ငါ့ခင်ပွန်းကို နေ့တိုင်း အလိုလိုက်နေရတယ် (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၅၇

ဟုတ်ပါတယ်၊ သူ့ မိန်းမက အဲ့တာမတိုင်ခင် သူမကို ကြိုက်တာလား၊ သူမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြိုက်တာလားလို့ မေးခဲ့တယ်။ ချင်ကောက အဲ့တာကို လုံးဝ မရေးနိုင်ဘူး။  သူ့ ဇနီးက မေးနိုင်ပေမယ့် အင်တာနက်ကတော့ မရဘူး။

ချင်ပေါ ပို့စ်တင်ပြီးတာနဲ့ သူ ဝဘ်စာမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ပြီး ငါးမိနစ်တိုင်း ပွတ်ဆွဲခဲ့ပေမယ့် အချိန်အတော်ကြာတဲ့အထိ ဘယ်သူမှ စာမပြန်ခဲ့ပေ။  နာရီဝက်ကြာအောင် စောင့်ပြီးနောက် သခင်လေး ချင် စိတ်မတည်ငြိမ်နိုင်တော့ပေ။ သူ့မိန်းမကို ဒီလိုကိစ္စတွေ မမေးနိုင်တဲ့အတွက်ကြောင့် ညီလေးတစ်ယောက်ပဲ ကျန်တော့သည်။

ဒါကြောင့် အိမ်က နေပူပူမှာ နေပူစာလှုံနေတဲ့ မန်နေဂျာချုပ် ချင်က သူ့အစ်ကိုဆီက နောက်ထပ် ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုတစ်ခုကို လက်ခံရရှိခဲ့သည်။  "အစ်ကို" 

"ချင်ဟွိုက်၊ မင်း ဖိုရမ်မှာ ပိုစ့်တင်ဖူးလား" လို့ချင်ကောရ မေးလိုက်သည်။

အဆိုပါမေးခွန်းကို တိုက်ရိုက်မေးခံရသည့် မန်နေဂျာချုပ် ချင်က နှစ်စက္ကန့်လောက် ကြောင်အသွားကာ  ဂရုတစိုက်နဲ့ အတည်ပြုခဲ့သည်။ "အစ်ကို၊ အင်တာနက်မှာ ပိုစ့်တင်ခဲ့တာလား "

"ဟုတ်တယ်၊ တစ်ကမ္ဘာလုံးက လူတွေ အွန်လိုင်းမှာ ရှိနေတယ်လို့ မဆိုလိုဘူးလား။  နာရီဝက်လောက်ကြာအောင် ဘယ်သူမှ ပြန်မဖြေတာက ဘာကြောင့်လဲ"  သခင်လေးချင်က စိတ်ပျက်အားငယ်စွာ ပြောလိုက်သည်။

"အင်း ကျွန်တော် မေးကြည့်လို့ရမလား၊ အဲဒါက ဘယ်လို ဖိုရမ်လဲ"

"စိတ်ခံစားချက်နဲ့ဆိုင်တဲ့ ဖိုရမ်"

"စိတ်ခံစားချက်"  ချင်ဟွိုက် အဲ့တာကိုတွေးလိုက်သည်။ "အစ်ကို မရီးနဲ့ ပြဿနာရှိနေလို့လား"

" မနေ့ညက မင်းမရီး ရုတ်တရက် စိတ်အခြေအနေ မကောင်းခဲ့ဘူး။  အခု ငါဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီမနက် မနက်စာဝယ်ဖို့ ငါအပြင်ထွက်တော့ အွန်လိုင်းမှာ အဖြေရှာဖို့ ညီကိုတစ်ယောက်က အကြံပေးခဲ့တဲ့အတွက် ငါဒီကိုပို့စ်လာတင်တာ”  ချင်ကောက စိတ်မရှည်စွာ ပြောလိုက်သည်။  "မင်းဘာလို့ မေးခွန်းတွေ အများကြီးမေးနေတာလဲ။  ဒီနည်းကပဲ လူတွေ ငါ့ပို့စ်ကို မြန်မြန်ပြန်ဖြေနိုင်မှာ "