ငါ့ခင်ပွန်းကို နေ့တိုင်း အလိုလိုက်နေရတယ် (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း ၅၄

"စကားမစပ်၊ အဲဒီနေ့က ငါ အနီးကပ် ကြည့်ခဲ့ရတာတော့မဟုတ်ပေမယ့် နင့်ယောကျ်ားရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကအမိုက်စားပဲ သူ့မှာ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သား ရှစ်ခု ရှိလား"  ချင်ကောက ဝူထုန်ရဲ့ယောကျ်ားဖြစ်ကြောင်း လီမင် လက်ခံပြီးနောက် ခေါင်းစဉ်ပြောင်းသွားခဲ့သည်။

"နင်က ငါ့ယောက်ျားကို ဘာလို့ အရမ်းစိတ်ဝင်စားနေရတာလဲ"  ဝူထုန်က လီမင်ကို လှုပ်ယမ်းလိုက်သည်။

"အိုး၊ ငါလည်း အစားအသောက်တွေကို ဂရုစိုက်တယ်လေ။ ကျောင်းတုန်းက စီနီယာ ရှန်က နင်လိုမျိုး ငါ့ကို ဂရုစိုက်ပေးတာကို မတွေ့ခဲ့ဖူးဘူး" လီမင်က စနောက်ခဲ့ပြီး ဝူထုန် မျက်နှာ အနည်းငယ် သဘာဝမကျနေတာကို တွေ့လိုက်ရမှ ရုတ်တရက် ရှက်ရှက်နဲ့ အကြောင်းအရာကို ပြောင်းပစ်လိုက်သည်။ "ဘာပါလိမ့် အဲ့ဒီအသေးလေးလေ၊ အဲ့တာ နင်ပြောတယ်လေ သခင်လေးချင်ကော ရဲဘော်ရဲဘက်ရဲ့ ကလေးဆိုလား "

"အင်း"  ဝူထုန် ခေါင်းညိတ်လိုက်သည်။

"သူက နင့်စကားကို နာခံရဲ့လား"

"အရမ်းနာခံတယ်"ဖေးဖေးကို တွေးလိုက်မိတော့ ဝူထုန်မနေနိုင်ဘဲ အပြုံးကိုဖော်ထုတ်ခဲ့သည်။ ဖေးဖေးလို ဥာဏ်ရည်ထက်မြက်ပြီး ချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်က အလွန်နာကျင်နေပေမယ့်လည်း သူဘယ်အချိန်စကားပြောချင်လာမလဲဆိုတာကို မသိရတော့ ဝူထုန် အမြဲစိုးရိမ်နေမိသည်။

ကောင်မလေး နှစ်ယောက် ဒီလိုမျိုး စကားမပြောရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ သူတို့ နှစ်ယောက် နေ့လည်ခင်း စကားစမြည် ပြောဖြစ်ကြပြီး စီနီယာ ရှန်အကြောင်းကို ဘယ်သူမှ ထပ်မပြောခဲ့ကြပေ။

မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း အချိန် တစ်ပတ်ကုန်သွားခဲ့ပြီး ဒီအပတ်က ဝူထုန်အတွက် အထူးမြန်ဆန်နေပေမယ့် မိန်းမဖြစ်သူက နေ့တိုင်းအိမ်မှာမရှိတဲ့ ချင်ကောအတွက်တော့ အဲ့တာက အနည်းငယ်ခက်ခဲသည်။

ဒီနေ့က ရှားရှားပါးပါး ပိတ်ရက်ပင်။ နံနက်ခင်း လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်အပြီးမှာ အရင်ဆုံး သခင်လေးချင်က ဒီအပတ်မှာ ဆုံးရှုံးခဲ့တဲ့ဟာအတွက် ပြင်ဆင်ဖို့ သူ့မိန်းမနဲ့ တစ်နေကုန် ကုန်ဆုံးမယ်လို့ သူ တွေးခဲ့သည်။ ဒါပေမယ့် မနက်စာစားနေချိန် မိန်းမဖြစ်သူက ထပ်ပြီးပျောက်သွားခဲ့သည်။