Mafya'ya Çattık "Tamamlandı"

22.Bölüm| Ava giderken Avlandık 😌

Tabi biz çok yakışıyor canı beni. Seninle mi yakışacaktı uzun bacak?

Arina ayna karşısında makyajını tazelerken ben bir dizimi kırarak ayağımı duvara yasladım.

Birden oda kırmızıya dönünce ayna karşısındaki kadınlar donakaldı. Kapının açılmasıyla içeriye Avcı girip yanıma yürüdü. Bakışlarım kaçırarak yere eğdim.

"Yüzüme bakmayacak mısın?"

"Sende bana bakacak yüz var mı?" iç çektiğini duydum. Yoktu.

"Neden gittin Avcı? Sana en ihtiyacım olduğu o anda neden gittin?"

"Benimde sana çok ihtiyacım vardı." derin bir nefes aldı. "Sana zarar verirdim Eylül. Kim olduğumu biliyorsun, ne olduğumu da."

"Umrumda değil. Sen benim arkadaşımdın ve arkadaşlar birbirini terk etmezdi."

Avcı beni birden kendine çekerek sımsıkı sarıldı. "Özür dilerim, gerçekten özür dilerim ama bütün bunlar-"

"Biliyorum." dedim bende ona sıkıca sarılırken.

"Avcı, buradan gitmen gerek. Gerçekten, olay çıkarmadan buradan gitmen gerekiyor. Bak bir görev aldım, Ruslar ülkeye bir saldırı yapmayı planlıyorlar. Amacımız onlara yakın durarak kaleyi içten fethetmek. O yüzden lütfen aptalca bir şey yapma."

"Bu arkadaş grubunda aptalca şeyler yapan taraf genelde ben değildim hatırlatırım." diyip göz kırptı.

"Bu arada, çoktan birini öldürdüm." gözlerim dehşetle açılırken elini duvara yaslayarak üzerime eğilip güldü.

"Of Eylül ya, hiç uğraşılmıyor seninle de. Arkada iz bırakmadım merak etme. Seni partinin başında gördüm. Bu arada yanındaki adam-"

"Evet." diyip derin bir nefes aldım.

"Tanrı aşkına." diye mırıldandı.

"Hayır cidden, bak onu tanımıyorsun." hemencecik Kuzey'i savunmaya geçmem Avcı'yı güldürmüştü.

Biz konuşmadan da anlaşırdık. Onu bu yüzden severdim.

"Bana bak bakim sen. Sen abayı yakmışsın kızım, kurtarana helal olsun." diyip daha çok güldü.

Ben ise hâlâ ciddiyetle onun yüzüne bakıyordum. "Ona zarar-"

"Arkadaşımın sevdiği adama asla zarar vermem. Hem sen iyi biri diyorsun. Öyleyse öyledir." dedi gülümseyerek.

"Seni çok özlemişim." diyip bende gülerek kollarımı ona doladım. Avcı'nın kolları da bedenimi sıkı sıkı kavrarken yanağından bir öpücük almamla utandı.

"Bazen bir suikastçi olabildiğine inanamıyorum." dedim kızaran yanaklarına bakarak. Avcı, devlet için çalışan bir suikastçıydı.

Her zaman utandığında kısıklaşan o minnoş sesiyle, "Bende." diye yanıtladı.

"Ben artık gitsem iyi olacak Eylül, yoksa Oğuz her an burayı başımıza yıkabilir. Uykusundan uyanmış koca ayı. Senin görevi de batırmayayım kırk yılda bir işe yarıyorsun."

"Ya Avcı!" diyip koluna bir sille çakmamla gülerek kapıya yürüdüğü esnada tuvalet kapısının kırılması bir oldu.

"Senin olmayan beynini seveyim Oğuz." diye bağırdı Avcı yerdeki kapıya bakarken.

"Neredesin sen Allah'ın ucubesi?"

"Ucube senin anandır Oğuz."

"Anneme laf edersen seni varya."