-

Görüşmelerinin üstünden saatler geçmesine rağmen, sanki yeni görüşmüş gibi heyecanlı olan gençler, yataklarına girmiş. Yarını sabırsızlıkla bekliyorlardı. Asaf, heyecandan uyuyamaz iken. Özün, heyecanlı olsada uyku sevdasından vazgeçemeyerek uykuya daldı.

Gecenin ilerleyen saatlerinde, gözlerinden uyku akan Asafta kendini uykuya teslim etti.

Ancak fazla sürememişti uykusu. Odasından gelen tıkırtılar ile gözlerini araladı. Boş boş odaya bakarken, arkası dönük birini beklemiyordu. Kim olduğunu anlamak için, yataktan doğruldu fakat karşısındaki kişi zaten yüzünü kar maskesi ile kapatmıştı. Beyni 'hırsız' diyerek alarm çalıyordu adeta.

Yalnız nasıl bir hırsızdı ki gece gece ışık yakıp odada ses çıkartarak, kitaplara bakıyordu. Daha fazla böyle beklemeyen Asaf, yanında duran kalın kitabını arkasından yaklaşarak kafasına indirdi.

Vurduktan sonra dengesini kaybedip, yere düşen kişinin tanıdık sesi ile şaşkınca baktı.

"Ya Asafım napıyorsun?"

Asaf, yerde yatan kişinin üstüne çıkıp, maskeyi çekti.

"Enes?"

"He Enes ya" dedi Enes kafasını ovalayarak.

Asaf, ayağa kalktıktan sonra elini Enes'e uzatıp, onu da kaldırdı. Üç yıldır görmediği arkadaşına özlem ile baktı. Enes biraz farklı gözüküyordu. Üç yıl önceki gibi normal bir vücuda sahip değildi artık. Sweatinden bile belli olan kasları vardı ve hiç bir zaman sakal bırakmayı sevmeyen Enes, sakalını oldukça bırakmıştı.

Asaf, hâlâ Enes'i incelerken, Enes konuştu.

"Anlıyorum Asafım beni çok özledin." dedi gülerek.

"Bırak zevzekliği! senin bu hâlde burada ne işin var?"

"Bayadır görüşümüyorduk. Bende dedim ki biraz farklı bir buluşma olsun." diyerek kahkaha attı.

"Nasıl girdin peki?"

"Eymen ile işbirliği" diyerek sandalyeye oturdu. Ve tekrar konuştu. "Sözleniyormuşsun bunu bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun?"

"Çok ani oldu her şey. Söyleyecektim."

Enes he he der gibi kafasını salladı.

"Neyse yine iyisin. Eğitimim bitti senin de sözlenesin tuttu." dedi Enes gülerek.

Asaf heyecanla baktı,

"Artık geri dönmeyecek misin?" dedi

"Yok, artık buradayım." dedi ve ekledi "Neyse sen uyu damat bey, yarın çok işimiz var."

Asaf ve Enes vedalaştıktan sonra, Enes kendi evine Asafta yarım kalan uykusuna döndü.

-

Turan ve Öner ailesinde, çok büyük heyecan vardı. Asaf ve Enes sabah erkenden giyecek bir şeyler almak için, alışverişe çıkmışlar diğer yandan ise Buğlem, Özün'e destek olmak için yanındaydı.

"Özün, Miray ve Erkin'in uçağı ertelenmiş." diyerek mutfağa girdi Berat.

Miray ve Erkin arkadaşlarının sözleneceğini öğrendikleri gibi uçak bileti almıştılar.

"Eee ne olacak şimdi?" dedi Özün

"Söze yetişmesekte diğer gün ziyarete geleceğiz dediler."

"Bunca yol gelmenize gerek yok dedim ama dinleyen kim hâlâ gelmekte inat ediyorlar " dedi Özün bıkınca

Sen duydun mu sustuklarımı? |Yarı texting|Where stories live. Discover now