Parçalanmış Avengers ekibinin Endgame den sonra henüz kimsenin acısı dinmemişken Kree'lerden dünyayı kurtarmaları gerekiyordu. Ve karşılarına ekibin çoğunun psikolojisini altüst edecek bir problem çıkacağından herkes bihaberdi. Peki bu problem neydi...
Bruce: -5,4,3,2,1 Steve dönmüştü ve yanında biriyle. Natasha. Herkes şaşkındı. Kimse ne diyeceğini bilemedi. Ortamdaki sessizliği Natasha bozdu. Sırıtarak: -Belki bir gün bana ihtiyacınız olur diye geldim çok da heveslenmeyin. Ne bu haliniz böyle kaybetmedik ya.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Bir anda herkesin yüzündeki gülümseme gitti. Evet kazanmışlardı. Fakat buna kazanma denirse. Natasha ortamdaki gerginlikten bir şeyler olduğunu anladı: -Ha hayır kaybetmedik Steve bana kazandığımızı söyledi. Ne olduğunu söyleyecek misiniz yoksa ben mi söyleteyim? Bruce un gözleri dolmuştu: -Nat, Tony... -Tony ne? Tony ne söyler misiniz! Bucky yutkundu ve gergin bir şekilde: -Natasha , Tony yi kaybettik. Tony kendini feda etti. Tony sayesinde kazandık. Natasha sarsılmıştı. Şok etkisindeydi. Gözünden yaşlar akmaya başladı. Yere çöktü. Kızgındı. Üzgündü. Tony yi ne olursa olsun çok seviyordu. Belki de her şey öyle kalmalıydı. Hayır . Çok bencilce düşünüyordu. Tony bir kahramandı. Diğereleri için kendini feda etmişti. Durdu. Nasıl durumum bu duruma geldiğini anlamıyordu.Yaşlı gözleri ile Steve' e bakarak sordu: -Olaylar nasıl bu hale geldi? Döndüğümüzde birinin eldiveni takıp parmağını şıklatması yetecekti. Steve Natasha'ya yaklaşarak: Önce bir eve götürelim seni. Söz her şeyi anlatacağım sana. Bina yıkıldıktan sonra kalacak yer olmadığından kendilerine ormanda ufak bir ev tutmuşlardı. Oraya gittiler ve Steve Natasha' ya olan her şeyi anlattı. Natasha yıkılmıştı. Günlerce odadan çıkmadı. Steve Natasha'yı merak ediyodu. Natasha nın yokluğunda ve onu Vormir'de ararkenki duyguları Steve'i çok garip hissettirmişti. Sanki Natasha'yı bulmazsa ölecek gibi hissediyordu. Ve şimdi Natasha'yı getirmişti. Fakat Natasha odasından çıkmıyor kimseyle konuşmuyordu. Steve' i en çok üzen de buydu. Natasha' ya olan duygularını sonunda fark etmişti. Fakat çok geçti. Natasha belki bir daha onun yüzüne bakmayacaktı. Ama onun ölü olmasından iyiydi. Steve kendini çok pişman hissediyordu. Keşke zamanında Natasha ona o soruyu sorduğunda cevabı "arkadaş" olmasaydı. Belki de çoğu şey farklı olurdu. Natasha'ya hislerini nasıl açıklayacağını da bilmiyordu. Natasha bu haldeyken ona gidip de aşk ilan etmek saçma olurdu. Ama belki de yapmalıydı. Belki Natasha nın ona karşı hala hisleri vardı. Belki de bunu söylemesi Natasha ya iyi gelecekti. Steve bütün bunları düşündü ve cesaretlendi. Natasha'ya söyleyecekti. Anlatacaktı ona her şeyi. Savaş boyunca sadece onun için savaştığını. Taşları yerleştirmeye gittiğinde sadece onu düşündüğünü. Her şeyi. Yerinden kalktı ve Natasha' nın kapısını çaldı: -Nat iyi misin? Gelebilir miyim? Ses gelmedi. Steve bir daha aynısını yaptı fakat yine ses yoktu. Steve Natasha'nın kendine bir şey yapmış olma ihtimalinin korkusuyla kapıyı açtı.Natasha uyuyordu. Daha doğrusu uyuma numarası yapıyordu: -Nat uyumadığını gayet iyi biliyorum. Kalk lütfem seninle konuşmam gereken şeyler var. Natasha yattığı yerden doğruldu. Gözleri kıpkırmızıydı. Ağlamaktan her yeri şişti: -Seni dinliyorum Rogers. -Nat biliyorum dinlemeyeceksin beni. Ama anlatacaklarım gerçekten çok önemli. Lütfen beni gerçekten dinle. -Peki anlatacığın saçmalıkları merakla dinliyorum. -Nat , Clint Vormir den sensiz gelince herkes berbattı ama ben , ben çok farklıydım. Hissetiklerim çok sevdiği bir arkadaşını kaybeden bir insanın hissettiklerindense sanki kalbi sökülüp atılmış birinin hissettikleri gibiydi. Savaş boyumca sadece seni düşündüm. Ölmeyi ve sana kavuşmayı... Nat sensiz nasıl yaşayacağımı bilemedim. Seni Vormir'de gördüğümde hissettiklerimi asla anlatmam. Nat hatırlıyor musun, hani sen bana aramızdaki şeyin ne olduğunu sorduğunda ben arkadaş demiştim ya keşke demeseydim Nat. Keşke sana olan sevgimi, aşkımı o günden fark etseydim. Her şey için çok geç olduğu zaman değil, her şeyin yeni başladığı zaman... Steve in gözlerinden birkaç damla yaş süzüldü. Natasha şaşkın ve dolu gözler ile Steve' e bakıyordu. Dakikalar boyunca birbirlerine öylece baktılar ve en sonunda Natasha sessizliği bozdu: -Belki de hala geç değildir Steve? Steve afallamıştı. Ne diyeceğini bilemedi. Sadece Natasha' ya sarıldı ve saatler boyu o şekilde kaldılar.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Bu olayın üstünden haftalar geçmiş Steve ve Natasha birbirlerine iyice bağlanmışlardı. Kendilerine her yerden uzak bir ev tuttular. Tabii bu yüzden bu sırada olan olaylardan haberleri de yoktu. Arada bir Clint' i ziyarete gidiyorlardı. Evlerinden çıkınca yaptıkları tek şey buydu.
Natasha' nın geri dönmesinin üstünden 3 yıl geçmişti. Natasha ve Steve birbirlerine olan bağlılıklarını gösteren ufak bir törenle evlendiler. Sam, Bucky, Yelena, Clint ve ailesi dışında kimsenin haberi yoktu bu olaydan. Uzun süredir hiçbir olay olmamıştı. İkisinin de korktuğu şey tam olarak buydu. Gerçekten de korkamata haklılardı.
