"Lütfen lütfen bana yardım edin."
Dediğinde sesi fazlasıyla titriyordu ve bu soğuk ile yağmurda biraz daha kalırsa hasta olup yataklara düşeceğine emindi. Adamın ise gözleri kadın ile ileri de adımları hızlanmış 2 adam arasında mekik dokurken yavaşç...
Karnımda hissettiğim büyük acıdan gelen renkli oyunlardı yerde ve karnımda bulunan kanlar.
*
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
6.Bölüm: Renkli Oyunlar
Yük, sadece 3 harfli kısa ve söylemesi kolay bir kelime ama bazıları için o 3 harfli kelimenin anlamı çok daha farklıydı. Derinlere kadar işlenen ve insanın yakasını bırakmayan bu yükün hedefi tamamen karanlıkta bırakmak istediği ruhumdu. Yük sadece fizikselle zararı bırakmıyordu, asıl hedefleri için her şeyi yakıp geçiyorlardı ve ruhuma ulaşmak istediği her saniye vücudumda bulunan bütün hücreleri yakmaya başlamıştı.
Kedimi hala affetmemiştim. Başkalarını affetmeyişimizin sürekliğinin sonunda artan büyük kin ve nefreti kendime duymam normal miydi? İntikamını alamamıştım ona rağmen şu an hayatta olsa beni affeder miydi yoksa o saf mutlu çocuk her şeyi yakıp yıkmayı mı tercih ederdi? Seçeneklerin çoğunda ki kötülükler bunda saf kötülüğü temsil ediyor gibiydi, çıkmaza düştüğümü bir kez daha hissetmiştim.
