11 GENÇ RUH

6. bölüm 《Susmak》

Günümüz 12/07/2023

Yaptıklarımı vede yapacaklarımı değiştiremezdim, geçmişi değiştiremezdim, ölenler geri gelmezdi
belki ama geride bıraktıkları duygular her zaman taze kalırdı, en azından benim için.

Bahçede bankata oturmuş yağan yağmurun altında duruyordum çünkü şu an göz yaşlarımı gizleyebilecek tek şey buydu, acılarımı gizlemek artık benim için basit bir şeydi çünkü bunu hep yapardım ve yapıyorumda kendimi bildim bileli..

"Efendim, hasta olcaksınız" bizi arabadan inerken karşılayan Mertin sesiydi bu, buranın koruması felan olmalıydı,
Çünkü her zaman gözü bizde ve ağzımızdan çıkacak bir emre bakıyordu.

Bakışlarımı gök yüzünden ayırmadan dudaklarımı araladım, "ben zaten hasta oldum birilerine, yağmur etki etmez bana"

Kimden söz ettiğimi elbette bilmiyordu ama onun gibi bir adamı herkes bilsin istiyordum, bunu onu çok sevdiğim için mi söylüyorum bilemiyorum ancak o olmasaydı şu an şu saniye hala hayatta olmazdım.

"Ama efendim hem eğitiminize 11 dakika kaldı hemde abiniz sizi böyle görürse hiç te iyi olmaz sizin için " beni abim ile tehtid edebileceğini mi sanıyordu? Boş hayaller kurmaya devam Merttcim

Eğitime gelecek olursakta, sevgili eğitmenim bay robot ile benim aramda bir meseleydi bu ve Mertin uyarıları gram umrumda değildi.

Omuz silktim "biliyormusun Mert, şu an gram umrumds değil sözlerin" yüzünün aldığı şekli bilmiyordum ancak büyük bir ihtimalle onun iyi niyetini suistimal edip sinir etmiştim, hoş buda umrumda değildi.

🧡💙

Kaç dakikadır buradaydım bir fikrim yoktu ancak yağmur hala durmak bilmiyordu ve bende burdan gitmek.

Üstüm sırıl sıklamdı, hasta olmam an meselesiydi şimdiye kadar olmamanda bir mucize meselesi ecocum

Neden yağmurda ıslanmayı seçtiğimin mantıksal bir açıklaması yoktu belki ancak kalben açıklaması çoktu, bunu sadece ben bilicektim bide ben.

Omzumda hissettiğim ufak bir dokunuşla korkudan yerimde sıçradım ve hızlıca arkamı döndüm.

Yüzünün yarısını kapatan bandanası, simsiyah dövüş kıyafetleri, meraklı ve bir o kadarda soğuk bakışları ile pençe tamda karşımdaydı.

Tüm dikkati ile beni inceliyordu ve özellikle saçlarıma bakıyordu ardından gözlerime çevridi bakışlarını , kaşlarını çatıp dudaklarını araladı "şu an senin burada değil salona olman gerekiyordu" dedi bastırmaya çalıştığı bir sinir ile sonra tekrar saçlarıma kaydı gözleri "şu haline bak hasta olacaksın!" Sonra hızlı ve sert bir şekilde Merte döndü bakışları "Mert, havlu getir çabuk!" Mert hızlı adımlarala tesise girdi tabi canım kesinlikle koşmuyo.

"Gerek yok, odama giderim şimdi boşuna gönderdin" az önceki sert bakışlarını bu seferde bana çevirdi "tek bir kelime daha etme Gece, dua ette abim seni böyle görmesin" bunlar beni abimle tehdit etmek konusuna kafayı takmış olsalar gerek, hoş abimden korkmuyordum ama sanırım abim kendini onlara fena korkutmuş.

Merte de yaptığım gini omuz silktim "Dediğim gibi Bay Robot, gerek yok! Izninizle" tesise girmek için bir adım atmıştım ki kolumu tutması ile olduğum yerde durdum, gözlerim gözlerini bulduğunda bakışlarımız kesişti.

"Ben Pençeysem sende benim emrimden çıkmayacaksın!" Dedi gür net vede kendinde emin bir sesle Allah Allah başka isteğiniz? Bende Ecrin Barolsam pardon ama çok beklerdin sana uymamı!

Bu sefer kaşlarını çatan bendim "Bir daha bana üstünlük taslamaya çalışırsan emin ol abimden beter olurum"
Kolumu sertçe çekip ondan kurtardım ve tekrardan tesise doğru yürüdüm.