"သူ့ကို ငါထိတောင်မထိရသေးဘူးမင်းတို့ထင်သလိုမဟုတ်ဘူး"
ထွန်းမြတ်က ဗျူဟာကို ကြောက်လန့်နေသည်ကို ထိန်းပြီး မျက်နှာပျက်ယွင်း
စွာနဲ့ကြမ်းပြင်ပေါ်က ကုန်းထမလို့လုပ်ပြီးဘေးက သူ့ဖုန်းကိုကောက်နေချိန် ။"အားး"
ထွန်းမြတ်ရဲ့ နာကျင်စွာအော်
ဟစ်လိုက်တဲ့အသံ။ ထွန်းမြတ်ရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဗျူဟာ သူ့ခြေ
ထောက်တစ်ဖက်နဲ့ တက်နင်းထားခြင်းပင်။"မင်းဘာလုပ်ထားလဲ အမှန်အတိုင်းပြော"
" ငါဘာမှ မလုပ်ဘူး...အားး ငါ့လက်"
" ဗျူဟာ "
ကုတင်ပေါ်က ဘုန်းပြည့်က သူ့ကိုလှမ်းခေါ်သည်။
" ဘာမှတော့မဖြစ်ထားဘူးထင်တယ်
ဒါပေမယ့် လုံးဝခေါ်လို့မရဘူး
နေစင်ဟန် သတိလစ်နေတယ်"ကုတင်ပေါ်က နေစင်ဟန်ကို သူပြန်
ကြည့်မိချိန် ထွန်းမြတ်က ကြမ်းပြင်
ပေါ်ကနေကုန်းရုန်းထပြီး ထွက်ပြေးမ
လို့လုပ်ပေမယ့် ဗျူဟာက လွယ်ကူစွာပင်
ထွန်းမြတ်ရဲ့လည်ပင်းကိုညစ်ကာ
နံရံမှာကပ်ပြီး ပိတ်ရပ်ထားလိုက်သည်။" နေစင်ဟန်ကို အပြင်ခေါ်ထုတ်သွား"
သူပြောလိုက်တာနဲ့ ဘုန်းပြည့်က
နေစင်ဟန်ကိုကုတင်ပေါ်ကနေထူမပြီး
သူ့ကျောပေါ် အချိန်ယူတင်ကာ ကုန်းပိုးလိုက်သည်။နေစင်ဟန်ကိုကုန်းပိုးထားတဲ့ ဘုန်းပြည့်က ဗျူဟာအနားရောက်လာချိန်။
"အလွန်အကျွံ မဖြစ်စေနဲ့ ဟေ့ရောင်"
မျက်နှာပျက်ယွင်းထိတ်လန့်နေတဲ့
ထွန်းမြတ်ကိုကြည့်ပြီး ပြောကာ ဘုန်းပြည့်ကနေစင်ဟန်ကို ကုန်းပိုးလျက် အခန်း
ထဲကနေ ထွက်သွားသည်။ဘုန်းပြည့် ပုခုံးပေါ်မှာခေါင်းငိုက်ကျပြီးပါသွားတဲ့ ကောင်လေးရဲ့မျက်နှာကို သူအနီးကပ်တစ်ချက်မြင်လိုက်ရချိန်...။
ထွန်းမြတ် လည်ပင်းကိုညှစ်ထားတဲ့
သူ့လက်တွေ ပို၍တင်းကြပ်သွားရသည်။ဘုန်းပြည့် ဗျူဟာကို မလွန်စေနဲ့လို့မှာ
သွားရတာကတော့ အလယ်တန်းလောက်
ထဲက သင်တန်းတက်ထားတဲ့ဗျူဟာရဲ့ ကိုယ်ခံပညာ၊ဝါရင့်နေတဲ့ တိုက်ခိုက်
စွမ်းရည်ကိုသိနေလို့ဖြစ်သည်။ ထွန်းမြတ်
က ဗျူဟာနဲ့ယှဉ်ရင် လူကောင် သိပ်
မကွာ ဒါပေမယ့် ဗျူဟာလက်ထဲမှာ
ထွန်းမြတ်နံရံမှာကပ်ကာလည်ပင်းညစ်ခံထားရပြီးအသက်ရှုကြပ်ကာဘယ်လို
မှ မရုန်းနိုင်။ အင်အားသုံးစရာတောင်
မလိုပဲ လူ့ခန္ဓာကိုယ်မှာဘယ်လိုနေရာကိုထိရင် ဘယ်လိုအထိနာမလဲ ဆိုတာဗျူဟာက ကောင်းကောင်းသိနေသည်။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
The First He Glared
Подростковая литератураမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
Chapter-14
Начните с самого начала