GÖNDERİLMEYEN MEKTUPLAR {Tamamlandı}

20. Bölüm (Final)🥺

Sonuncu bölüm...

Çok oy almasa bile en azından bir bağ kurmuştum, ama ağlayamıyorum bugün çok yorgunum😭😅🥲

---------------------------------------------------------

(Yazarın Anlatımıyla)

"Ne oldu?" Dedi hemşire korkuyla gelen Kotaro'ya.

"Yoshinori... YOK!!"

"Nasıl yok?"

Hemşire koştu ve baktı. Sonra ise güvenliklere haber verdi. Aramalara başladılar. Yoshi kaçmıştı.

O sırada Yoshi hayatının son derin nefesini aldı. Uçurum otuz metreydi zaten. Atlayacaktı ama cesaret edemedi bir türlü. Hem gülüyor, hem de ağlıyordu. Kendine bu kadar kişiyi arkasında bıraktığı için kızgındı. Ama mektupta hepsine son sözlerini söylediği için biraz rahatlamıştı.

Derin bir nefes aldı ve şöyle söyledi.
"Seni evrenler kadar seviyorum Hyunsuk. Evrenler kadar!!"

Ve atladı. Atlarken mutluydu. Düştü ve her tarafa kanlar saçıldı. Saf ve masum Yoshinori'nin ilk ve son günüydü bugün.

01.O7.202

Bugün doğup bugün ölmüştü Yoshinori. Yirmi yıl önce bugün bir bebek doğmuş, yirmi yıl sonra bugün o bebek ölmüştü. O bebek büyümüş, hayata yenilmiş ve sonunda yaşamına son vermişti. Ne kadar fazla ağlasa da gülüşüyle tanırdı herkes onu.

Çok şirindi Yoshinori. Herkes severdi onu. Herkesi çok severdi o, bütün herkesi çok severdi. Gülünce daha da şirin olurdu. Ama dünyanın yıprattıklarından olmuştu o.

Yoshinori'den akan sıcak kan her yere yayıldı. Güneş Yoshi'yi bir yıldız gibi parlattı. Ona Yoshi de diyebilirsiniz, Yoshinori de. Norishi de diyebilirsiniz. Sonuçta o artık sönmüş bir yıldız ama kalbimizde hep parlıyor.

Güvenlikler geldi. Yoshinori'yi gördüler. Kahve saçlı çocuk yerde kanlar içerisinde yatıyordu ama yüzünde belli belirsiz bir gülümseme vardı. Daha da garip olan şey ise sağ gözünden bir yaş akmasıydı. Ölmüştü ama hâlâ gülüyor ve ağlıyordu o parlak yıldız.

Yakınlarına haber verdiler. Mashiho bayıldı, Seunghun kahroldu, Kotaro şoka girdi ve Junghwan ağladı. Minato hayatında ilk defa ağlıyorken Mahiro daha birkaç haftalık arkadaşının ölümüne ağladı.

Ve mektupları buldular.

Seunghun adreslerini öğrenip gitti.

Hyunsuk'a götürdü onları.

Byunggon'u görünce ufak çaplı bir sinir krizi geçirdi neredeyse ama onu takmadı. Zaten üzgündü.

Ağlayarak Hyunsuk'a götürdü onları. Hyunsuk... Telefonu kaçarken düşüp kaybolmuştu. Hepsini sonuna kadar okudu Hyunsuk. Okurken ağladı, ağlarken hıçkırdı. Ama bir mektup Seunghun ve diğerlerine, sonuncusu da tüm hepsine yazılmıştı. Onu hep birlikte okudular.

Yoshinori ölmüştü; ama asla unutmayacaklardı onu, ve onun son isteklerini yapacaklardı.

"İyi ki doğdun Yoshinori... İyi ki doğdun, iyi ki doğdun-" Dedi ama daha fazla devamını getiremedi Mashiho. Hıçkırmaktan devam edemiyordu.

Akıl hastanesindekiler de hiç iyi değildi. Ağlamaktan bir hâl olmuşlardı ama onlara da mektubu okutmuştu Minato. Onlarında bir kalbi olduğunu biliyordu. Kendisinin önemsenmeyen kalbi gibi.

Herkes kahrolmuştu Norishi ölünce. O ise gökteki yıldızlara karışmıştı.
Şimdi gece olmasını bekleyin ve yukarı bakın, orada fark ettiğiniz en parlak yıldız, kalplerimizde bile parıldayan Yoshinori'dir...

-SON-