THE LOVE AT FIRST SIGHT

Kabanata 9

Kabanata 9

MAAGA akong nagising at umalis, Hindi Kona naabutan si papa pagkagising ko. Sabi ni mama kailangan daw maaga pa naroon na si papa sa trabaho niya. si mama naman ay naglalaba nang umalis ako ng bahay.

"Class pass your assignment!" Sabi ni sir Antonio.

"Pasabay 'tong akin ning." Abot ko Kay ningning ng paper ko.

"Pumunta Lang ako rito para kunin ang assignment nyo, may lakad Kasi ako mamaya." Sabi ni sir Antonio samin.

"Mabuti pa nga sir." Bulong ni ningning habang nakatayo siya at paharap sa ulihan Hindi Rin siya maririnig Kasi magulo mga kaklase namin sa pagpasa ng assignment nila.

Lagi talaga ng inis ni ningning Kay sir Antonio lagi raw kasi galit at mahilig magpagawa ng activity at assignment. Pagkalabas ni sir, pumasok naman si Ms.Santos.

"Good morning, class!" Bati niya sa amin.

"Good morning, ma'am!" Bati namin.

"We're going to have a short quiz today." Pag-anunsyo niya sa amin at bigla naman silang ng ingay. Natawa si ms.santos sa reaksyon ng mga kaklase. "Don't worry this is easy, ito Yung na una nating lecture. Basta nakinig kayo makakasagot kayo" ngiti niya.

"Sige na nga po ma'am."

"Okey, prepare your one fourth sheet of paper." Sabi ni ma'am. "1 to 10 lang, wrong spelling is wrong. Let's start!"

"Pahingi ako." Sabi ni ningning.

"Ako rin, pat."

Iba talaga sila kaya bumili ng ballpen pero paper Hindi. Nagsimula na si ma'am sa quiz, bakit naman ang hihirap Hindi ako umabat sa pag-study sa mga question ni ma'am. Tatlo ang Hindi ko nasagot ng tama pero itong pito alam na alam ko ito at sure akong Tama.

Nakatingin Lang ako sa paper ko na tapos kuna sinagotan.

"Okey, Time up! Patricia?" Sabi ni ma'am at tinawag ako.

"Po?"

"Please! Collect all the papers and bring to me sa faculty." At na una na s'yang lumabas.

"Akin na papers niyo." Sabi ko inabot na ng iba sakin Ang paper nila at lumabas 'yung iba naman panay kopya pa.

"Siguro, perfect ni Patricia 'yan" Sabi ng isa Kong kaklase.

"Anong perfect ka r'yan?" Sagot ko.

Matapos ko koliktahin Ang papers ay dinila ko na ito sa faculty. Dumiretso na ako papunta sa canteen dahil na una na si ningning doon kasama si andy, nagiging close na silang dalawa at ganon din sa akin.

Malapit na ako, nang matanaw kong papasok si kenji kasama si shella-mae papasok sa canteen. Bigla akong nakaramdam na parang ayuko ng tumuloy pero naiisip ko si ningning magagalit na 'yon sakin this time.

Pagpasok ko nakita ko si ningning nakaupo sa upuang—inupuan namin ng araw na kasama Sina kenji. Lumapit na ako sa kanila, bago ako makalapit kina ning ay sinulyap ko Ang gawi ni kenji at shella-mae bumibili sila.

"Oh! Upo na, pat." Aya sakin ni andy ng makalapit ako.

Pagkaupo ko sakto Rin na makalapit Sina kenji sa Amin.

"hi!" Bati niya ng makalapit siya.

"Hello! Kenji" masayang bati ni ning at andy. Nginitian ko Lang siya, iwan ko parang Wala ako sa mood para pansenin sya.

"Can we share with the table, girls?" Bigla tanong ni kenji sa amin.

"Oo na-"

"Ken! Hindi tayo kasya, saan ako uupo niya? One space na talaga Ang natira, oh" putol ni shela-mae Kay ning at tinuro Ang natitirang space ng upuan sa tabi ko.

"Oh, right. Sorry I didn't notice." Sagot ni Kenji, panay English siya. Anak mayam ka siguro. "Thank you for sharing but we find a bakante upuan." Ngiti nito sa Amin saka tumalikod.

Nakahanap din agad sila ng pwesto at doon na umupo. Nakatingin Lang ako sa kanilang dalawa, malaya ko ring nakikita Ang Saya sa mga mata ni kenji—'yung mga ngiti niya na Hindi niya maipakita pag ako ang kaharap niya.

Oo na nasasaktan.

"Ay putik bhie! Sila ba?" Gulat na tanong ni ningning.

"Mukhang sila nga tignan mo Ang ngiti ni kenji, oh." Sagot naman ni Andy.

Wala akong pa sabing tumayo at umalis narinig ko pa Ang tawag sakin nina ning at Andy pero Hindi ko sila pinansin. Ayukong marinig ang kominto ng mga studyante tungkol kina kenji at shella-mae.

Hindi ako umattend ng klase sa hapon umuwi ako Wala akong gana makinig at mag-aral. Pinagalitan pa ako ni mama pagkauwi ko dahil sa Hindi ako pumasok, pero hindi ko siya sinagot. Nagsorry Lang ako tapos ay pumasok sa kwarto ko.

Nandito ako ngayon sa bahay nina jane tumabay.  Ayuko roon sa bahay magmukmuk.

"Pat, Hindi ka raw pumasok kaninang hapon Sabi ningning." Sabi ni Joseph at umupo sa tabi—kaharap namin si Jane.

"Oo, bigla Kasi sumama pakiramdam ko." Sagot ko.

"Okey ka na ba?" Tanong ni Jane, tumango.

"Oyy seph!" Tawag ni Jane Kay Joseph.

"Bakit?"

"Balita ko sa kaklase ko, si shella-mae at kaibigan mong si kenji—magjowa raw?" Tanong ni Jane.

Napatingin ako Kay Joseph at hinihintay Ang isasagot niya sa tanong ni Jane. Gusto rin malaman Kong totoo man 'yun para natahimik na itong puso kong nadurong na. Hindi na Kay riven nasasaktan Ang puso ko ngayon, Kay kenji na.

"Ahh... Oo, sila nga. Hindi ko na nga Rin misan nakakasama si kenji lagi silang magkasama ni shella." Sagot niya.

So? Totoo ngang sila talagang dalawa. Kaya pala ganun na lang Ang Saya sa mukha ni Kenji. Napayuko ako bakit parang gusto Kong umiiyak?

Gago ka kenji! Kay bago-bago mo palang sa school namin humanap ka kaagad ng shota. Tapos mong akit-akitin ako, tapos mong iparamdam sakin ang mga alaga mong paro-paro. Sasaktan mo Ang damdamin.

"Oh! Pat, bakit ka umiiyak may masakit ba sayo?" Biglang tumayo si jane at lumapit sa gilid ko napatingin rin si Joseph sakin.

Napahawak ako sa pisnge ko at basa nga. Gago!

"O-okey Lang ako, masakit Lang Ang puso ko." Sagot ko at pinunasan Ang pisnge ko.

"Ha? May sakit ka sa puso?" Gulat na tanong ni Joseph, hinawakan Ang braso ko at pinaharap ako sa kanya. "Alam ba 'to nina tito Roger?" Hindi mapakaling tanong niya sakin.

"Ano kaba! Hindi as in sakit. Ibig Kong sabihin nasaktan ako." Umiwas ako ng tingin. Tangina naman 'tong si seph, oh. Nadulas tulog ako.

"Hay naku! Akala ko kong anong sakit na" bumalik si Jane sa upuan niya.

"Ha? May shota ka pat? Kaya ka nasaktan?" Nagugulohang tanong ni Joseph sakin.

"Walang boyfriend 'yang si Patricia, seph. Baka nasaktan siya kasi malapit na ang graduation day at Hindi na niya makikita pa si riven." Ngisi ni Patricia.

"Parang sira naman oh" pinandilat ako ng mata ni Joseph. " Wag ka ngang masaktan dahil doon.  Pangit-pangit noon." Sabi nito.

Tama yan. Isip niyo dahil Kay riven Kaya ako nasaktan.

VOTE|COMMENT|SHARE