Bule lock one-shot ve tepkiler

9. Tepki

Gec oldu baya ama okulin ilk gunu nasildi benim bok gibi gecti

Umarim sizinkiler güzel geçmiştir ne diyeyim

Bu arada neden bu kadar geç bölüm attigimi bilmiyorum sorumsuzlugum beni oldurecek 😭

Blue lock erkekleri kazara sizleri incitirse?

W/ Isagi Yoichi, Mikage Reo, Nagi Seishiro, Barou Shouei, Itoshi Rin

☆彡 ISAGI YOICHI;

"Benden daha iyi bildiğini mi sanıyorsun? bana bir iyilik yap ve senin saçmalıklarına katlanacak vakti olan başka birini bul. Çünkü o ben olmayacağım."

Sadece bu hafta soğuk, ıssız yatağınızda onuncu kez yattınız, bu da sadece çarşamba olduğu göz önüne alındığında, İsagi'nin geç saatlerde ne kadar sıklıkla antrenman yaptığını gösteriyordu. Zirveye tırmanma tutkusunu ne kadar anlasanız da, bu noktada bu sadece ihmalden ibaretti. sana ve kendine. uyandın, o gitmişti. Uyumaya gittin, o yanında değildi.

tabi ki başlangıçta işler hiç de böyle değildi. her zaman yanınızda olur, sizi dışarı çıkarır, besler ve size olan özverili sevgisini gösterirdi.

o olmayana kadar.

Bir süre önce takımı şampiyonlar liginde çeyrek finale ulaşınca değişti. Akşamları 2 saatlik antrenmanlar 4'e çıktı ve bunun sonucunda sizinle geçirdiği süre yarı yarıya azaldı. kendinizi yalnız hissetmenize ve basitçe söylemek gerekirse terk edilmiş hissetmenize neden oldu.

Konumunu ve eve ne zaman geleceğini sorgulayan mesajlarınız cevapsız ve açılmadan yatıyordu, muhtemelen antrenman sırasında çantasında duran telefonunun içindeydi. yani her zaman yaptığın gibi yatağa yalnız gittin, eski ilişkinizi özledin.

Bozulmamış, çıplak beyaz tavana bakarken ön kapının kilidinde bir anahtarın sesini duydunuz. Birkaç dakika geçti ve kapı itilerek açıldı, dairede ayak sesleri duyuldu.

En azından iyi olup olmadığını bilmek isteyerek onunla oturma odasında buluşmaya karar verdin.

Odaya girdiğinizde onun figürüyle karşılaştınız, siyah eşofman altı ve siyah kompresyon gömleği giymişti. normal antrenman sonrası ekipmanı. her seferinde seni eritmeyi başaran aynı teçhizat. bu kadar geç döndüğü için geceliğiniz ve yorgun ifadenizle size baktı.

"Merhaba 'ichi, antrenman nasıldı?"

"İyi."

hemen kaşlarını çattın. Sahanın dışında hiçbir zaman bu kadar sert ve dilden yoksun olmamıştı. özellikle seninle.

Korumalı kişiliğini çürütmeye çalışarak ona yaklaşma cesaretini gösterdin.

"Emin misin? sana bir şey oldu mu?” Tam onun önüne gelinceye kadar daha da yaklaştın, oturma odasının koridor ışığından gelen loş ışıkta bile koyu halkalarını hemen fark ettin. Ona sarılmaya çalıştın, o seni omuz silktiğinde hayal kırıklığıyla geri çekildin.

"Sorun olmadığını söyledim. Ben iyiyim, sen yatağıma dön, ben de birazdan katılırım."

Saçmalık. Performansını daha da değerlendirmek için kanepeye çekilip oyunlarının oynatımlarını izleyeceğini çok iyi biliyordunuz. fiziksel olarak çalışmadığı zamanlarda bile bir şekilde zihinsel olarak daha fazla çalışmayı başarıyordu.

“yoichi. sorun ne bebeğim?"

"y/n, kendimi bir daha tekrarlamayacağım. Yat."

İnanamayarak orada durdun. Sana göre sen yanlış bir şey yapmadın, bu yüzden bugün olanları senden çıkarması oldukça inanılmaz.