Montague Brothers - COMPLETED 2013

23. Fallin For You

23. Fallin For You

Syndi

Tumambay muna ako sa library doon ako sa pinakadulo na shelves naupo. Tahimik at walang tao di ka masisita ng librarian kong matutulog ka. Naging hide out ko na rin yun, may general meeting kasi ang mga teachers at baka matagalan pa. Kaya magpapahinga muna ako dito.

Peru di naman ako makatulog! Hmp! Si Rain na naman kasi ang iniisip ko. Hindi ko talaga ma gets ang ugali ng isang iyun. Nayakap ko yung mga binti ko. Hindi mo naman siguro iniisip na nami-miss mo ang isang yun noh?

“Gosh!” sinampal-sampal ko yung pisngi ko “Hayan! Para magising ka sa kagagahan mong yan Syndi!”

Peru nakakainis kasi eh! Para kasing mahal ko na siya na iwan. Grr! Bwesit! Huhuhu, ano ba kasi itong nararamdaman ko?

“Ano ba talaga Syndi?” I sighed “I don’t know…”

Ayoko namang masali sa mga babaeng nagkakagusto kay Rain. I’m sane enough to stay away from Rain, dahil sa pangalan palang nang Ulan na yun ay complications na agad ang dala nun. Peru bakit iba ang gusto ng puso ko?

“Mabuti pang itulog mo nalang yan Syndi”

“Can I join you?”

I saw a pair of shoes in front of me peru kahit di ko pa nakikita ang mukha ng nagmamay-ari nun ay bigla nalang akong kinabahan na parang iwan. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Nang iangat ko ang tingin ay ganun nalang ang reaksyon ko. Sobrang OA dahil naibuka ko pa ng slight ang bibig ko.

Bakit ang gwapo niya?

“Are you okay?”

Bigla naman akong natauhan. Woah! Kakahiya ka talaga Syndirella! Inayos ko yung sarili ko.

“I-Ikaw pala..” shuks! Act natural Syndi, si Rain lang yan “Anong ginagawa mo dito?”

Bago pa niya ako sagutin ay naupo na siya sa tabi ko, kinukutinting yung Ipod niya while putting his headset sa isang ear palang nito, then he glanced at me “Dito ako dinala ng mga paa ko, must be because you’re here.” Diskyateng smile na yan Ulan. Hindi ko na talaga gusto to.

“Ipadala kita sa Sabah sa kaadikan mong yan Ulan. Hindi mo na ako madadaan diyan.”

Peru ang mokong lumapad lang ang ngiti “Na miss mo ko noh?”

“Miss? Kapal! Never! Wala akong pakialam kong di mo ko kausapin forever.”

“Na miss mo nga ako”

“Hindi nga kasi, ang kulit!”

“Dito na muna ako ha”

“Bahala ka”

Awkward silence ang sumunod. Kung hindi ko pa naririnig ang malakas na pagtibok ng puso ko aakalain kong pareho kaming patay sa sobrang tahimik. Nobody wanted to talk; neither do I. Ano naman kasi ang sasabihin ko kay Rain? Kesho ganun o ganyan. Ewan ko ba, gulong-gulo na ang isip at puso ko.

“Ahmm Rain,”

Nagulat ako nang maramdaman ko ang ulo niya sa balikat ko. Mas lalo pang nagrambulan ang puso ko sa loob. Jus ko po! Nababaliw ka na Syndi.

“Okay lang ba?” narinig ko pang tanong niya “Wala kasi akong tulog ka kagabi, marami kasing inasikaso sa birthday ni mama.”

“Ah..sige, okay lang”

Relax Syndi…pagod lang si Rain and you’re just friends.Period.

“Kapag kasama kita Syndi nare-relax ako, alam mo ba?”