CHAPTER XXXI LOVE BEYOND OUR LIMITS #FB_ MAIN_ STORIES
Freen " ally Kim Becky " Joana Sanchez
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
JOANA POV
Umaga na pero heto ako hanggang ngayon tinatamad tumayo hindi ko parin kasi maalis sa isip ko si ally ewan ko ba bakit ganto alam ko naman na pinagtatabuyan na niya ko pero bakit hanggang ngayon sinisiksik ko ang sarili ko sa kanya.ganto ba talaga pag mahal mo ang isang tao. Naalala ko din pala na siya ang nasa panaginip ko bago ako gumising nakita ko itong malungkot habang nakatinggin sakin na para bang animoy nagsusumamo sakin ng mga oras na uon at ng papalapit nako sa kanya bigla itong nawala at nagising nalang ako sa panaginip nayon kaya hanggang gusto ko parin umiglip dahil gusto kong tanungin ito pero naisip ko nga pala na kailangan pala ako ng presidente ngayon dahil marami tong aasikasuhin sa malacañang kaya dali dali akong nagprepare ng susuotin at mumsin muna ako bago ako maligo at magbihis habang kumaksin ay di ko parin maalis sa isip ko ang panaginip ko di mawari bakit ganto ang nararamdaman ko para bang may nakadagan na semento at nang matapos ko na ang lahat at nakapagayos natin ako ay gumayak nako papasok .
==== MALACAÑANG ======
pagpasok ko ay agad bumungad sakin ang presidente na abalang abala sa mga papel na nasa harapan nito kaya agad ko itong pinuntahan at kinamusta ito dahil batid ko ang pagod din sa mga mukha niya dahil sa dami niyang inaasikaso.
" Mr. President magpahinga muna kayo mukang hindi pa kayo ngpapahinga kanina pa ba kayo sa gingawa niyo" pagtatanung ko rito
.. "Hmm. Joana andiyan ka na pala pasensya na di kita napansin sa pagpasok mo marami lang gingawa kasi need na itong papers at marami pang pipirmahan na iba pa tska pala nakalimutan ko wala ka namang ibang gagawin ngayun diba nka off duty ka pero bakit andito ka?" Nakangiti nitong tugon na kahit kita yung pagod dito .
..... " okay lang po wala naman po ko gagawen at mas hindi ako napapanatag sa bahay ang dami po kasi gumugulo sa isipan ko kaya minabyti ko muna dito kahit papano ay mabawasan po ito" pagpapaliwanag ko dito
... " ganun ba mukang siya parin ang nagpapabagabag sa isipin mo oh siya diyan kalang muna at tatapusin kolang itong mga papers "
Sa mga oras nayon ay sobrang lakas ng kabong sa dibdib ko feeling ko ay may hindi maganda mangyayari kaya nagtungo muna ako sa labas upang kumuha ng tubig ng pagtapis kong makakuha ay may narinig akong isang putok ng baril galing sa hallway ng malacañang ng makita ko ang mga armadong lalake na papunta sa taas kung saan ang opisina ng presidente kaya agad agad akong nagtungo sa lugar ng presidente at rinig ko ang ibang security sa kabilang linya na ngtatawag ng mga tulong.
Ng naabutan ko ang isang lalaki na nasaharapan ng pinto ng opisina na kaya agad akong nagtago sa gilid ng pader laking gulat ko ng may biglang humawak sa kamay ko at pinigilan ako nito at kita ko yung ang taong binaril ko nang pasukin nito ang bahay ng presidente at nagpupumiglas ako ipang bitawan ako nito ngunit sobrang riin ang hawak nito
" please wag kanang magtakang umalis at baka mapahamak kapa " "Ngunit ang presidente ay andun kailangan kong iligtas ito ayoko na ulit mawala ang taong nagmahal sakin kaya bitawan moko wag kang mangelam dahil trabaho kong protektahan ang presidente kahit buhay ko ang kapalit dahil yun ang sinumpaan kong tungkulin kaya bitawan moko.
At nakabitaw ako kaya agad akong sumugod dito at buti nalang ay npatalsik ko ang hawak na baril nito kaya hindi nito nagawa pang paputakan ang presidente at kita kong tamot na takot ito sa nakikita niya dahil naglalaban kami ng lalaking armado nasuntok ko ito ng malakas kaya nagkasugat ito sa may labi ng biglang makuha niya ang baril na kanina ay tumilapon ng muntik na kong barilin nito ay agad akong tinulak ng taong kasabwat nito upang di ako mabaril at kita ko din nakipaglaban din ito sa kakampi niya na pinagtataka ko ng di ko makita na may sira ang isang pawang ng sahig kaya na hulog ako at tanging isang kamay lang ang nakakapit sabay sigaw akong" tulong tulungan niyo ko" ng walang animoy may humawak sakin at siya na naman ang nagligtas sakin "Wag kang bumitaw hihilahin kita kumapit kang maigi " "Oo sige" Nang habang hinihila niya ko ay kita ko ang dugong tumutulo sa may kaliwang kamay nito at hindi ko alam san nangagaling ang mga iyon at walang ilang menuto ay nakabalik ako ulit sa safe na lugar na bigla itong tumakbo pagtapos niyang mainangat ako sa bingit ng kamatayan.
At kita korin ang presidente na ligtas kaya nahinga ako ng matiwasay at kita korin ang mga katawan ng ibang kasamahan ng mga armadong lalake na nakahandusay At ilan ko ng kasamahan na sugatan Dahil sa panloloob ulit ng mga iyon pero hinanap ko ang taong iyon ngunit di ko na ito makita kahit san parte ng malaçañang kaya agad akong pumunta sa presidente upang icheck ang kalagayan nito
" Mr. president kamusta ka wala po ba sainyong masakit or sugat"pagaalala ko tanung. " wala naman ikaw wala ba sayong nangyari ?" " wala naman po kasi nilagtas ako ng taong kasamahan ng mga armadong lalake at yun yung taong pumasok din sa bahay niyo at yung tanung natamaan ko nung enkwentrong yun pero nagtataka ako bakit niya ginawa nita yun kalaban po ko pero imbis na hayaan at tinulungan niya ko" pagpapaliwanag ko sa presidenteng may hàlong pagtataka .
