FIRTINADA Kİ KASIRGA

OPERASYON: SAVCI

Medya: Üsteğmen Karan Alp Kayahan
gokyuzlukelebek

"Hayat ileriye bakarak yaşanır geriye bakarak anlaşılır."

Bölüm şarkıları;
♪ Cihan Mürtezoğlu- Sarı Söz.

OPERASYON: SAVCI

Ölmek;
İki hece dört harften oluşan karanlık kelime.
Karanlıktan korkuyordum kötü ölmekten korktuğum gibi.

Şu an içime dair tek bir korku kırıntısı bile yoktu. Çünkü biliyordum bu şekilde ölmek bu vatan için değerdi.

Beni kaçırmaların sebebi o babamın bana verdiği bilgilere ulaşmaktı ama ulaşmayacaklardı buna izin vermeyecektim.

Birden yüzüme yapışan tokatla karşımdaki adama baktım.
Canım acımıyordu daha birinci gün olmasına rağmen alışmış gibiydim.

"Savcı yeter söyle sende kurtul bizde kurtulalım senin yüzünden sürekli mekan değiştirmek zorunda kalıyoruz."dedi adını bilmediğim o şerefsiz.
Ağzımda oluşan kan birikintisini yere tükürüp kahkaha attım.

"Yakalanacaksınız diye korkuyor musunuz? kıyamam."dedim yüksek sesle güldüğümde bileklerimi bağladıkları zincire vurmuş kollarımın acımasına sebep olmuştu.

Kollarımı hissetmiyordum.

"İstediğimiz kadar seni burada tutarız bunu biliyorsun değil mi? Orgeneralin kızı olman bizim için bir siki değiştirmez."dedi karşımdaki sandalyeye oturarak.
Ondan başka yani Raşit dışında herkes kareli siyah bir şal takıyordu yüzlerini görmemem için.

"Mazoşist misin savcı? Acı çekmeyi seviyor musun?"dedi yanındaki kadın gülerek.
Keşke elimde zincirler olmasa hemcinsim olsa bile onun ağzına bir tane geçirecektim.
Böyle insanlar benim için hemcinsim falan değildi.
İtten farksızlardı.

"Bu konuyu sonra tartışsak çünkü benim uykum geliyor."dedim gülerek.
Tekrar bir tokat sesi ve bu sefer kızgın ateşte pişen demiri tenimde hissettim.
İnledim.

Çok farklı acıydı bu."Ahhh."dedim dişlerimi sıkarak.

Yanıyordum hemde diri diri.

"Söyle o belgeler nerede?"dediğinde hâlâ tenimde oluşan yanığın acısını hissediyordum.
Daha şimdiden böyle olmuştu ilerde neler olacaktı bilmiyordum.
İleriyi görecek kadar yaşayacak mıydım?
Bilmiyordum.

"Bana bak savcı emin ol bu yaptıklarımız ilk gün misafir oluşundan kaynaklı yoksa bu yaptıklarımız yapacaklarımız yanında hiçbir şey."dediğinde tekrar gülmeye çalıştım, ne kadar başarılı oldum bilmiyordum.

"Yap benim için sıkıntı değil nasıl olsa öleceğim ölmesem ben sizi öldüreceğim çünkü."dediğimde saçlarımın geriye çekilmesi ile tekrar inledim.
Saçlarıma dokunmasalar olmaz mıydı?
O saçlar annemin ördüğü ve taradığı saçlardı o saçlarda annemin eli vardı.

Demiri ısıtıp tenime batırsalar dahi sesimi çıkarmazdım yeter ki saçıma dokunmasalardı.

"Yürü gidiyoruz tekrar geliriz biraz dinlensin daha yaşayacak."dedi ve itlerini alıp gitti.