Zekanın Savaşı

11. Bölüm: Araba

Aylin sakinleştiğine kanaat getirdiğinde derin bir nefes aldı ve "Rica ediyorum şu arabayı yavaşlat ve kenara çek, sonra sakince konuşalım." dedi.

Zemheri nefes verdi ve arabayı yavaşlattı. Hızı seksene düştüğündeyse ani bir frenle yolun ortasında durdu.

"N'apıyorsun?!" Aylin arkalarından bir araç geliyor mu diye koltukta hafifçe dönüp arka cama baktı. "Yolun kenarına çek şu arabayı!" Eğer arkalarından biri hızla gelirse kendilerine çarpması kaçınılmaz olurdu.

"Bana emir vermeyi kes artık! Burada otorite bende."

"Otoritenin sende olmasını istiyorsan mantıklı kararlar ver o zaman." Aylin ototrite sahibinin kendisi olmaması a ses etmezdi, mantıklı olurlarsa ve gururunu kırmazlarsa.

Aylin kemerini gevşetti. Kemer rahat nefes almasını engelliyordu.

Aylin' in kemerini gevşetmesinin hemen ardından Zemheri arabanın ön konsolundaki düğmelerden birine bastı ve Aylin'in daha biraz önce gevşettiği kemer tekrar sıkı bir hal aldı. İşin kötüsü Aylin tekrar kemerini gevşetmeye çalıştığında kemer gevşemedi. "Ne yapıyorsun?"

"Ani bir fren anında ön camdan dışarı fırlamanı önlüyorum." dedi Zemheri.

"Hızlı gitmezsen fırlamam." Zemheri Aylin'in dediğini umursamadı.

Bu sefer Zemheri sakince, "Ne yapmayı planlıyorsun?" dediğinde Aylin gerçeği söyledi. "Evimde kendim geliştirdiğim bir kaç tane daha cihazım var, onları yanıma almayı düşünüyorum."

"Neden?"

"Hem kendimi daha güvende hissediyorum hem de Başkan'ın gerçekten neyin peşinde olduğunu öğrenmek daha kolay olur bu şekilde."

"Anladım." dedi Zemheri.

Hava kararana, yağmur daha da şiddetlene kadar Zemheri arabayı sürdü. Artık yorulmaya başlamıştı lakin Aylin'e güvenmiyordu.

Aylin de Zemheri'nin yorulmaya başladığını fark etmişti ancak bir kaç defa Zemheri'ye yer değiştirmeyi teklif etse de her seferinde reddedilmişti. "Bırak da ben süreyim, biraz dinlen."

"Gerek yok."

"Ne demek 'gerek yok'? Arabayı bana devretmek için kaza yapmayı mı bekliyorsun?"

"Hayır, sana ehliyet veren kişinin aklını sorguluyorum." dedi Zemheri.

"Ne yani araba süremeyeceğimi mi ima etmeye çalışıyorsun?"

"Çok zekisin."

Aylin derin bir soluk verip kucağına bıraktığı şapkasının gizli iç bölmesinde bu sefer ehliyetini çıkardı. "Yalnız ben tüm karayolu taşıtlarını kullanabiliyorum."

"Öyle mi? Biliyor musun ben de uzay mekiği kullanıyorum?" Aylin Zemheri'nin kendi çapında yaptığı esprisine gülmedi.

"İyi o zaman, inanmıyorsan arabayı sağa çek ve kendin bak."

Alp meraklanmıştı. Gerçekten Aylin tüm karayolu taşıtlarını kullanabiliyor muydu?

Zemheri aracı yol kenarına getirip el frenini çekti, tepedeki ışıkları yaktı.

Aylin, Zemheri'ye kimliğini gösterdi ve Zemheri'nin kaşlarının şaşkınlıkla kalkmasını keyifle izledi. "Şimdi yer değiştirelim mi?" diye de sordu.