KANTİNCİ

13. BÖLÜM

Sınıfa çıkıp sırama oturdum. Direkt başımı masaya gömüp düşünmeye başladım. Konu başlığımız 'Gazel sana ne oluyor' du. Cidden ne oluyordu bana az önce yaşadıklarımı bir hafta önce yaşasaydım koy göte gitsin diyebilecekken bugün mal gibi kaldım. Bunların yanı sıra Polat'a ne olduğunu da deli gibi merak ediyordum. Gözleri niye o kadar kızarıktı mesela. Aklımdan çıkmayan düşünceler vardı. Ben utanıp sınıfa doğru giderken attığı kahkaha gibi. Çok güzel gülüyordu. Daha fazla bunları düşünmek istemedim ve her zaman yaptığım gibi uyumaya başladım. Kafamı anca böyle dağıtabilirdim. Bir anda adımın çok sesli söylenmesiyle irkilerek uyandım. Kimya hocası Hayati denen davar bir anda bağırmaya başladı ve beni sınıftan kovdu. Şaşırmadım kovulmama. Alışkındım zaten. Artık rutin haline getirdim resmen. Her zaman yaptığım gibi sınıftan çıkıp kantine doğru adımladım. İçeriden Adem amcanın sesleri geliyordu. Polat'la hararetli bir şekilde konuşuyorlardı. Aslında şaşırdım çünkü Adem amcanın hiç bu kadar bağırdını hatırlamıyordum.
Adem amca:Bunca yaptığı şeyden sonra utanmadan nasıl çıkabilir karşına
Polat:Abi kansermiş ondan gelmiş zaten kendini affettirmek falan değil amacı
Adem amca:Diyecek çok şey var ama tutuyorum kendimi
Gazelden
Daha fazla kapı dinlemeden içeri geçip sessizce uykuma kaldığım yerden devam etmeyi planlıyordum. Kantine girdiğim gibi Adem amcanın bakışları beni buldu
Adem amca:Gazel ne zaman vazgeçeceksin şu derslerde uyumaktan
Gazel:Adem amca yemin ederim teneffüste uyudum sonra bir baktım Hayati bana bağırıyor. Sınıftan da kimse kaldırmadı uyan hoca geldi diye.
Adem amca:Peki kızım aç mısın
Gazel:Değilim teşekkürler
Polattan
Kalkıp Gazel'in yanına doğru adımladım. En son soru sormuştum ama cevabını alamadan kaçıp gitti.
Polat:Merhaba
Gazel:Merhaba
Polat:Okul çıkışı biraz yürümek ister misin ya da herhangi farklı bir aktivite?
Gazelden
Yönelttiği soruya cevap vermeliydim bu sefer kaçamazdım. Kabul etmek geliyordu içimden ve öyle yaptım
Gazel:Olurr hatta baya iyi olur
Polat:Anlaştık o zaman
Gazel:Anlaştık

Polattan
Son zilin çalmasını sabırsızlıkla bekliyordum. Bir an önce çalsa da Gazel'le vakit geçirebilsem diye düşünürken zil çaldı. Kantinde buluşmak üzere sözleştik. Geldi ve okuldan birlikte çıktığımız için çoğu öğrencilerin bakışı bizim üzerimizdeydi. Bu benim gram umrumda değildi. Gazel'e baktım o da çok umursuyor gibi değildi. Bir anda bana dönüp heyecanla konuşmaya başladı
Gazel:Benim çok sevdiğim bir yer var oraya gidelim mii
Polat:Olur gidelim
Gazelden
Polatı en sevdiğim yerlerden biri olan Kardeşler Pide Salonu'na götürüyordum. Açım ne yapabilirim. Gidip bir masaya oturduk ve pidelerimizi söyledik. Hayvan gibi gömdükten sonra biraz yürümeye karar verdik. İçimde tuttuğum o soruyu artık sormuştum
Gazel: Polat iyi misin
Polat: Sanırım
Gazel:Sabah cidden endişelendim de
Polat: Ah çok önemli bir şey değil cidden
Gazel:Bak seni inciten şeye çok önemli değil deyip geçmenin mantıklı olduğunu düşünmüyorum. O konu her neyse arkanda durabilirim
Polat:Teşekkür ederim
Gazel: Ne demek. Bir dakika hemen geliyorum
Polat:Peki bekliyorum

Gazelden

Pamuk şeker satan amca geçiyordu. Onu ne zaman görsem almadan geçmezdim.Artık adamla kanka olmuştum neredeyse.
Gazel:Mehmet abi iki tane mor olandan alabilir miyim
Mehmet:Buyur kızım
Gazel:Sağol abi iyi satışlar
Mehmet: :)
Polat'ın yanına doğru koştum ve elimdeki pamuk şekerlerden birini uzattım.
Polat:Çok teşekkür ederimm
Gazel:Seviyorsundur umarım
Polat:Bayılırım
Gazel:Benimle aynı fikirde olan bir yetişkin bulduğum için şanslıyım

Polattan

Pamuk şekerlerimizi yedikten sonra eve gitme kararı aldık. Gazel'e evlerine kadar eşlik ettikten sonra kendi evime gittim ve pijamalarımı giyip direkt yatağa zıpladım.