GAZELDEN
polata yazdıktan sonra tabiki uyumamıştım o benden fazlasıyla büyük gözüküyordu. Çalıştığı kantinde herhangi bir öğrencinin telefonunu alması etik miydi. Ona numaramı vermemiştim bile.Nasıl bulduğu aklımı kurcalıyordu.O gerçekten çok yakışıklıydı ama hemen böyle adımlar atması beni bir tık rahatsız etmişti.
Bunları düşünerek uykuya dalmıştım.Uyandığımda boğazımda o iğrenç kuruluk vardı saate baktığımda gözlerim nerdeyse yerinden fışkırcaktı ÇÜNKÜ DERSİN BAŞLAMASINA BEŞ DAKİKA KALMIŞTI "HASİKTRİ" bağırarak evden çıkmıştım evde kimse olmadığı için şanslıydım. Hemen üstümü alel acele giyip koşmaya başladım evim çok uzak olmadığı için yürüerek gidiyordum ama yinede arada mesafe vardı.Karşıdan karşıya geçerken aceleden sağım soluma bakmayıp direkt atlamıştım.Son anda keskin bir fren oldu sağıma baktığımda o araba vardı.Küfür ettiğim ve polatın olan.Dünkü gibi hı8zlı gitseydi asla duramazdı ve ölebilirdim büyük ihtimal.İçimden bir ses 'sözümüzü dinliyor niahahahahahha' diyordu. Ama şoktan mal gibi kalmıştım yolun orasında. Polat aceleyle arabadan inip yanıma geldi. Sinirli gözüküyordu.
"KIZIM SEN SALAK MISIN YOLUN ORTASINA ATLANIR MI" bana bağırması ve salak dmesi kırmıştı. Okula geç kaldığım çok belliydi tamam yaptığım yanlıştı ama üzülmüştüm yinede ama ona belli etmedim.Fazlasıyla sinirlenmiş ve kırılmıştım sert bir sesle "okula geç kalıyordum kusura bakma" sonlara doğru sesim alaycı çıkmıştı.Beni sinirlendirdiğini anladığında hemen sesini yumuşatıp "tamam özür dilerim gel ben seni bırakayım oraya gidiyorum zaten" bana ayriyetten oraya gidiyorum demesi güldürmüştü.Neden güldüğümü anlamamış gibi bana bakıyordu."bende başka bir yere gidiyorsun sanmıştım" alayla söylediğim kelimeler onu güldürmüştü bu sefer ben onun neden güldüğünü anlamamıştım. Sadece "arabaya geç" dedi başka bişey demeden zaten dersi kaçırmıştım rahattım.
Bende bişey demeden arabaya geçmiştim çünkü zaten okulumuzun kantincisiydi bişey olmazdı ve hiç yürüyecek halim yoktu.Arabaya bindiğimizde bana doğru dönüp "kemerini tak" dedi ve sonra gözü bir süre üstümde oyalandı . Hala gözünü üzerimden çekmeyince yerimde kıpırdandım rahatszı olduğumu anlayıp kafasını çevirip "gömleğini yanlış giymişsin" dedi.Üstüme baktığımda göleğin düğmelerini farklı yerlere taktığımı fark ettim.Cidden rezillikti ve ben onun görmesini geçtim sokakta böylke koşmuştum korkunç.Okula girmeden düzeltmek istiyordum ama düğmelerin hepsini açmam lazımdı bunuda yapamayacağıma göre mal gibi kalmıştım.
Polat hala hiçbişey olmamış gibi davranan bana bakınca anlamıştı durumu. Okula geldiğimizde tenefüs olurdu büyük ihtimal çünkü şu kaza işinde baya oyalanmıştık.Düşündüğüm gibide oldu.Polat bana dönmeden direkt arka koltuğa uzanıp bişeyler aldı. Bir ceketti "al giy" bana öküz gibi vermesi sinirlerimi bozsa da mutluydum beni düşünmüştü "teşekkür ederim" bana gülümsedi sadece ceketi giyip arabadan indiğimde okldan fazla kişiyle göz göze gelmiştim çünkü okulun kantincisin arabasından onun ceketiyle iniyordum .Artık adet olan kelimeyi söyedim "sıçtık"
YOU ARE READING
KANTİNCİ
HumorPolat ve Gazel'in tanışması ne kadar saçma olsa da hikayeleri çok dokunaklı ve sürükleyici olacaktı ama onlar bunun farkında değildi.
