34

167 6 0
                                    

Last chapter then epilogue

××××××××××

Mag-isa lang akong naglalakad sa buhangin dahil natutulog pa ang mag-ama ko.

It's six in the morning, sa totoo lang giniginaw ako rito sa labas pero ang ganda kasi maglakad-lakad pag-umaga walang araw.

Habang naglalakad, may nakabangga akong lalaki. "I'm sorry Sir. Hindi ko po sinasadya"

Binalingan ko sya but that's a big mistake I creat in my whole life. It's Thanniel, nakatanaw sya sakin ng walang emosyon. Parang alam nya na nandito ako. My heart skip a beat, and I'm sweating.

"T-Thanniel...."

"Nice to meet you again Crystal"

"T-Thanniel anong g-ginawaga m-mo d-dito?"

"Mamaya na tayo mag-usap"

May nilabas sya sa bulsa nya na isang panyo at deritso iyon sa ilong ko. Shit! Nagdadalawa na ang mga nakita ko sa paligid.

Nakaramdam ako ng hilo at hindi nagtagal pumikit ang mga mata ko at mawalan ng malay.

Hindi ako makapaniwala na nagawa nya to sakin. Ang alam ko, hindi sya kagaya ng ama nya pero Like father like son.

NAGISING ako sa isang kwartong hindi pamilyar sakin. Nakatakip ang bibig ko ng panyo at napagtanto kong nakatali pala ako sa isang upuan.

Pero narinig ko ang mga alon na nagpapahiwatig sakin na narito parin ako sa beach.

He kidnapped me!

Sinubukan kong kumawala sa pagkatali pero bigo ako. Napakahigpit non, alam kong planado itong nangyari ngayon. Hindi ako tanga.

"Hmmmm!" sinubukan kong sumigaw pero sadyang baliw lang talaga ako, alam ko namang nakatakip ang bibig ko. Nagsasayang lang ako ng boses.

"Hindi ka makakawala sakin my lady"

Isang baritonong tinig ang narinig ko mula sa aking likuran. Isang pamilyar na boses na naging parte ng buhay ko.

"Hmmmm!!"

Tinanggal niya ang nakatakip sa bibig ko kaya nakapagsalita ako ng klaro.

"What the fuck is on you?! Let me out!!"

"Why would I?"

"What?! Pakawalan mo ako! Damn. Hindi mo pa ba ako napapatawad?!" malakas kong sabi sa kaniya.

"I forgive you but your husband.....not"

Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kaniya. What's wrong with this man?! Bakit niya ako kinidnap? Mukang nag-aalala na yong mag-ama ko doon.

"Bakit? Huh? Just forgive him! Move on the past for everyone's sake!"

"Forgive him?" he clap his two hands and he laugh like there's something funny.

"May nakakatawa ba huh? Pakawalan mo ako!"

"No way. Maniningil ako, tsaka kukunin kita ulit. Hinding-hindi ko hahayaan na mapasakanya ka"

"Ano?! Thanniel oh my god! Were married and we have a child! What food did you eat?!"

"Don't dare to shout me again or else..."

"Or else what huh? Do you think I'm scared? HAHA well I'm not"

May kinuha syang isang bagay na nakalagay sa drawer ng mesa. At ang bagay na iyon ay isang baril. Fuck!! Papatayin nya talaga ako?!

"This gun..." itinuro nya ito saking ulo "Will end up on your daughter's head" he said without warning.

Binawi ko ang sinabi ko kanina. Takot ako hindi sa sarili ko kundi sa anak ko. Ayokong mapahamak sya. I don't know what happened to Thanniel while I'm gone.

He's not the Thanniel that I know on the past. Hindi na sya yung Thanniel na minsan kong minahal noon. Ibang-ibang na sya, like father talaga.

"Wag mong idamay ang anak ko Thanniel. It is our problem, don't hurt her, if you do.. I swear I will kill you on my own hands"

"Tignan lang natin kong mapapatay mo ba ako my lady"

"Let me out of here you fucking bullshit!!"

He choke me and I think my saliva is stuck in my pharynx shit! Nauubo ako gago.

"I told yoy don't shout!!!"

Sinubukan kong kumawala sa kaniya pero mas idiniin pa nya ang kanyang kamay sa leeg ko.

*Gun Shot

"Fuck!"

Binitawan nya na ako at ako naman ay dali-daling tinanggal ang nakatali saking kamay kahit masakit, wala na akong pake.

Nang natanggal ay naghanap ako na pwedeng pang-armas to protect myself.

"It is really your husband and his friend Jake"

Hinarap ko sya dahil nakatalikod sya sakin. Who's Jake? My husband's friend?? I don't even know who's that but I thank god. My husband will save me.

"Nice to meet you again Angelo" sabi ni Thanniel at ngumiti.

Tatakbo na sana ako kay Angelo but Thanniel pull my arms into him and this situation, I don't have chance to escape.

"Bitawan mo ang asawa ko!"

"Asawa mo? You mean, my future wife?"

"Fuck you!" ani ko

"Put my wife down. Just accept the truth that my wife didn't love you anymore!" sabi naman ni Angelo. He's right, I don't love Thanniel.

Ang nakaraan ay mananatiling nakaraan at hindi na iyon mababalikan.

"Tama sya Thanniel. Crystal love Angelo, just accept the truth. I'm here, Lily and I are here for you. Just let them live happily ever after"

Out of nowhere, Cosma came. Sa tingin ko ay sinabi nya kay Angelo ang plano ni Thanniel at san ako nito dinala.

"No. No! Crystal is mine not yours you shit! Mine is mine and always be mine!" -Thanniel

"Your wrong. You might be a successful business man but you don't have a brain. I am Crystal's first love and you... Your just a trash. I'm the man that Crystal love. And no, she is not yours because from the very beginning,  SHE. IS. MINE."

"Fuck you! Fuck you!"

"Thanniel please. Accept it. Learn how to accept and learn how to determine what love is. You said that you love Crystal right? Then let her go. If you really love her, let her go and let her enjoy her life with her husband, daughter and the child in her tummy"

I cried. Cosma's right I'm pregnant and this is my second child. Kaya hindi ako gaanong lumaban kay Thanniel baka mapahamak pa itong bata sa tyan ko.

"She's pregnant?" malungkot na sabi ni Thanniel at pinakawalan ako kaya lumapit agad ako kay Angelo at niyakap sya.

Thanniel bow his head and let his gun fall on the floor.

"The love of my life is on someone's arm now. And the dream that I want to achieve with her.... She achieve it with the man that she truly love"












MISSION OR LOVE Where stories live. Discover now