24

450 24 1
                                    


Emma's pov :

Ο Μαξ με την Ιβη έχουν μείνει μόνο στο νοσοκομείο η ώρα σίγουρα είναι εφτά

Γιατί ο ήλιος έχει ανατείλει

Και είμαστε όλοι πτώματα

Με το ζόρι έφτασα μέχρι το αμάξι

Άνοιξα και λίγο το ραδιόφωνο μπας και δεν κοιμηθώ .

Θέλω να μιλήσουμε δεν θέλω πάλι να το αναβάλλουμε έχω κουραστεί .

Μου τα μασάει συνέχεια

Και τι κρύο είναι αυτο

Ένιωσα κάτι να με βαραίνει

Άνοιξα τα μάτια απότομα για να δω τον Ντομινίκ να προσπαθεί να καλύψει όλο μου το σώμα με το μπουφάν καλά όχι και δύσκολο

Δεν είχε παρατηρήσει ότι τον κοιτούσα μέχρι την στιγμή που του μίλησα

- Ντομινίκ έχει ανάψει πράσινο θα σε βρίσουν οι άλλοι οδηγεί

Ξαφνιάστηκε

- δεν κοιμάσαι

- αυτό έκανα

Είπα και έκλεισα τα μάτια για κάποια δευτερόλεπτα και μετά άνοιξα το ένα μάτι μόνο για να δώ αν με κοιτούσε

Φυσικά και με κοιτούσε χαμογελώντας

- κοίτα μπροστά θα τρακαρουμε είπα παιχνιδιάρικα

Τον άκουσα να γελάει

- μου φαίνεται δεν ξέρεις πόσα φανάρια έχουμε στην Ισπανία

Τότε ξανά άνοιξα τα μάτια και κοιταξα μπροστά

- πράσινο φώναξα με ενθουσιασμό

Και έπεσα πίσω στην θέση ενώ άλλαξα πλευρό

- και Σταμάτα να με κοιτάς δεν μπορώ να κοιμηθώ

- δεν σε κοιτάω

Γύρισα απότομα ενώ αυτός κοίταξε μπροστά

- είδες δεν σε κοιτάω

Είπε ενώ τώρα όντως δεν με κοίταζε

- ΜΜΜ ναι καλά καλά
Χαμογέλασε αχνά αυτή την φορά

- κοιμήσου όμορφη

Και όντως νύσταζα πάρα πολύ με αποτέλεσμα να μην καταλάβω ότι σε λίγα δευτερόλεπτα με είχε πάρει ο ύπνος

Όμως θυμάμαι χαρακτηριστικά να του λέω

- μου αρέσει αυτή η πλευρά σου .

Όταν ξύπνησα βρισκόμουν στο κρεβάτι

Ο ντομινίκ θα με ανέβασε δεν είναι και η πρώτη φορά.

Dare !?  Where stories live. Discover now