promesa || sunki

cinco.

Nishimura._.Niki
byłem zmuszony wyrzucić tą róże która kiedyś od ciebie dostałem

tak, trzymałem ją przez ten cały czas

już dawno była uschnięta

nie wiem czemu dałeś mia białą róże

pewnie ma to jakieś głębsze znaczenie, mogłeś godzinami mówić o kwiatach. kochałeś je całym sercem

nigdy nie wiedziałem co ty w nich takiego widzisz, pamiętam że na korytarzach zawsze czytałeś jakieś książki o nich

śmiałem się że to już obsesja

kwiaty to była duża część twojego życia

właśnie

widziałem się dziś z twoja mama

nigdy mnie nie lubiła

obwinia nas że to przezemnie odeszłeś

jakbym kurwa tego nie wiedział

ale dała mi jakiś list, myslalalem że to od ciebie

ze w końcu wytłumaczysz co sie odpierdala

ale był to przepis na te ciasteczka które smakowały lepiej niż jedzenie bogów

spróbowałem je nawet zrobić jednak nie wyszły tak dobre

myślę że ty do zrobienia tego dawałeś całe swoje serce

jednak ja nie jestem w stanie

ale nie wyszły aż tak źle

jednak nadal w porównaniu do twoich to nic

jednak jedno cholernie boli

jedyne co pamiętam to to że smakowały tak dobrze ze pierwszy raz odebrało mi dech w piersiach

ale ledwo pamiętam ten smak

tak samo ledwo pamiętam twój śmiech

moja siostra powiedziała mi dziś że chyba naprawdę byliśmy bratnymi duszami które kiedyś się znajdą

pamiętam jak zawsze robiliśmy nocki w trójkę

brakuje mi tych czasów

jednak nic nie trwa wiecznie

nie ma cię już przy mnie

o właśnie!

poznałem dziś bardzo miła dziewczynę ma na imię Hannah

jest bardzo miła i pozytywna, przypomina mi ciebie

spotkałem ją idąc do kawiarni, wylała na mnie kawę i tak jakoś rozmowa poszła

jest rok starsza odemnie i chce zostać lekarzem

czasami jak z nią rozmawiałem miałem wrażenie że rozmawiam z tobą

dogadalibyście się

☆☆☆☆

291 slow
moje życie to jeden wielki fanfik, najpierw przeżywam jakieś enemies do lovers a teraz jakas laska że szkoły prosi o numer telefonu do crusha mojej znajomej😃

ps. rozdziały mogą być rzadko, często wracam że szkoły dopiero po 17 a muszę się jeszcze uczyć