"Hainin tekisin!"
Histerik bir gülümseme yer aldı dudaklarında.
"Öyle mi, ben hainsem sen nesin?"
"Âşık."
Sırları çözmek, geçmişini bulmak ve en çokta kaybettiği geçmişinde kendini bulmak için koskoca Atakamit'lerin teklifini kabul eden Laçin, gitti...
Bazı mektuplar 'o' kokar. Veda kokar. Onun gidişi, benim yok oluşum kokar. Geriye sigara külleri kalır. Ondan kalan mektupları okurken ağlarsın. Sonra mezarına beyaz zambaklar, beyaz güller dikilir. Sulanır mı, sulanmaz mı? Açar mı, solar mı? Bilmeden her şeye rağmen dikilir o çiçekler.
Hadi uyan bir sabah. Kuşlar eskisi gibi ötsün, çiçekler hiç solmasın. Geriye kalan tek şey mektuplar olmasın. Derdimi dinleyen tek şey, şu izmaritler olmasın. Onlar da veda kokmasın. Onlar da unutmasın beni. Onlarda senin gibi gitmesin. Kandırmasın beni. Yalnız bırakmasın. Yeni yaralar açmasın.
Bazı insanların içindeki o kor ateş, dinmez. Daha da alevlenir, herkesi, her şeyi yakıp kül eder.
Önümdeki kağıda dört harf yazdım.
Araf.
Ya sonum, ya sonsuzum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𓃠
"Şimdi kendine geldiğine göre soruyorum, burada ne arıyorsun? Sence de bu kadar karşılaşmamız tesadüf mü? Bir barmaidden fazlasısın değil mi? Göründüğün kadar masum değilsin."
1 yeni mesaj!
Kıraç: Dün çaldıklarım polislerin eline değil, Safirzadelerin eline geçmiş. Dünkü adamlar onların adamları olabilir.
Gelen mesaj karşısında kaşlarım çatıldı. Ne demek çaldıklarımız Safirzade'lerin eline geçmişti? Dün gece onları yakalayan Safirzadeler değil, karşımda duran adam ve ekibiydi. Beynim bulanıklaştı. Araf Demirsoy, Safirzadelerden miydi? Hain miydi? Benim gibi miydi?
"Neden buradasın Laçin?"
Sorusu beni kendime getirdi. Çaldıklarımızı polislerin elinden almaları mümkün değildi, ya Araf'ın ekibinden biri Safirzadelerdendi, ya da Araf. Derin bir nefes aldım. Hissettiklerimi kontrol etmeye çalıştım. "Bak, biliyorum çok tesadüf yaşıyoruz ama benim maddelerde hiçbir ilgim yok, parmak izlerini falan kontrol edin, dokunmadım bile." dedim. O ise, sanki söylediklerimi duymamış gibi konuşmaya devam etti.
"Bahsettiğin mesaj ne?"
"Biri şaka yapmak istedi ve beni seçti büyük ihtimalle. Büyütülecek bir konu değil, araştırın bulun. Benimle bir ilgisi yok, gidebilir miyim?" bir şey söylemesini beklemeden kapıya doğru ilerledim fakat tüm çabama rağmen, bileğimden tutup beni durdurdu. Burun buruna geldiğimizde yoğun parfüm kokusunu yeniden aldım. Kolumu bıraktı ve geri çekildi. "Seni buraya çağıran numarayı ver." diye fısıldadı.
"Gerek yok diyorum." diye tekrarladım fakat o yılmadı.
"Ben de gerek var diyorum, çünkü gözlerindeki o korkuyu, o paniği gördüm. Kimse kimseye böyle büyük bir şaka yapmaz. Bu düpedüz suç, biri suçu senin üstüne atmak istemiş. Kimden korkuyorsun sen?"
