14 | graveyard.

330 53 13
                                    

__________________

y/n gitar dersi son bulduğunda binanın önündeki kaldırıma oturup onu alması için hanma'ya mesaj attı. oğlandan hızlı bir geri dönüş aldığında telefonunu cebine yerleştirip yerdeki taşlara bakmaya başladı.

hayatı, özellikle de düşünceleri son birkaç ayda fazlasıyla değişmişti. ablasının ölümü hakkındaki düşünceleri, ona yasaklanan o sözde tehlikeli hayatın onda uyandırdığı tatlılık ve tüm okulun korktuğu hanma. hepsinin ardından farklı hikayelerin çıktığı bu konularla y/n özgürleşmiş gibiydi.

acaba dedi içinden acaba hayatıma hanma dahil olmasıydı bu kadar özgürleşebilir miydim? kafamda dolanıp duran sorulara ait cevapları zihnimden çıkarıp önüme koyan bu adam olmasıydı hayatım ne halde olurdu?

kızın düşüncelerine bir cevapmışçasına gelen motorsiklet sesi y/n'yi gülümsetti. yanıtı çoktan biliyordu.

belki de görüşleri ve hareketleriyle bize taban tabana zıt olan insanlardan o kadar da kaçmamalıydık. o insanlar derinden duyduğumuz arzularu açığa çıkarabilir ve ruhumuzdaki boşlukları doldurabilirdi.

y/n gülümseyerek kafasını yukarıya doğru kaldırdı. gözleri hanma'nın gözleriyle buluştu. "hey, çok bekledin mi?"

genç kız olumsuz anlamda kafasını iki yana salladı. "hayır, geldiğin için teşekkürler." ayağa kalkarak motora doğru adımladı.

y/n motorda yerini alırken hanma, "seni eve bırakmadan önce biraz kaçırıyorum." dedi ve kızın cevabını beklemeden gaza bastı.

genç kız motorun ani hareketiyle kollarını hanma'nın beline dolarken kahkaha attı. motorun üstünde süratle giderken çehresini aydınlatan sokak ışıkları arasında bedenine çarpan rüzgarla yolculuk yapmak ona gerçekten yaşadığını hissettiren nadir anlardandı.

yolculukları çok uzun sürmeyerek sahil kenarında sona erdi. 

hanma sırıtarak motordan inerken y/n'nin başı alışık olmadığı hızdan dolayı biraz dönüyordu. yine de gülümseyerek hanma ile kumsalda yürümeye başladı.

oğlan denize, dalgalar onları ıslatmayacak kadar yaklaştığında kumların üzerine oturdu. belki de birer içki almalıydık diye düşündü.

kız da onun yanına yerleştiğinde denizin üzerinde beliren yakamozları izlediler bir süre.

ardından y/n bu sesliği bozarak "her şey için teşekkür ederim." dedi.

hanma hafif bir şaşkınlıkla ona döndü. "ha?"

kız omuz silkti. "hayatımda birçok şey değiştirdin." gözleri hanma'da değildi. gecenin karanlığı arasında parlayan aya bakıyordu.

hanma, bir süre onu izledikten sonra iç çekerek kızın çenesini tuttu; kafasını hafifçe ona doğru çevirerek gözlerinin buluşmasını sağladı. "kelimelerle aram kötü değil, insanlarla da. yalan söylemeyeceğim bu hayatta daha çok eğlence aramak, nefes alışıma bir amaç bulmak için dolaşıp durdum."

oğlan hafifçe güldü. söyleyeceği şeylere kendisi de inanamıyor gibiydi. "kisaki'den sonra bir şeyler değişti ve..." nefes aldı. "bundan sonra eğlenmesem de olur. senin yanında olmak nefes almam için yeterli bir neden."

y/n'nin hafifçe gözleri doldu ve hayatında yeni şeyler deneyimlemek adına çıktığı bir o kadar da yeni olan yolda bir adım daha atmak istedi. içinde yanıp tutuşan arzuların vücut bulmuş hali olan bu oğlan için gözlerini kapayarak dudaklarını onun dudaklarına bastırdı.

bu anı bekleyen hanma öpüşmeyi derinleştirerek kızın çenesindeki elini boynuna indirdi ve hafifçe mırıldandı. "bu y/n l/n hanımefendinin seni seviyorum deme şekli mi ha?"

y/n hafifçe güldü ve hanma'nın mırıldanışı yüzünden ayrılan dudaklarını tekrardan birleşti. "ah sadece sus ve beni utandırma."

______________________

sevmedim ama bir şekilde bitirdik işte.

uzun süre bölüm atmamama rağmen beni sabırla bekleyen ve bölümleri keyifle okuyan herkesten özür diliyor ve teşekkür ediyorum. iyi ki varsınız.

iyi günler dilerim!

𝙜𝙧𝙖𝙫𝙚𝙮𝙖𝙧𝙙. | hanmaWhere stories live. Discover now