Dwudziestoletnia Grace, mieszkanka Rosewood, znajduje się nagle w wirze zdarzeń, które odmienią jej życie na zawsze. Jednego wieczoru, po spotkaniu ze znajomymi, wkracza na wąską uliczkę prowadzącą do jej mieszkania. Jednak tajemnicza postać, głębok...
Oczy Grace wędrowały między Nathaniem a Cainem, próbując zrozumieć całą sytuację. Jej myśli były zamieszane, a uczucia wewnętrznego chaosu przyćmiewały zdolność logicznego myślenia. Nagłe zmiany w jej życiu przytłaczały ją.
Nathaniel spojrzał na nią współczująco, zdając sobie sprawę z jej zagubienia.
- To prawda, Grace. Przemieniasz się w wampira. To skomplikowana i trudna do zaakceptowania rzeczywistość, ale będziemy ci pomagać.
Cain kiwnął głową, a jego wyraz twarzy stał się nieco łagodniejszy.
Młoda kobieta wciąż miała trudności ze zrozumieniem, co to oznacza dla jej przyszłości. Wampir? To słowo brzmiało jak z bajki, a teraz miała być częścią tego świata. Jej umysł pogrążał się w myślach, jakie to wszystko ma znaczenie.
Nathaniel pomógł jej powoli wstać.
- Musisz zrozumieć, że twoje potrzeby są teraz inne. Potrzebujesz ludzkiej krwi, aby przetrwać. Nie oznacza to, że będziesz musiała krzywdzić innych ludzi. Istnieją sposoby, aby pozyskać krew w sposób bezpieczny.
Grace wciąż trzymała ręce na swojej szyi, próbując przetrawić to wszystko. - To niemożliwe. Co ja jestem nagle główną postacią w Twilight?
Cain lekko się uśmiechnął, kopiąc jakiś kamyk.
Kiedy patrzyła na tę dwójkę mężczyzn, których losy splatały się wokół jej, zaczęła dostrzegać ich różnice. Nathaniel wydawał się bardziej spokojny, pomocny i wyrozumiały, podczas gdy Cain miał w sobie tę nieokiełznaną siłę i złość. Oboje wydawali się być zupełnie od siebie różni.
Cain, wciąż patrząc w nocne niebo, przerwał ciszę.
- Masz teraz przed sobą dwie opcje. Możesz odrzucić to co ci "podarowałem" i umrzeć lub zaakceptować to, kim teraz jesteś, karmić się krwią i nauczyć się kontrolować swoje moce.
-"Podarowałeś"?? Nigdy nie prosiłam, aby jakiś pseudo emo wampir zabił mnie w drodze do domu, uwierz.
Nathaniel się lekko zaśmiał i przytaknął. - To twoja decyzja, Grace. My możemy tylko pomóc ci w tej podróży.
Kolejne myśli przebiegały przez umysł Grace. Czy jest gotowa na taką zmianę? Czy jest zdolna zaakceptować siebie jako istotę, którą widziała wcześniej tylko w filmach? Czy odnajdzie równowagę między swoją ludzką stroną a nowymi mocami, które właśnie uzyskała?
Spojrzała na Nate, a potem na Caina. Ich oczy były pełne oczekiwania i cierpliwości. Przyszłość wydawała się przerażająco niepewna, ale miała teraz wsparcie dwóch mężczyzn, którzy obiecali być przy niej.
Grace odetchnęła głęboko, a potem zdecydowanie spojrzała w przód.
- Dobra, to może być trudne i przerażające, ale... spróbuję.
Cain jakby się uśmiechnął - To dobra decyzja.
Po podjęciu decyzji, Grace, Nathaniel i Cain udali się w spokojny marsz w kierunku miasteczka. Noc nadal była cicha, a uliczki puste, przechodzili przez ścieżki, oświetlone jedynie bladym światłem księżyca. Nathaniel kroczył tuż obok Grace, Cain podążał z tyłu, trzymając dystans, ale jego uwaga była skupiona na ich bezpieczeństwie. Grace była w trakcie przemiany, przez co o wiele bardziej reagowała na dźwięki, czuła ogromny głód i bardziej odczuwała emocje.
Wszyscy zdawali sobie sprawę, że kwestia zdobycia krwi jest niezbędna dla przejścia przemiany Grace. Mężczyźni wiedzieli jednak, że muszą to zrobić w sposób, który nie zaszkodzi innym ludziom, aby dziewczyna faktycznie ją wypiła.
Dotarli do niewielkiego szpitala miejskiego. Był to malutki budynek oświetlony słabym światłem latarni. Wchodząc do środka, znaleźli poczekalnię, w której siedział tylko jeden pacjent. Nataniel zbliżył się do recepcji, podczas gdy Grace i Cain pozostali niedaleko wejścia. Nate rozmawiał z pielęgniarką w spokojny sposób, używając mocy wampira, która pozwalała na perswazje. Wskazał na Grace, mówiąc, że potrzebuje krwi do swojej dalszej przemiany. Pielęgniarka nie wydawała się zdziwiona, szybko zdecydowała się pomóc, ulegając sterowaniem umysłu przez Nathaniela.
Grace, stojąc w cieniu, przyglądała się rozmowie z niepewnością. Była wdzięczna, że mają plan, ale cała ta sytuacja sprawiała, że czuła się jeszcze bardziej wyobcowana.
Nathaniel chwilę później wrócił z małą torebką zawierającą ludzką krew. Ciecz wzbudziła ogrom uczuć w Grace. Po opuszczeniu szpitala, wrócili do bezpiecznego miejsca spotkania w ciemnym zakątku miasteczka. Nathaniel przekazał krew dla Grace, a gdy tylko chciał coś powiedzieć, dziewczyna od razu rzuciła się i wypiła całą zawartość.
Nathaniel wyglądał na jakby zaskoczonego ogromnym głodem Grace, a Cain, który stał z boku, obserwując całą sytuację, miał wyraz obojętności, jakby to było coś, co zdarza się codziennie.
Pierwsze odczucie było dziwne, przyjemne i trudne do opisania. Była w stanie poczuć smak krwi, lekko metaliczny i bogaty. Jej organizm zareagował na ten nowy element w sposób intensywny – odczuwała, jak energia płynie przez jej ciało, dając jej poczucie mocy i jednocześnie przytłaczając ją. Nathaniel i Cain uważnie ją obserwowali, czekając na reakcję. Gdy Grace odłożyła pojemnik, jej oddech był lekko przyspieszony, a serce biło gwałtowniej.
Nathaniel ukląkł obok niej.
- Jak się czujesz?
Grace otworzyła oczy, spojrzała na Nate'a i uśmiechnęła się delikatnie.
- To było... niesamowite.
- Twoje ciało się przyzwyczai. Krew to nasza siła ale też nasza słabość.- Cain przechylił się nad nią, spoglądając z ciekawością.
Grace skinęła głową, próbując zrozumieć tę nową rzeczywistość.
- Dobrze, to zrobione. Co dalej?
Nathaniel wstał i pomógł Grace unieść się z ziemi.
- Teraz będziemy cię uczyć, jak radzić sobie z nowymi mocami, kontrolować pragnienie..
-A przede wszystkim pokażemy ci jak się bawić. - Przerwał mu Cain. - No i nauczę cię tego, czego naprawdę potrzebujesz. Być może odrobinę brutalnie, ale skutecznie.
Grace spojrzała na obu mężczyzn, wiedząc, żę jej życie nigdy nie wróci do normy i przede wszystkim będzie trwało wiecznie. Jak z tak normalnego i nudnego życia, wszystko zmieniło się aż w taki sposób?
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
