Eren, ölülerin ruhlarını görebiliyor. Gerçeklik perdesinin aralanan kumaşlarından ruhuna sızan ürkütücü bir iblis var, onun karanlık elleri kalbini hızlandırıyor. Çünkü güneş, gözlerini her terk ettiğinde; o iblisin parmakları kendisininkilere dolan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❀
Tenimden geçen ürperti, tüylerimin köklerine paniği serpiştirdi. "Neden?" diye sormak istedi dudaklarım lakin mühürlü gibilerdi, yapamadılar.
"Neden?" Aklımda dönüp duran kelimeyi Lea dillendirdiğinde, düştüğünü daha yeni fark ettiğim omuzlarımı dikleştirdim.
Aiden, Lea'nın omzuna elini koydu ve yüzüne hafifçe eğildi. Gözleriyse...
Korkunçtu.
Tenimde gezinmeye, boynuma dolanmaya ve nefeslerimi boğmaya başlayan simsiyah bir yılanın varlığını hissettim o gözlerde.
Soluklanmak isteyen dudaklarım aralandılar fakat çaresizlerdi. Gözlerimin altındaki çukurlara dek saplanan iğneleri hissettiğim anda çevirdim başımı.
Gözlerine bakmak acı verici bir işkence gibiydi, avcıdan kaçmak zorunda kalmıştım.
Onda normal olmayan bir şeyler vardı. Hayatımın hiçbir noktasında bir insanın gözlerinin böyle baktığını görmemiştim ve inanın bana, şeytanı dahi hayrete düşürecek nice insan görmüştü bu mavi gözler.
Ve olayın sadece bakmakla ilgili olmadığını haykıran kalbim...
O, ne kadar uğraşırsanız uğraşın bir ölümlünün parmağının ucunu dahi süremeyeceği bir varlık gibi hissettiriyordu. Dizlerinizi dahi korkuyla dolduruyordu. Doğaüstü bir güdüyle uyarılıp duran kalbimin gümbürtüleri, tehlike çanlarını andırıyordu.
Ve göz perdelerim aralandığı içindir belki de, yanılmayan bir altıncı hissim vardı.
"İzin ver, Lea." Birkaç sözcük, partnerimin dudaklarından çıkan manasız mırıldanmalar, akabindeyse içi bomboş ve duygudan yoksun bir "Tamam."
Lea'nın onay verdiğini işittiğim anda başımı ona çevirdim. Bu kadın ne yaptığının farkında mıydı? Ben onun eşlikçisiydim, paylaşabileceği bir oyuncak değil.
Lakin yanlış giden bir şeyler vardı, Lea'nın gözlerine boşluk çökmüş gibiydi. Kısa bir adımla arkasını döndü ve duvarın dibine sarhoş gibi yürüdü.
Neydi bu şimdi?
Adam bir büyücü falan mıydı? Ne tarz bir şeyin içerisine sokmuştu kadını? Yoksa Lea'yı tehdit falan mı ediyordu? Neden Aiden'a itaat etmişti?
Öfkeli yüzümü ona hızla döndürdüğümde -bana gülümseyerek hoşbeş eden dudaklarını beklemiyordum- ifadem yekten yumuşadı, hayır, garip bir üzüntüye boğuldu.
