Manolya'm -𝓽𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰-

🌺 22 'Koca Nine' 🌺

"Öyleysen ve beni aldatmaya kalkarsan... Seni öldürürüm."

Gülüp, "Bunca yıl seni beklemişim. Bundan sonra başkasına gider miyim hiç?" deyince kocaman gülümsedim.

"Devam edelim!"

Başını salladı ve boğazını temizledi. "Kız kardeşim var bir tane, adı Oya. Diyetisyen olacak, son senesi. Annemin adı Berfin o da diyetisyendi. Babamın adı Yunus, o polisti."

"Geçmiş zaman kullanıyorsun. Emekli mi oldular?"

Gülümseyerek başını salladı.

"Sizin ailede de diyetisyen dolu! Kapmışsındır bir şeyler! Dökül bakalım, ben nasıl zayıflarım!?"

"İstersen annem geldiğinde konuşursunuz."

Gözlerimi kocaman açarken, "Ne yani, annenler mi geliyor!?" deyince gülerek başını salladı.

"Niye bu kadar sevindin?"

"Diyetisyen ayağımıza geliyor canım! Ne zaman geliyorlar?"

"Bir hafta sonra."

"Tamam! Sen devam et!"

"Nerede kaldım?.. Heh şey! İstanbul'da doğup büyüdüm. Annemler şu an köyde yaşıyorlar. Emekli oldular ya, temiz hava alacaklarmış bundan sonra. İki koyun, bir de kuzu vardı en son... Oya İzmir'de okuyor."

"Çok karışık bilgiler veriyorsun Ayaz! Bunları daha önce neden söylemedin?"

"Ne bileyim güzelim? Böyle oldu işte. Olmadı kağıt kalem getirip yazsaydın! Hem sen benim ailemle değil, benimle evleneceksin."

Biraz düşündükten sonra, "Ama aileni de tanımam gerek. Seni yetiştirenlerin nasıl insanlar olduklarını bilmem gerek." deyince başını diğer tarafa çevirmiş ve bir yere odaklanmıştı.

Oraya dönünce, "Necmi!? Senin burada ne işin var?" demiş ve onu buraya çağırmıştım.

Yanımıza zıplayıp bana sürtünerek miyavladı ve Ayaz'a gitti. Ayaz onu ittirince kaşlarımı çattım.

"Bakma öyle. Prenses çok kızıyor başka kedinin kokusunu duyunca. Kıskanıyor beni."

Fısıldayarak, "Kim kıskanmaz ki seni?" dediğimde başını kaldırıp gözlerime merakla baktı.

"Anlamadım?"

"Yok bir şey... Devam et!"

Necmi'yi kucağıma alarak, "Kendinden bahset. Hobilerin, fobilerin, sevdiğin ya da nefret ettiğin şeyler neler?" dedim ve onu dinlemeye koyuldum.

"Spor yapmayı çok seviyorum... Boş zamanlarım olduğunda kitap okurum. Televizyon dizilerini pek sevmiyorum, o yüzden televizyonu pek açmam. Hayvanları çok severim, hatta veteriner olmak istiyordum. Ama sonra vazgeçtim çünkü Prenses'e ihanet edemezdim... Çocukları severim. Bir an çocuk doktoru olmak da istemiştim... Sonra fark ettim ki yoğun bakımda olanların bana daha çok ihtiyacı var... Zor be! Her gün öleceğini bildiğin insanların yanında olmak çok zor. Hele bunu ailelerine söylemek... Konudan sapmayalım. Duygusal bir insanım. Her an ağlayabilirim. Bu senin için sorun olur mu?"

Gözlerimi kısıp, "Neden sorun olsun?" diye sorduğumda oturduğu yerde dikleşti.

"Erkekler ağlamaz ya hani!"