-იქნებ მეხუთე მუხტზე შეიცვალოს რაიმე - თქვა ერთმა ექიმმა.
-არამგონია. შენც ხომ იცი რომ მძიმე დაავადებააა. არ ვიცი ამ ბოლო დღეებში მას რა დაემართა მაგრამ რომ არ დამართნოდა ახლა ნამდვილად ცოცხალი იქნებოდა - უთხრა მეორემ.
-ვცადოთ მაინც - უთხრა ისევ პირველმა ექიმმა.
-კარგი.... ცდად ღირს. - თქვა მეორე ექიმმა და ელექტრო შოკი მოამზადა.
"მეხუთე მუხტი"...
"გულისცემა ისმის!"...
-გულისცემა ისმის, მაგრამ ძალიან სუსტია. - თქვა პირველმა ექიმმა.
-სასუნთქი აპარატი მომაწოდე - უთხრა მეორე ექიმმა პირველს.
ექიმმა სასუნთქი აპარატი მიაწოდა და მეორე ექიმმა ჰიუნჯინს გაუკეთა.
ერთერთი ექიმი გარეთ გავიდა.
ფელიქსი საშინელ დღეში იყო.
განწირული ტიროდა და საკუთარ თავს ლანძღავდა.
ექიმი მასთან მივიდა.
-ბატონო დამშვიდდით. ის ცოცხალია - უთხრა ექიმმა.
-რა? რატომ მეღადავებით? ექიმმა თქვა რომ მისმა გულმა მუშაობა შეწყვიტა - ამოისლუკუნა ფელიქსმა.
-კი გული გაუჩერდა მაგრამ მისი ამუშავება შევძელით - გაუღიმა ექიმმა.
-ახლავე უნდა ვნახო - გაიწია ოთახისკენ ფელიქსმა.
-არა ბატონო. ახლა შიგნით შესვლა არ შეიძლება - უთხრა ექიმმა და ფელიქსი გააკავა.
-ხელი გამიშვი. უნდა ვნახოთქო - უყვირა ფელიქსმა და კიდევ გაიწია.
ექიმმა იცოდა რომ ასე ვერ გააკავებდა ამიტომ მეორე ექიმს დაუძახა რომ მისთვის ნემსის სახით დამამაშვიდებელი გაეკეთებინა.
