Tanıtım2

16.4K 783 87
                                    


Lütfen ALNIMIN YAZISI adlı hikayemde de beni yalnız bırakmayın.Siz bu datırları okurken ben alnımın yazısı için Kafa patlatıyor olacağı

Keyifli okumalar

Yıllar önce ayrıldığım evin kapısının önündeydim.Korkak bir çocuk titreyen elimi basmak için uzattığımda kalbimin hızlı atan sesi kulaklarımı buldu.
Suçlu olanı kendim görüp gerçek ailemin kimliğini öğrendikten sonra onlardan kaçarcasına uzaklaşmıştım.Artık bir şeyler değişmişti ki şuan bu kapının önündeydim,ardında neler olduğunu hangi kırık kalpleri onarmam gerektiğini bilmiyordum ama dönmüştüm işte.O zaman gitmek doğru gelmişti zaman geçtikçe yanlış yaptığımı anlamıştım elbet ama sonra da geri dönmeye cesaret edememiştim ta ki bugüne kadar.

Zili son bir cesaretle çaldım.
Eskiden olsa İnci bu saatte eve geleceğimi bilir koşarak gelip kapıyı açardı şimdi açan o olsa bile bu rastlantıdan başka bir şey olmayacaktı.
Bugüne kadar Poyraz'la,Kuzey abiyle Dilara ablayla bir çok kez konuştum ama İnci ile hiç konuşmadım.İlk zamanlar onunla -gittiğimi nasıl açıklayacağımı bilmediğim için -konuşmaya cesaret edememiştim.Sonra da İnci benimle konuşmayı reddetti ve onunla hiç görüşmedik.Sadece fotoğraflardan gün gün nasıl büyüdüğünü güzel bir genç kıza dönüştüğünü gördüm.
Poyraz'dan neler yaptığına dair bilgi aldım.Beni nasıl karşılayacaklar diye düşünürken Dilara abla kapıyı açmış şaşkın bir şekilde bana bakıyordu.Yıllar geçmişti ama Dilara abla hiç değişmemişti.Hala eskisi kadar güzeldi.
Gözleri dolmuş şefkatli kollarını yıllar önce yaptığı gibi bana açmıştı.Hissettiğim özlemle sıkıca Dilara ablaya sarıldım bu evi,bu aileyi çok özlemiştim.

"Altay oğlum sonun da yuvana döndün."dedi çatallaşmış sesiyle.

"Döndüm,biraz uzun zaman aldı ama sonunda dönme cesareti bulabildim kendim de."
Kapıdan içeri girdiğimde değişik duygular içindeydim.Yıllar önce bu eve adım attığım ilk gün gibi utanıyor nasıl davranacağımı bilemiyordum.

Kuzey abi heybetli bir şekilde merdivenlerden inerken göz göze gelmiştik.Kuzey abi de hiç değişmememişti.Saçlarında ki akları saymazsak hala çok yakışıklı bir adamdı.Yanıma gelerek şefkatli kollarını bana açmış hiç bir şey sormadan yargılamadan "Hoş geldin."demişti ama bu sessizliği kısa sürmüştü.

"Neden gittin Altay?Biliyorum ki okumak için gitmen sadece kaçmak içindi.Biz senin ailendik bize anlatsaydın dinler seni yargılamazdık."

"Özür dilemenin saçma olduğunu biliyorum ama o zaman bunun doğru olduğuna inandım fakat artık burdayım ve kendimi hazır hissedince sebebini sizinle paylaşacağım."

"Peki oğlum.Poyraz ve İnci geldiğine çok sevinecek."

"Poyraz eminim sevinecek ama İnci için pek emin değilim."dediğim an Poyraz ve İnci kapıdan içeri girmiş ikisiylede göz göze gelmiştim.
Poyraz hızla gelerek boynuma sarılmış "Heyt be oğlum sürpriz diye buna denir işte bir ay önce yanına geldiğim de döneceğinden bahsetmemiştin."dedi.

"Süpriz yapayım dedim artık temelli burdayım.Geri dönmeyi düşünmüyorum."

"Odan aynısı gibi duruyor bir gün geri döneceğini biliyordum."dedi Dilara abla.

İnci'ye gözüm kaydığında İnci tek kelime etmeden mutfğa gitmiş bir süre sonra da elinde bir bardak portakal suyuyla yanımdan geçerek merdivenlere yönelmişti.

"İnci,Altay abin gelmiş hoş geldin demeyecek misin?"dedi Kuzey abi sakince.
Gözlerim İnci'ye takılmış ne söyleyecek diye meraklı bakışlarım üzerine kaymıştı.İnciyi görmediğim yıllarda gerçekten çok büyümüştü fotoğraflarından bile daha güzeldi.
Kahverengi saçları beline kadar uzanıyor mavi gözleri artık genç bir hanımefendiye aitmiş gibi bakıyordu.İnci artık çelimsiz küçük bir çocuk değil güzel bir genç kız olmuştu.

İnci bir sürebana baktıktan sonra ses çıkarmadan merdivenlerden çıkmaya başlayınca Kuzey abinin az önceki sakin sesi bozulmuş daha sert bir şekilde uyarmıştı:
"İnci sana bir şey sordum bu ne saygısızlık hemen buraya gelip özür diliyorsun."

İnci ani bir hareketle arkasını dönerek "Benim Altay abim yok,o yüzden kimse benden böyle bir şey beklemesin.Ayrıca onu bu bu evde istemiyorum o bir yabancı."dediğinde içim sızlamıştı.
Daha dün gibi hatırlıyorum.Yetimhanedeyken annesine Altay'da bizimle gelsin diye ağlayan küçük kızı.Şimdi beni bu evde istemiyordu.
Gerçi ona kızmıyordum bir nevi onu anlıyorum araya yıllar girmişti.Artık onun için bir yabancıdan farksız olmamam normaldi.Poyraz hızlı bir şekilde İncinin yanıda gidip kollarından sıkıca kavradı.

"İnci ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu senin?Daha dün gibi peşinden ayrılmadığın zamanlar.Benden çok sevdiğini düşüdüğüm için kıskandığım zamanlar ya da."

"Abi benim bir tek abim var oda sensin değmeyecek birini boşuna kıskanmışsın. "dedi umarsızca.

"İnci!"
Poyraz İnci'nin kolllarını iyice sıkmıştı canının yandığını yüz ifadesinden anlayamamak imkansızdı.
İnci elindeki bardağı yere fırlatınca cam kırıkları etrafa yayılmış,portakal suyu da zemine dökülmüştü.

"Kimse benden Altay'ı tekrar kabullenmemi beklemesin.Altay bu evden hiçbir açıklama yapmadan gittiği gün benim için bitti.Artık o benim için bir yabancı.Şimdi ben yatıyorum müsadenizle iyi geceler,size de Altay Bey."diyerek hızlı bir şekilde merdivenlerden çıkıp gözden kayboldu.

"Onun adına özür dilerim Altay.Senin gidişini bir türlü kabullenemedi.Bu aralar da bir de sınav stresi yaşıyor.Henüz ne okuyacağına da karar veremedi.Bazen onu ben bile tanıyamıyorum."dedi Poyraz mahcup bir şekil de.

"Ona kızamıyorum.Sizde bana davranışlarından dolayı üzerine gitmeyin, bırakın aramızıda ki sorunları ben düzelteyim."

"Peki.Ama sana saygısızlık yaparsa sessiz kalamam. "diyerek Kuzay abi elini omuzuma attı.
"Teşekkür ederim.Ben yorgunum biraz dinlesem iyi olur."diyerek yanlarından eski odama gittim.Odam İnci'nin odasının tam karşısındaydı.Odama girip bavullarımı kendi yatağımın üzerine fırlattım.
Dilara abla hiçbir şeyime dokunmamış her şey bıraktığım gibi aynı kalmıştı.Aklıma İnci geldi onunla konuşmalı bu tatsız duruma bir son vermeliydim. Ama bu benim için hiç kolay olmayacaktı biliyorum.

Size bir soru Altay sizce geçmişiyle ilgili ne öğrenmiş olabilir ki evden gitmeye karar verdi.
İp ucu: ilk hikayeyi düşünerek cevabı arayın

Arkadaşlar size bir tanıtım daha .Hikaye ile ilgili yavaş yavaş aklımdakileri oturtmaya başladım.Farklı bir şeyler yazmak istediğim için biraz da bekliyor iyi bir şey olsun istiyorum . Alnımın Yazısı hikayeme son sürat devam ediyorum bu yüzden o hikayenin bitmesine yakın buna başlayacağım.

Fırtına Esintisi(kitap Oldu) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin