YANGIN

eeee

Neva etrafındaki insanlara baktı daha doğrusu tanımadı ailesine hiç kimse Neva ya bakmıyordu  daha doğrusu sanki o hiç yokmuş gibi gerçi ne zaman onun ailesi onu umursadıki eğer umursaydılar hiç bir acı çekmezdi

"Nereye daldın kızım niye bana bakıyorsun "  dedi Ahmet bey

Neva onu umursamadı nasıl onlar neva yi umursamıyor sa o da umursamıycaktı

"Kızım bize bakma anlıyor musun biz senin ailen değiliz "dedi Rümeysa hanım

"İstediğim yere bakarım bu benim hakim hem nereye baktıma gelirse beni istemeyen aileme baktım ve benden nasıl nefret ediyorsun uz ya işte bende sizden daha çok nefret ediyorum ne siz beni takın ne ben size takıyım" dedi Neva

"Neva kızım haklı istediği gibi biz neva ve çocuklar ne yapıyorsanız ilgilenmeyin "dedi Eray

Hepsi sus bus olmuş tü düşündüler bu makul bişeydi ama tam çevap veriçeklerken evin hizmetçileri den biri gelip yemeğin hazır olduğunu söyledi

Herkes masadaki yerine oturmuş tü Neva boş olan iki sandalye tek vardı  Eray in yanında biri diğeri on dört yaşlarındaki bir çocuğa çocuğu ilkes görüyor du kardeşi olmalıydı ona az bek benziyor du eteğin çekistirmesiyle başını eğdi  Ayberk ti barmağiyla masayı gösterdi

Ayberk aç olduğu için oturmuştular Ayberk i Eray almış tı Eray ' yin boş yerine Muhammed oturmuş tü Neva da diğer boş olan yere yani çocuğun yanına oturdu yine herkese baktı

Rümeysa  hanım ayakta bir tapağinı dolduruyor du merak etmişti kime dolduruyor diye tabağı karıştırıldığı kızın önüne koydu kız karşı taraftaydı onun önüne koydu ve saçlarına üzerine bir öpücük kondurdu  Eğer karıştırılmasaydı böyle bir annesi mi oluçaktı iyi bir anne Farkında olmadan gözünden bir yaş aktı hemen göz yaşını sildi kıza bakmaya devam ediyor du yüzünde mutlu bir gülümseme vardı hemde saf mutluluk düşündü o nezaman böyle gülümsedi gerçi azıcık mutlu oldu zaman o gülümseme elinden alınmış Kıza bakmayı kesti ona baktığında acılarını hatırlıyordu çekmemesi gereken açıları

O öyle düşüncelere dalmış Ken önüne dolu bir tapak konuldu önüne konulan tapaga birde Eray a baktı o koymuştu ona gülümseyerek bakan Eray a baktı oda ona gülümsedi

Herkes nevanın gülümsemesine baktı gülümsediğinde gamzeleri belirginleşiyor du  iki yanağında yüzündeki yaralar olmasa güzel bir kız dı özelikle Ahmet bey e çok benziyor du

Yemeğini yemeye başladı tatları güzeldi ilkes böyle rahat yemek yiyordu

"Büşra abla önündeki eti vere bilirmisin" dedi yanındaki çocuk

Sofraya bakıyordu karıştırıldığı kızın önün de et vardı ama kız onu hiç umursamadı çocuğa baktı gözü eteydi her halinden canı çektiği belliydi  ona baktığında kendini görmüştü  çocuk tam masadan kalkıcaken neva kolundan tutu onu tekrar yerine oturdu kıza baktı

"Anası kılıklı "dedi neva

Herkes sus bus olmuş tü nevanın söylediğine herkes ona dönmüş tü kime demişti anası kılıklı Neva elindeki bıçakla Büşra yi gösterdi

"Ne "diya bağırdı

"Önündeki eti ver "dedi Neva