Kara Melek

9. Bölüm "Sarı gözler"

Kızın gözünde orman sanki büyümüştü ve çıkılması imkansız bir hale gelmişti.

Kızın çıplak ayaklarına bazı çalılar ve taşlar batıyordu.

Daha on yaşında olan küçük kız bir nehirin kenarında dinlenmeye karar verdi.

Nehirin yanında durarak eğildi ve avucuna su doldurarak onu yavaşça içti.

Suyun yansımasından kendine baktı. Eğilince saçlarının uçları suya değmişti.

Kızıl dalgalı saçları up uzun ve parlaktı fakat aynı şeyleri artık yeşil gözleri için de söyleyemezdi. Gözleri solgun bakıyordu.

Çok yalnızdı.

Ne bir anne şefkati görmüştü, ne de bir baba.

Evi yoktu.

Arkadaşı yoktu.

Denemişti aslında, onun yaşındaki çocuklar ile arkadaş olmayı denemişti fakat kenar kasabadaki aileler çocuklarını ondan hep uzak tutuyorlardı.

Kız sudaki kendi yansımısını izlemeye devam ederken bir anda çalıların arasından bir ses yükseldi.

Kız korkuyla başını hızla çevirip sesin geldiği yöne baktı fakat hiçbir şey göremedi.

Birinin canı acıyor gibiydi?

Kızın duyduğu sesler, inlemeler ve sızlanmalar çoğaldığında birinin acı çekiyor olabileceğini düşündü.

Erkek sesiydi.

Merakla ve bir yanda da korkuyla doğrulduğunda sesin çıktığı yere doğru yavaş ve temkinli adımlarla ilerledi.

Yolu yarılamıştı ki bir anda küçük bir dal parçasına basarak onun kırılmasına sebep oldu. Ses çıkarmıştı.

İnlemeler ve sızlanmalar bir anda kesildiğinde kızın içine bir korku doldu.

Korkuyordu ama yine de ilerlemekten vazgeçmedi.

Küçük kız nefesini tuttu. Titreyen elini zorlukla uzatarak çalıları bir kenara yavaşça çekti.

Gördüğü manzara karşısında gözleri büyüdü.

Karşısında ondan sadece bir kaç yaş büyük bir erkek çocuğu vardı ve bir de o erkek çocuğunun avucunun içerisinden çıkan mavi bir alev...

Kendini korumak istercesine avucundaki alevi küçük kıza doğrultmuştu.

İkiside birbirlerini gördüğü an şaşırdılar.

Küçük kız böyle bir şeyi hiç beklemediği için şaşırmıştı.

Erkek çocuğu ise küçük bir kız çocuğu beklemediği için şaşırmıştı.

Çalıların etrafı sardığı bu kapkaranlık yerde bir mavi alev, bir de erkek çoçuğunun sapsarı gözleri parlıyordu.

Kız çocuğu ilk kez mavi bir alev görmüştü. Bir an korkmuştu fakat gözlerini erkek çocuğun sarı gözlerinden çekip kaçmamıştı.

Erkek çocuğun göz bebekleri sivri ve uzundu. Sanki avına kitlenmiş bir avcı gibiydi.

Kız onu ilgiyle daha çok inceledi.

Onu hedef alan alevi umursamıyordu bile.

Ne bir boynuzu, ne de başının üzerinde bir halkası vardı.