Bana baktığını hiss ediyordum. Hyunjin kendini tanıtmaya başladı. Ben hala kafamı kaldırmamıştım. İzin isteyerek dışarı çıktım. Hızlıca erkekler tuvaletine koştum ve aynanın karşısında durdum. Bir yandan yüzümü yıkıyor, bir yandan da Hyunjin denen beladan kurtulmanın yolunu düşünüyordum. Minmin'i aramak istediğimde kapı açıldı. Ah... Yine mi?

Bu Hyunjin değildi. Ama böyle olmasını çok isterdim çünkü Hyunjin olsaydı bundan kat-kat daha iyi olurdu. Bu zorbam Jungkook'du...

"Ah seni burada görmek ne güzel, Lee Felix."

Ona aldırmadan yanından geçip gitmek istiyordum fakat yapamadım. Beni kolumdan tuttu ve arkaya çekti. Duvara yasladı ve nefes almamı engelleyecek şekilde boynumu sıktı. Nefes nefese kalmıştım ki... Kapı açıldı. Bu kez gelen Hyunjin'di.

"NE OLUYOR BURADA?"

Jungkook iğrenç sırıtışıyla Hyunjin'e baktı.

"Oow bakıyorum da, Cute boy Safe place'ini bulmuş."

Dedi ve bana döndü. Taekwando'da öğrendiğim hareketlerle elini kavrayıp sırtına tuttum. Onu yere serdim ve boynundan tutarak kıpırdamasını engelledim.

"Bebeğim?- Sen bunları nereden öğre-"

"Kes Hwang! Bana bebeğim demeyi kes artık. Sana kaçıncı söyleyişim?! İsmim süs olarak mı var?"

"Eh, yani süs için değil de, ismin başkalarının sana seslenmesi için Meleğim. Ben buna dahil değilim"

"Anladım Hwang, sus. Eğer şu babamın lanet olası bo-"

Elini ağzıma koydu ve sus işareti yaptı. Jungkook bunları bilmemeliydi tabii. Teşekkür etdim ve Jungkook'u bıraktım.

"Unutma Kook, sana sadece kuzenimin sevgilisi olduğun için vurmadım"

Ve oradan çıktım. Sınıfa gitdim ve kitap defterimi çıkarıp sıranın üstüne koyduktan sonra Öğretmen daha gelmediği için Minho'yu aradım.

"Hyung! Üniversiteden çıkınca beni alabilir misin sana önemli bir şey söyleyeceğim."

"E söyle şuradan civciv."

"Olmaz Hyung. Birileri duyabilir. Evde dedikodu yaparız hehe. Bebek ekmek hala bizde mi?"

"Pff. Sen bi Bebek ekmeği görsen. Ölmüş resmen çocuk. Hala uyanmadı. Saat 14.30"

"Minmin, lan şaka maka bir yana git nabzına fln bak amk ölür kalır sonra."

"Sana küfretme diye uyardığımı sanıyordum meleğim?"

Yanımdan başka ama tanıdık bir ses geldi.

"Hyung duymadım özür dilerim. Sınıfta bazı öküzler var da"

Dedim ve Hyunjin'e ters bakış attım.

"Sorun yok Bbokari. Bu arada canım civciv Brownie'si yemek istedi bende malzeme aldım. Dönünce yaparsın değil mi? Leebit Brownie'ye muhtaç Bbokarii"

Dedi ve şakasına ağlar gibi ses çıkarmaya başladı. Güldüm. Bir anda bir şey hatırladım.

"Lan, Minmin!"

"Noldu civciv?"

"Sen işe gitmedin mi lan? Kovulursun Minmin, işine git."

"Oh şükür fark ettin. Odun oldum şurada. Ee, şey... Bbokari, sanırım Leebit'e tatil lazım. 2 hafta işe gitmeyeceğim Civciv."

Contract/HyunlixOnde histórias criam vida. Descubra agora