karanlık çağırıyor / Karanlığa giriş\

yeni bir başlangıç.

18 yıl önce
Tüm büyülü canlılar saf bir huzursuzlukla kaçıyor,göç ediyor,karanlık ormanı hızla terk ediyordu.Bu denli karanlık varlıkların evlerini terk etmesinin tek bir sebep i olabilirdi.Onlardan çok daha korkunç bir şey yoldaydı.

Günümüz

Diyelim ki doğmadan evvel size iki seçenek sunuldu.İnsanlarla yaşayan sıradan bir insan olmak,veya tüm büyülü yaratıkların,büyücü,cadı,vampir ,siren,peri,hayalet, ruh ve kurt adam ve daha nice habis yaratığın yanında kansız'ın teki olmak mı ? .Ben kesinlikle ilkini seçerdim.Malesef ki bana seçme şansı hiç sunulmadı...

"HEY ONLY iştee adamımımm nasılsın dostum" en yakın arkadaşımın bi anda bana taktığı o saçma isimle seslenmesini beklemediğimden elimde ki asamı yanlışla düşürdüm.Yere eğilip asayı alırken baygın bir sesle cevapladım."cidden Mattheo bana only demeyi bırakmalısın.Orion zor bir isim bile değil" "eh ne diyebilirim ki,seni sinir etmeyi seviyorum onlyyy"

Asamı çantamın içine atarak yürümeye başladım.Zaten peşimde olduğunu bildiğimden arkama bile bakmadım"Sen git Matildayı sinirlendir Mat......oh...dostum üzgünüm hep unutuyorum ...onun seni...şey...."

"aldattığını mı ? Puffffff yapma dostumm.Canımı o kaltak için sıkmaya hiç niyetim yok.ah şey... kardeşin hakkında böyle konuştuğum için özü-" sözünü keserek kabalık etsemde o cümleyi bitirmesini istemiyordum.O kız kardeşim falan değildi.eğer kendimden bile daha çok nefret ettiğim biri varsa o da kesinlikle kız kardeşimdi."Özür dilenek mi ? yapmaa.Bak ne diycem gel biz sıkalım o **** canını" " Bak buna hayır demem işte"

Aynı anda sırıtığımızda ortamda ki gerici hava tamamen bozulmuştu bile.

En yakın arkadaşım çantasını omzuna atarak,bir eliyle reverans yaptı."Önden buyurun majetsteleri" Bu hareketi ikimizden de bir kahkaha kazanırken yaptığı takliti sürdürmeye karar verdim.Elimde ki kitap ı yelpaze gibi sallayarak okul cüppemin eteklerinden tuttum.Birazda olsa eteği ile reverans yapan kızlara benzemiştim şimdi."Oh kahraman prensim öyle naziksiniz ki"

İkimizde kahkahalarla cebelleşirken birden duyduğumuz zil sesiyle birer kedi misalı dikleştik.Birbirimize bakmamızla koşmaya başlamamız neredeyse mili-saniye farkıyla gerçekleşmişti."KOŞ BU SEFERDE GEÇ KALIRSAK MADAM SANTA BİZE OKUMA KİTAPLARIMIZI YEDİRİR"

Aynı anda sınıf kapısından içeri girdiğimiz için neredeyse yere kapaklandığımızda, hayatımda bir kere daha görünmez biri olduğum için Tanrıya şükrettim.Kimse sizi umursamadığında yaptığın hatalar pek dikkat çekmiyordu.

"Şu işe bakın hele,sınıfımızın kansız veledi de buradaymış.Geçen sömestır ki başarısızlığından sonra gelmeye yüz bulamazsın diyordum.Sanırım olmayan bi şeyi bulamıyor insan"

Evet.Erken konuşmuştum yine...

Derin bir iç çekip sesin sahip ine dönmeden önce Mattheo 'a yerinde kal anlamında bir bakış attım."Ne istiyorsun Sina" "Ah önemli bir şey değil.Sadece kansızın teki olmak nasıl hissettiriyor bir sorayım dedim"

Keşke,keşke büyü yapmak için o aptal odun parçasına ihtiyaç duymasaydım da tam da şu anda bu ellerle ona sonunu getirecek bir büyü yapsaydım...ama eğer kansızsan bu pek mümkün olmuyordu.

"Eh tüm gün beynini boş bıraktığın için böyle şeylere merak salman normal tabii.sen yinede fazla meraklanma .Malum kansızlık sadece doğuştan olmuyor.Merak ettiğin şey başına gelir bak sonra"

tamam...ağır konuşmuştum...ve muhtemelen bedelini ödemek üzereydim.Zira Sina'nın elinden çıkan siyah,bodro rengi kıvılcımlar pek hayra alamet değildi.Muhtemelen beni o an öldürür yada bedenimde en iyi ihtimalle kalıcı gadar bırakırdı.Ancak şanslı günümdeydim ki profesörümüz madam Sandra Pintra kapıdan içeri girdi.

Ondan korkan biz masum öğrencilere de tıpış tıpış yerlerimize oturmak düştü.

Sina'ya ve bana bir süre delici bakışlarla baktından sonra *ergenler ve saçma kavgaları hakkında bir şeyler söyleyerek * yerine oturdu.

Üzerinde her zamanki gibi şık ama resmi ,siyah renginde bir iş elbisesi vardı.Saçları resmi bir topuz yapılmış,iş çantası yanındaydı.Zaten madam Sandra işine verdiği önemle tanınan biriydi.Tıpkı gerçek bir saray tarihçisinin yapması gerektiği gibi .

"Evet.bu dönem geçen sömestır işlediğimizden çok daha önemli konular işleyeceğiz,Pekala kim kızıl gece destanı hakkında bildiklerini anlatmak ister."

Bu söyledikleri zaten sessiz olan sınıfta ki nefes alma seslerini susturmuştu.normalde olsa sınıfta ki herkes cevapları birbiri ardına sıralar,en katı öğretmenimizin gözüne girebilmek amacıyla her saniye parmak kaldırırdı.oysa şimdi ne parmak kaldıran vardı ne de sözlüsüne alacağı exstra ouankar için kıpır kıpır olan.Herkes adeta ölü cesetler gibi sessizdi.

O habis geceden korkulmasının bir nedeni vardı.Tıpkı bahsedilmemesinin bir nedeni olduğu gibi.

SELAMM.Geri döndüm vee evet yaşıyorum.neye karar verdim biliyor musunuz ? Diğer hikayelerimi boş verip sadece bu hikayeye odaklanmayaa. Nası fikir ? Ah bu arada kitap ı değiştirmeye karar verdim.Sıkıcıydı... neyse.İYİ HABER.artık her günn bölüm atmaya çalışıcamm.oy+yorum bırakmayı unutmayın sizi seviyorum canlarım byess