"ဟားဟား အဘကြိမ်လုံးလောက်ကတော့ ပြေးပြီဗျို့"
"မိမဆုံးမ မိမဆုံးမ ကလေး"
ထိုစကားကြောင့် နှောင်းအကြည့်မာ လွန်းမောင်စီကို ရောက်လာသည် မောင်မောင်ဆိုးတာ သူလက်ခံသည် တစ်ဦးထဲသော သမီးလေးမို့ အလိုလိုက်ထားသည်မဟုတ်လား အခုက မိမဆုံးဖမဆုံးကလေးဆို သူမပြောလ်ု မိမဆုံးမ မိမဆုံးမတဲ့လား။
"မောင့်"
သွားပြီ ဦးလွန်းမောင်တစ်ယောက် နှောင်းရှိတာ မေ့ပီး ပြောလိုက်တာကြောင့် နှောင်းစိတ်တိုနေမှန်းသိသည်။
"ခဗျ"
"မောင့် ညက အပြင်မာအိပ်"
"မ"
"ထပ်ပြောရင် ညစာ တစ်လဖြတ်မဟ်"
"အယ် တစ်လတော့မလုပ်ပါနဲ့ မရယ် မောင့်တစ်ညပဲမလား အပြင်မာအိပ်မယ်လေနော်"
"သဘောပဲ"
__
ဒီနေ့ မေမေပြောသော ဧည့်သည့်ကို မောင်မောင်ကြိုရသော နေ့ဖြစ်သည် သို့သော် မောင်မောင်မကြိုနိုင်ပါ သူများအိမ်က ကြက်ရိုက်သတ်ပြီးချက်စားထားလို့ ကြက်ပိုင်ရှင်လာတိုင်သဖြင့် ထိပ်တုံးစာမိနေသည် ။
"ချောငယ်ပဲ ကြိုခိုင်းထားတယ်ထင်တယ်"
ထိုအပြောမဆုံးခင် အိမ်ရှေ့လှည့်ဘေးဆိုက်လာသည်။
အို ချောလိုက်တဲ့မြို့သူပဲ အသားလေးကိုဖွေးဖြူနေတာပဲ မျက်နှာကြည်ကြည်လေး မိတ်ကပ်ပါးနီးမရှိတဲ့သူ့မျက်နှာလေး ဆ်ုးဆေးမရှိတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေး အရပ်မောင်းက မောင်မောင်ထက်ပုမယ်ထင်တယ် ပုမာပေါ့ မောင်မောင်က 5'8တောင်လေ သူ့ရှိ 5'4ပေါ့ မြန်မာရင်ဖုံးလေးနဲ့ ငေးနေတုံး မျက်လုံးခြင်း ဆုံမ်သဖြင့် မောင်မောင် ရင်ထဲ တမျိုးကြီးဖြစ်သွားသည်။
"ဟ ငါရင်ခုန်နေတာလား"
သွယ်ဒီနေ့ မမနှောင်းတို့အိမ်က လှည်းဘေးဖြင့် နွယ်ချောငယ်ဆိုသည့် ကောင်မလေးတစ်ယောက်လာကြိုသဖြင့် လိုက်လာခဲ့သည် အတော့်ကို သာယာတဲ့ရွာပဲ တောဓလေ့လေးတွေ လယ်ခင်းပြင်ကြီးတွေ အိုငေးချင်စရာ ပြောရင်းဆိုရင်း မမနှောင်းတို့အိမ်ရှေ့လာရောက်ပြီ ရောက်ရောက်ခြင်း တွေ့ရသည်က ကောင်လေးတစ်ယောက် ထိပ်တုံးခတ်ခံထားရသည် သေသေချာချာကြညါ့လိုက်တော့မှ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဖြစ်နေသည် ထင်ချင်စရာပဲလေ ဆံပင်က တိုတို လူကသွယ်သွယ် အသားဖွေးဖွေး ရှပ်အကျီလက်တို၀တ်သားသဖြင့် ဗလသေးသေးဘေးမြင်နေရသည် ဘယ်ထင်မလဲ ထိုအကောင်ပေါက်လေးက က်ု့ကိုငေးနေတယ်လို့ သူ့နဲ့မျက်လုံးခြင်းဆုံသွားရာ။
