SENA "Aslan Kızlar"

73. BÖLÜM ~ VİCDAN AZABI

İyi okumalar...

◉◉◉◉◉◉

SENA'DAN...

"Geldiler!" dedi camın önünde dikilen ablam sevinçle. Gidip ben de baktım camdan. Kemal amca almıştı onları havaalanından. Kemal amca evine giderken ikisi birlikte bizim apartmana yürüdüler. Babam kafasını kaldırıp buraya baktığında el salladık ablamla. Sonra gidip kapıya dizildik altımız birden. Buğra'ya baktım mutlu bir şekilde.

"Çok özledim. Nerede kaldılar?" dedi ablam sabırsızlıkla.

"Sabret." dedi eniştem. Ablam kapıyı açtığında gelmemişlerdi hâlâ. Sonra asansörün kapıları açıldı ve çıktılar. Hemen koşup sarıldım babama. Ablam da anneme sarılıyordu.

"İçeri girsinler. Acele etmeyin." dediğini duydum Serhat'ın. Babam saçlarımı öptü ve uzaklaştım ondan. Annemle ablam çoktan girmişlerdi. Biz de içeri girdiğimizde anneme sarıldım bu sefer. Gözleri dolu doluydu. İkisi de herkesle teker teker sarıldı.

"Sofra hazır mıydı? Biraz dinlensin anneniz."

"Hazır baba. Ama biraz daha bekleyebilir. Isıtırız yemeği." dedi ablam ve annemi odasına götürdük Eldina, ablam ve ben.

"Uykun var mı anne? Uyu biraz." dedim yatırırken.

"Yok. Uçakta uyudum hep. Biraz duralım gideriz. Acıkmıştı babanız." dedi. Yatağın kenarına oturdum ve saçlarını okşadım.

"Ne yaptınız bakalım?" dedi yine dolan gözlerini kurulayıp.

"Hiç... Öyle geçti günler işte." dedi ablam. Bakıştık.

"Bir sıkıntı çıkmadı değil mi mobilyalarda?"

"Yok. Her şey tamam anne." dedi.

"İyi bakalım. Sizde ne var ne yok?" dedi Eldina ve bana.

"Aynı anne. Bildiğin gibi." dedi Eldina.

"Artık gidelim içeri. Yemekleri de ısıtın da. Beklemeyin siz de daha fazla." dedi doğrularak. Kalkmasına yardım ettim ve salona gittik.

"Üç oğlum da dizilmiş yan yana." dedi içeri girince. Bir koltuğa dizilmişlerdi. Babam da karşı koltuktaydı. Onun yanına oturdu annem ve ben de diğer yanına oturdum babamın. Ablam ve Eldina mutfağa gitmişlerdi.

"Çok acıktın mı baba?" dedim yandan sarılıp başımı omzuna yaslayarak. Kolunu açıp altına aldı.

"Çok açım. Seni bile yiyebilirim." dedi beni sıkarak. Kıkırdadım ve Buğra'yla göz göze geldik. Hayran bir şekilde izliyordu.

"Siz nasılsınız bakalım bizim oğlanlar?" dedi annem. Yüzünde tebessüm vardı.

"İyiyiz. Sizi gördük daha iyi olduk hatta." dedi Serhat kalkıp onun yanına giderek. Kollarının arasına aldı onu.

"İş güç uğraştık işte. Bir değişiklik yok." dedi eniştem de. Bu sefer onunla bakıştık. Gülmemek için zor tuttum kendimi.

"Doğru. İş güç uğramışlar." dedi babam da imayla. Ona baktım alt dudağımın kenarını ısırarak. Göz devirdi.

Bir süre sonra ablam ve Eldina tencereleri getirip yemekleri böldüler ve oturduk masaya.

"Çorbayı da Eldina yaptı." dedi ablam.

"Eline sağlık kızım." dedi babam.

"Afiyet olsun." dedi o da. Bir kaşık aldım. Tadı harika olmuştu ama yüzümü buruşturdum.