"Libro"
Nag simula sa lapis at papel
Maga-gandang ala ²
Ang nag silbing tinta
Ang kuwentong akingIsusulat kung pano tayong
Nag kakilala at pano nag simula
Ang kuwento - kwento nating dalawa
Hindi ko inaasahan na ang aklatNa ito ay mabuo ang buhay ko'y
Unti-unting nabubuo dahil sayo
Ang sarap pakinggan ang boses
Mong parang musika sa'king taingaNgayon si-simulan kona kung paano²
Mo ako na-bihag nang husto
Nag simula nong araw na tinulungan mo ako
Araw na unang pinansin mo akoBiglang tu-mibok ang puso ko
Di ko mawari ika'y nakatitig sakin
Gusto kong iyuko ang aking ulo
At humingi nang paumanhinDi ko inaasahan na ika'y tatawa
At ako'y iyong hinila palayo sakanila
Pinilit kong itago ang pag hangga
Sapag-ka't tayo'y mga bata paSa tuwing pinag mamasdan kita
Mula sa malayo , hinihiling ko'y
Ako'y muling iyong pansinin
Nakatikom aking bibigSa tuwing ika'y na-sa'king harapan
Di ko mabigkas ang salitang gusto kita
Sa pagka't ako'y natatakot na ako'y iyong layuan
Sa tuwing kasama mo'y ibaNakakaramdam ng lungkot
Gusto ko pang makilala ka't makasama pa
Ginawa ko ang lahat para makuha ko
Ang atensyon mo , at ako'y mapalapit sayoDi ko inaasahan na ang bawat pahina
Ng libro 'y iyong binigyan ng atensyon
Isinulat ko itong walang pag sisisi
Dahil sa bawat pahina nito'y kasama kaAt sa gitna ng ating kuwento nating dalawa
Ako'y iyong tinulungan
Pero sadyang madaya ang tadhana
Nahati ang Isang ibro sa dalawaAt ang mga pahina ng ating kuwento'y
Nawala na parang bula
Katulad ng iyong pag layo'y hindi natin
Alam kung mag kikita paPero ang isang kapiraso ng libro'y
Hawak kopa, mahirap simulan
Dahil ang kalahati nito'y nasayo na
Dahil sa kalungkutan bumuo akoNg bagong libro kung saan mag kikita pa tayo
Pero nag kamali ako ng isang beses
Dahil sa librong ginawa ko'y ibang tao
Aking kasama , imbes na gumandaAng takbo ng pahina'y naging madalim
Ako'y nag sisisi dahil hindi ko inisip
Na Iba ang kasama ko gumawa ng kuwento
Bawat pahina'y may bakas na luhaPilit ko man isarado ito at wakasan
Sadyang di ako pinag bibigyan
Halos araw² akong nag hahanap
Nang masasandalan di ko alamKung saan hahantong ang librong
Ginawa ko ng syam na taon
Na nasira dahil sa isang beses
Ng pag kakamali na takotKong balikan , ako'y nag papasalamat
Dahil ika'y dumating at itinama
Ang nakasulat sa librong ginawa
Salamat kahit papano'y na-pasaya mo'koAng librong ginawa ko noon
Aking ipag papatuloy dahil sa tulong
Ng kalahati nito'y hawak mo
Nawala man ang kapiraso nitoSayong pag kawala, kahit malayo tayo
Sa isa't isa ay mag sisimula tayong muli
Langit ka lupa ako
Mag kaiba man ang tinatahak nating mundoMag kaiba man ang oras nating dalawa'y
Wag kang mag alala ako'y sayo lamang
Pangako Ikaw at Ikaw lang
Sana'y pag katiwalaan moMatatapos ang pahina ng ating libro
Kung saan ang tapusan nito'y
Tayo parin Hanggang dulo
YOU ARE READING
Peoms
PoetryPoetry is powerful. Poetry is powerful. It's among the most creative forms of self-expression. The message shared between the writer and reader can range from fun and playful to profound and intimate, even when communicated with just a few short wor...