Küçük Bir Umut

*1* Başlangıç

_Sabahın ilk ışıkları gözlerime vurur hep, kocaman penceremden güneşin doğuşunu izlerken kaç dakikamın geçtiğini farketmem bile sabah uykusuna pek alışık değilim aslında ,yatağımdan fırladım

her zaman ki gibi yine ilk annemin odasının yolunu tutarım tek varlığım günün en güzel ve en özel öpücüğünü vermek için sessizce kapısını araladım annem her zaman ki şekilde yine bir melek gibi uyuyordu miss gibi kokan yanaklarına kocaman ıslak bir öpücük kondurdum . Annemi uyandırmayı başarmıştım.

_ kızım yine erkencisin ,nedir seni bu kadar erken uyandıran şey ?
Geç kalmadan cevap verdim
_ Sensin anneciğim tek varlığım herşeyim dedim .
Gözleri doldu baka kaldı yanağıma bir öpücük kondurdu yatağına çekti sarıldı hemen
Anne ben artık 16 yaşındayım bana çocuk gibi davranmayı bırak dedim . Gülerek karşılık verdi kızım sen hâlâ benim gözlerim de küçücüksün dedi . Yataktan fırladım annemin elinden tutup çektim yataktan , gel hadi ben kurt gibi açım dedim . annem yine gülümsedi gidelim hadi önce elini yüzünü yıka dedi.
Emredersiniz Aslı hanım hemen.

Banyoya gittim ellerimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım mutfağa geçtim annem nerdeyse kahvaltıyı hazırlamıştı bende son dokunuşları yaptım. Birlikte oturduk kahvaltıya anne arkadaşlarımla dışarı çıkabilir miyim ? diye sordum...

bir kaşını kaldırıp odamı işaret ederek,
_ önce odanı topla sonra çıkarsın göz devirdim beklediğim cevap bu değildi çünkü.
_ Tamam nasıl istersen anneciğim .
merdivenleri sıkıla sıkıla çıktım odama geçtim savaş alanı gibiydi uzunca bir düşündüm bu odayı kim böyle dağıttı diye kendi kendime güldüm benden başkası değildi bu kişi neyse halledicem mecburen...

Arkadaşlar ilk yazdığım hikaye
biraz acemi çokça heyecanlıyım :)💙✨🖤