The Broken Heart (Business Series 1)✔️

Chapter 17

Kaya ano ang magagawa ko kapag gustuhin ng pamilya niya na paglayuin? When I don't have anything I can be proud of? This kind of relationship will just give me pain so it is better if I will just cut this as soon as possible. Habang hindi pa masyadong malalim ang namamagitan sa aming dalawa.

"Paano ako hindi magseselos kung gano'n siya kaclose sayo? He even place his hand on your shoulder. At palagi siyang nakadikit sayo sa school. You think I didn't notice it? Give me reasons that I shouldn't be jealous of him, Eris?" Malamig niyang sabi.

Huminga ako nang malalim at tumingin sa kan'ya. You shouldn't ask me that Silas. You would get hurt.

"Because were aren't a thing Silas that's the reason. You don't have the right to be jealous of. Kaya wala kang pakialam kung sino man ang makakasama kung lalaki. Ihinto mo ang kotse baba na ako."

Hindi siya umimik pagkatapos ng sinabi ko nanatiling tahimik itong nagd-drive na tila hindi narinig ang sinabi ko na ihinto ang sasakyan. I saw his grip tighten on the steering wheel. The deafening silence enveloped inside the car.

"Ano ba? I said stop the car. Baba ako sa sabi eh." Medyo galit ko nang sabi.

Nakita ko ang sakit na bumalot sa kan'yang buong mukha pero hindi pa rin ito nagsalita at patuloy pa rin sa pag-drive. Don't make it hard for me please... Sinapo ko ang aking ulo at napapikit.

"Ayaw mong ihinto ang sasakyan? Tatalon ako rito." Pagbabanta ko sa kan'ya.

Nakita ko ang pagpanic nito at agad na ihinto ang kotse. He slammed the dashboard that made me jump in surprised. Mabilis akong lumabas sa kotse niya at isinara ang pintuan non. I saw him stepped out also.

"Fine. I won't be jealous anymore. Hindi na ako magagalit pag magkasama at magka-usap kayo ng lalaking iyon! Just let me take you home please..." He pleaded.

I looked away to avoid his eyes.

"Stop this lousy games Silas. Hindi kita gusto kaya tumigil ka na. You're just wasting your time and energy. Just respect my decision please I begging to you leave me alone." I wipe the tears shimmer down on my cheeks.

Nakatalikod ako sa kan'ya kaya hindi niya iyon nakita. I don't want him seeing me crying because he might conclude that I have a feelings to him. Pero wala nga ba? I don't anymore. Naguguluhan na ako sa lahat ng nangyayari. Agad kong pinarahan ang jeep na paparating at mabilis na pumasok doon na hindi siya nilingon.

Napahawak ako sa sentido ko hindi ko na alam pa kung tama ba ang ginawa ko. Its the right to do. Tila kinukumbinsi ang sarili na tama iyon.

Mabigat ang dibdib ko na humilata sa malambot na kama. Dahil sa mga nangyari kanina ay mabilis akong nakatulog. Naalimpungutan ako nang marinig ang ingay sa baba. Mga ingay iyon na mga nababasag na gamit.

Kinukusot-kusot ko pa ang kaliwang mata ko nang bumangon ako sa kama. Kumunot ang noo nang marinig ang malakas na sigawan kaya naalerto na ako at mabilis na lumabas sa aking silid.

"Bullshit! Habang abala ako sa pagtatrabaho ikaw naman ay abala sa lalaki mo! Iiniuputan mo na pala ako sa aking ulo habang wala ako rito! Nasaan ang lalaki mo?! I will kill that fucking bastard! Huwag lang siyang magkamali na magpakita sa akin!" Muntik na akong malalag sa hagdan nang marinig ang galit at malakas na boses ni Daddy.

Fuck! What's happening?! When I got down the stairs I caught Daddy throwing some plates on the floor. The whole place is a mess because of broken plates and glasses. Eonoah is crying while hugging her mom I shifted my eyes to Daddy who is shaking in anger. Hindi ko alam kung sino sa kanila ang dadaluhan ko.

"Why are you so angry with me now? Aren't you the one who cheated, first? At nagbunga pa nga?" Napayuko ako nang tumingin sa gawi ko si Tita.

"So, why? Did I hurt your ego, Gevin? Taste your own medicine because you deserve it! Stop being victim blaming when in the first place this is all your fault! Kung bakit nagkakaganito tayo!" Tita added. 

My eyes drifted on Daddy. Pains registered on his face. Napasigaw si Eonoah nang muling hinagis ni Daddy ang plato sa sahig. Sinubukan kong humakbang papunta kay Daddy ngunit pahakbang pa lang ako nang ihagis niya sa direksiyon ko ang isang babasaging baso ko kaya napatigil ako.

"Dad stop! Please... Stop fighting! Tama na! Tama na! Pleasee..." Eonoah scream while sobbing.

Nakatakip ang dalawang kamay sa magkabilang tenga. Dad walked out when he saw Eonoah state. Kitang-kita ko ang panginginig ng buong katawan ni Eonoah habang sumisigaw ng tama na. Agad naman siyang niyakap ni Tita at pinatahan ng umalis na so Daddy.

Pinasadahan ko pa isang beses ang mag-ingat bago sinundan si Daddy. Malaki at mabilis ang mga hakbang ko para lamang maubutan siya. Lumabas ito ng bahay at hindi ko alam kung saan siya pupunta. Pero bago pa man ako makalabas ng bahay at narinig ko na garahe ang pag-andar ng sasakyan mula roon.

Napabuntong hininga ako nang makita na palabas ang isang puting kotse sa gate namin. Hindi ko siya naabutan. Saan naman kaya siya pupunta? I just hope he won't do anything that might ruin his family. Tama na 'yong nagkamali na siya minsan huwag na niya sanang dagdagan pa. I didn't tolerate what Tita did but that's pointless when he retaliates as well.

Nang bumalik ako sa loob ng bahay ay naglilinis na ang mga kasambahay doon. They still look sleepy that made me feel sad because they were interupted by their sleeping and resting. Wala na rin doon sina Tita at Eonoah siguro ay pumasok na sila sa kan'ya-kanyang kwarto.

"Ako na po matulog na kayo." Inabot ko ang aking kamay para ibigay niya sa akin ang walis tambo na hawak.

"Naku ako na po ma'am." Nag-aalala niyang saad kahit halata naman sa mukha nito ang antok.

"Sige na po ako na. Hindi pa naman ako inaantok eh." I smiled.

"Ayy sige na nga ma'am. Salamat po." Yumuko pa ito sa akin bago umalis tumago lang ako sa kan'ya habang nakangiti. 

Ala una na nang matapos ako sa pagliligpit at paglilinis ng bahay dahil sa mga bubog na nagkalat sa tiles. And Daddy didn't go home yet after I finish cleaning I wonder where did he sleep? Hinintay ko pa ng ilang minuto habang nakaupo sa sofa pero mag-aalas dos na hindi pa rin siya umuuwi. I sighed maybe I should asleep already.

"Hoy! Ba't para'ng ang lalim-lalim naman ng iniisip mo ngayon?" Nabalik ako sa wisyo nang kalabitin ako ni Allen.

Shit! Nasa gitna ako ng discussion tapos hindi ako nakikinig! Paano na lang kapag tinanong ako ng prof namin?! I pinched myself to focus on the discussion.

"Ano bang problema? Napansin ko na kanina ka pa tulala ah." Allen uttered.

"May konting problema lang sa bahay." Maikli kong paliwanag.

Natapos lang yata ang discussion ng instructor namin na wala akong naintindihan na kahit ano. I was busy reading a book inside the library when I heard a group of girls gossiping. I got curious when I heard them talking about Silas. Hindi ko ugaling makinig sa usapan ng iba pero malapit kasi sila sa akin kaya maririnig ko talaga ang mga sinasabi nila. Even I don't want to. I don't have any choice.

"So, did you heard what happened to Silas?"

Agad nagpanting ang tenga ko sa narinig kunwari ay nagbabasa ako ng libro pero naghihintay ako ng idudugtong ng babae. What happened to him?

"No, why? Did something happen to him, Elendeia?" Tanong ng isang babae na may mahabang buhok at makapal ang make-up.

"My Mom said that working on the St. Anthony he got into a car accident last night. I don't know the whole story though but my mother said he was driving so fast. It's just good thing he didn't hit any vehicle. Nabunggo raw sa puno 'yong kotse niya."

Fuck! Ok naman siya siguro no?

"Oh, no! What about him? Is he okay?"

"Mom said he was in a critical condition. Kailangan daw siyang operahan dahil tumama sa matigas na bakal ang kan'yang ulo."

Napaawang ang bibig ko sa nalaman. Nalaglag sa kamay ko ang hawak na libro kaya napatingin ang iilan sa akin dahil naglikha iyon ng ingay kabilang na roon ang grupo ng babae. I didn't bother to look at them. I fix my bag that place on the table. Nanginginig pa iyon sa takot at pangamba dahil sa mga narinig ko. I couldn't forgive myself if something happened to him. Shit! This is my fault!