Λυκαυγές

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 53

Μπαίνοντας στο σπίτι, αντιλαμβάνομαι αμέσως τον ενθουσιασμό του Πέτρου με το νέο που θέλει να μου ανακοινώσει. Δεν έχω προλάβει καν να αφήσω την τσάντα μου όταν με τραβάει προς τον υπολογιστή να μου δείξει την αιτία του ενθουσιασμού του.

- Ήρθε απάντηση από τον Βάντο! Η αναμονή έλαβε τέλος. Θα υπάρξουν εξελίξεις σε δυο μέρες.

- Τότε σου έχει κλείσει ραντεβού;

- Ναι. Αν τον βάλουμε στο χέρι, θα έχουμε ένα ισχυρό χαρτί εναντίον του Βαλιώτη.

- Ποιο είναι το σχέδιο; ρωτάω διστακτικά, αφού συνήθως ο Πέτρος είναι απρόθυμος να μοιραστεί μαζί μου τέτοιες λεπτομέρειες.

- Θα συναντηθούμε σε δυο μέρες, όπως σου είπα, στο κότερό μου.

- Έχεις κότερο; τον ρωτάω με έκπληξη.

- Γιατί; Έχω το 1.000.000 ευρώ που του έχω τάξει;

- Αλήθεια, δεν σε ρώτησα για αυτό. Πού βρήκες τα πεντακόσια χιλιάρικα που του έδωσες;

- Εκεί που βρήκα και το κότερο. Τα δανείστηκα, λεφτά και γιοτ, από ένα επιχειρηματία που μου χρωστάει χάρη...

Τον κοιτάζω σαν χάνος. Το ύφος μου πρέπει να είναι πολύ αστείο, γιατί ο Πέτρος χαμογελάει με την αντίδρασή μου.

- Η μοναχοκόρη του είχε ένα θέμα με ναρκωτικά. Έμπλεξε με πολύ κακές παρέες και βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο. Μαζί με την ομάδα μου, καταφέραμε να την σώσουμε και να την επιστρέψουμε σπίτι της σώα και αβλαβή. Έκτοτε, ο πατέρας της δεν χάνει ευκαιρία να μου εκφράσει την ευγνωμοσύνη του.

- Το καταλαβαίνει, πάντως, ότι τα πεντακόσια χιλιάρικα μάλλον δεν θα τα ξαναδεί, έτσι; ρωτάω για επιβεβαίωση.

Ο Πέτρος νεύει καταφατικά και μου λέει πως όταν εξήγησε τον σκοπό για τον οποίο είχε ανάγκη τα χρήματα, ο ευγνώμων πατέρας δεν δίστασε στιγμή.

- Αναρωτιέμαι, αν δεν είχε περάσει η κόρη του την περιπέτεια που πέρασε, θα ήταν το ίδιο πρόθυμος να βοηθήσει σε μια τέτοια περίπτωση;

- Η βόλτα σου μάλλον δεν σου έκανε καλό. Γιατί προσπαθείς να δείξεις ότι είσαι κυνική ενώ γνωρίζουμε πολύ καλά πως δεν είσαι;

- Άσε με εμένα! Για συνέχισε. Πώς θα προχωρήσει το σχέδιο;

- Σου είπα, θα συναντηθούμε πάνω στο κότερο και εκεί θα γίνει η ανταλλαγή του κοριτσιού με το υπόλοιπο χρηματικό ποσό. Πρώτα, θα ελέγξει ο Βάντο αν όλα είναι όπως θέλει και αν αισθανθεί πως δεν υπάρχει κάποιος κίνδυνος, θα πει να φέρουν το παιδί.

- Θα είσαι μονάχος σου; Αυτό είναι πολύ επικίνδυνο..., λέω ανήσυχη.

Ο Πέτρος με κοιτάει σκεφτικός. Νιώθω ότι προσπαθεί να ερμηνεύσει την ένστασή μου. Τελικώς, μου λέει:

- Δεν είμαι ανόητος να πάω μόνος μου σε μια τέτοια συνάντηση. Θα έχω την υποστήριξη τεσσάρων συναδέρφων μου, τους οποίους εμπιστεύομαι ακόμα και με την ζωή μου. Είναι αυτοί που με βοηθούν τόσο καιρό, χωρίς να μπλέκονται επισήμως οι Αρχές. Ξέρεις, δεν εκτιμούν μόνο εσένα στην δουλειά σου, προσθέτει περιπαιχτικά.

- Δυστυχώς, έχω μάθει ότι η εμπιστοσύνη μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, λέω με πικρία.

Ο Πέτρος αντιλαμβάνεται πού τρέχει ο νους μου, μα δεν με αφήνει να μελαγχολήσω.

- Πράγματι, αλλά πρέπει να παίρνουμε το ρίσκο και να δείχνουμε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, αλλιώς θα καταλήξουμε πικρόχολοι και μόνοι... Οι άνθρωποι δεν μας απογοητεύουν πάντα, σωστά; με ρωτάει κοιτάζοντας προς την μεριά μου με νόημα.

- Πιθανόν, συμφωνώ απρόθυμα.

- Όλα θα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο. Θα πέσει στην παγίδα που του έχουμε στήσει σαν ποντίκι που ορμάει στο τυρί, θα τον συλλάβουμε και θα τον αναγκάσουμε να μιλήσει.

- Δεν θα είναι τόσο εύκολο όσο το κάνεις να ακούγεται!

- Όχι, δεν θα είναι. Αν μου άρεσαν τα εύκολα, όμως, θα είχα διαλέξει άλλη συνεργάτιδα...