Mafya Doktor

35. Bölüm

Hepinize merhabalar canlarım🍫🖤
Nasılsınız, iyi misiniz?

Bölüm bence çok güzel olduuu. Hem bazı sorular cevaplandı gibi ama aynı zamanda olaylar olaylar! :)

Bu bölümü sürekli bir şeyi ısrar eden okuyucum Mutluga_Sarsacio a adıyorum. Çünküü o ısrar ettiği şeyi yaptım :))
Bir de eski yorumları okurken tam bir yorum bana ilham oldu ve hikayede bir kişinin olayını değiştirdim sşkflwdklw

Neyse siz okuyun bakalıım. Yıldıza da basın bee eşfkalsö

..............

Kapının hayvan gibi çalınması ile kafamı yastıktan kaldırdım. Uykulu gözlerle etrafa baktığımda kapı hala hayvan gibi çalınıyordu.

Oflayıp kafamı yastığa gömdüğümde "Poyraz kalk ve şu kapıyı aç!" dedim.

Hangi hayvan oğlu benim uykumu bölmeye cesaret eder?!

Poyraz uykulu bir şekilde mırıldandığında kapı çalma sesi durmuştu. Oh be sonunda...

Tam yeniden uyuyacağım sırada bu sefer telefonun çalma sesiyle hayatıma lanet ettim. Ben sizin...

Göz kapaklarımı yavaşça araladım ve uykulu bir şekilde "Poyraz..." dediğimde Poyraz oflayıp yerinden doğruldu.

Poyraz gece lambasını açtığında aynı anda beddua okuyordu. Yarı açık gözlerle telefonu açtı.

"Önemli bir şey olsa iyi edersin!" diye mırıldandığında ben kafamı yastığa gömmüştüm ve uyumaya çalışıyordum.

Poyraz gözlerini ovarken birden "Abi?" dedi. Yok arkadaş bu gece bana uyku haram.

Yataktan doğruldum. Sırtımı yatak başlığına dayadığımda aynı anda esniyordum.

"Ağlamadan anlat şunu!"

Poyraz derin bir nefes alıp "Tamam... Tamam...Nerdesin sen şimdi?" dediğinde kaşlarımı çatmıştım.

"Geliyorum." diyip telefonu kapattığında kafasını bana döndürmüştü.

Tek kaşımı kaldırıp ona bakarken Poyraz "Abim kapıda. Yengemle kavga etmişler." dedi.

"Pamir mi?" dediğimde Poyraz kafasını salladı.

Pamir ablamla kavga etti?
Dünyanın sonu mu geldi acaba?

Poyraz yataktan kalktığında aynı anda gözlerini ovuyordu.
"Sen uyu sevgilim saat gecenin 2'si. Ben neyi varmış bakarım." dediğinde "Olmaz öyle şey. Kalkıyorum şimdi sen orada beni bekle." dedim.

Poyraz uykulu bir şekilde gülümsediğinde ben de yataktan kalkmıştım. Poyraz hızlıca adımlayarak odadan çıktığında ben de onun arkasından geliyordum.

Poyraz kapının önüne geldiğinde ben duvara yaslanmış esniyordum. Poyraz bana bir bakış attığında omuz silktim.

Bana göz devirip kapıyı açmasıyla Pamir’in Poyraz’a sarılması bir olmuştu. Pamir hıçkırarak ağlarken Poyraz şaşkınlıkla Pamir’e sarılıyordu.

Pamir'i süzmeye başladım. Üstünde kırışmış mavi bir tişört altında ise siyah bir eşofman vardı. Ben kaşlarımı çatmış Pamir’e bakarken Pamir hıçkırıklar içerisinde "Poyraz, A-asel..." demişti ama devamını getirememişti.

Poyraz Pamir’in saçlarını okşarken aynı anda "Tamam abi. Geç içeri. Konuşalım." diyordu.

Pamir gözlerindeki yaşlarla Poyraz’dan ayrıldı. Salona doğru adımlarken bana baktı ve "İyi akşamlar yenge." dedi. Baş selamı verdim.