"işimi sağlama alıyorum jaekyung, söylesene ne zaman kararlar sana ait oldu?"

"üzgünüm efendim"

Jaekyung geri çekilirken adamlar küreklerle kazmaya başladı.

"hey arkadaşlarıma zarar vermeyin"

Bunu dedikten sonra büyük bir kahkaha patlattım.

"ah be arkadaşım, küçük Bir kaza işte"

Dizlerimi kıvırıp elimi toprakta gezdirdim.

"bir telefon görüşmesi yapıp geliyorum"

...

Geri döndüğümde sonunda cesetlere ulaşmışlardı, sadece 1 hafta gibi bir süre geçtiği için hala çok çürümüş değillerdi şimdi bedenlerindeki uyuşturucu ve madde kalıntılarını yok etme zamanıydı.
_______________________________________

"Hyunjin yapmayalım ya"

"shh bak beni dinle sen mezarlığa da girdik birşey olmadı değil mi?"

"doğru ama-"

"o zaman aması yok yürü hadi"

"Uof"

Hyunjin'in arkasında korkarak ilerliyordum, kapıdaki koruma bizi gördüğünde bize doğru yöneldi.

"merhaba çocuklar, burada ne işiniz var?"

"bir ödev için ofis odasına gidip birşeyler çıkarmamız lazım"

"hmm ne ödeviymiş bu?"

Hyunjin duraksadığında durumu toparlamak için öne atıldım.

"Amcam beni bir resim kursuna yazdırmıştı hatırlıyor musun? Oraya Hyunjin de yazılmak istedi hem onun için belge çıkaracağız hemde hocanın verdiği çalışmaları çıkartmam gerekiyor."

"anladım ama başka bir yeri karıştırmayın biliyorsun Amcan çok hoşlanmıyor eşyalarına dokunulmasından"

Hemen Hyunjin'in çantasından tutup ileri doğru hızlı adımlar ile ilerlemeye başladım.

"teşekkürler!!"

Korumadan uzaklaştıktan sonra Hyunjine döndüm.

"acaba kimin sayesinde kurtulduk!"

"benim tabiki"

"o nasıl oluyor pardon"

"bak şimdi sen benim yüzüme baktın sonra benim ne kadar yakışıklı olduğumu görünce aklına sanat eserleri geldi, ordan da resim geldi, ordan da amcanın seni resim kursuna yazdırdığı geldi sonra bunu düşündün"

"pes diyorum ya yuh hayal gücüne bak"

"shhhh sessiz olda şüphelenmesinler"

..

Hyunjin'le konuşmadan sadece yürüyorduk.

"böylede sıkıcı oldu konuşsana"

"sende Bi karar ver"

"verdim işte konuş"

"kime verdin Hyunjin😱"

"ebene verdim Felix"

"ebem yok ki zaa 🖕🏻"

"ben vazgeçtim sen konuşma"

Ellerimi göğsümde kavuşturdum ve Hyunjin'e kötü bakışlar atarak yürümemi sürdürdüm.

Odanın önüne geldiğimizde Hyunjin korkuyor gibi değildi ama ben korkuyordum ya bir şey olursa?

"hadi hızlı ol fazla zamanımız yok"

heartless |Hyunlix Where stories live. Discover now