သူတို့၏စီးပွားရေးလုပ်ငန်းကို တိုးမြှင့်ခြင်းက လျှို့ဝှက်ချက်မဟုတ်သလို ယဲ့ကျန်းကိုယ်တိုင်ကလည်း ကျင်းခုံမြို့မှ အခြေအနေကို ပို၍သိချင်စိတ်ပြင်းပြလာသည်။
"အဘွား အဘွားပြောတဲ့ဒုတိယဦးလေးက သိပ်မကြာခင်ပြန်လာမယ်လို့ ပြောခဲ့တာမဟုတ်လား၊ ဘာလို့ ဘာသတင်းမှ မကြားရသေးတာလဲ"
သို့သော် ပြန်လာမည်ဟု ကြားချိန်က သူ၏အမေဖြစ်သူမွေးနေ့ ရှိသောကြောင့်ဖြစ် သည်။ သို့တိုင်အောင် မွေးနေ့ပြီး၍ ရက်ပေါင်းများစွာကြာသွားသည့်တိုင်အောင် သူ၏ပြန်လာမည့်သတင်းကို မကြားရသေးချေ။
"မစိုးရိမ်ပါနဲ့ သူက မကြာခင် ရောက်လာပါလိမ့်မယ်"
သခင်မကြီးလုက စိတ်အေးအောင်ပြုံးပြသည်။ သို့သော် သူမ၏မျက်နှာတွင်လည်း ပူပန်မှုများကို မြင်နိုင်လေသည်။
ယဲ့ကျန်းကလည်း ဆွေးနွေးမှုကို ခြုံငုံသုံးသပ်ပြီးသောအခါ သခင်မကြီးလုက သူမအား ထပ်မံပြောလိုက်သည်။
"တို့ မင်းကိုပြောစရာရှိတယ်၊ ဒီနေ့ ဝမ်ဖေးရဲ့အစေခံက နန်းတော်ကနေ ရောက်လာခဲ့တယ်၊ မနက်ဖြန်ကျရင် နန်းတော်ကို ဝင်ခိုင်းတယ်၊ အချစ်ကလေး ဝမ်ဖေးက မင်းကို တွေ့ချင်နေတာ"
ယဲ့ကျန်း၏မျက်နှာက ပြောင်းလဲသွားပြီးနောက်တွင် အပြုံးကပင် အေးခဲသွားသည်။
"ဝမ်ဖေး ဝမ်ဖေးက သမီးကို တွေ့ချင်တာလား၊ အဘွား ဘာတွေဖြစ်လို့လဲ"
"သမီးက အကယ်ဒမီကိုဝင်ခွင့်ရသွားတယ်လေ၊ ဒါကြောင့် ဝမ်ဖေးကလည်း ဂုဏ်သိက္ခာ တက်သွားတယ်၊ မိသားစုက ဒီလိုလုပ်နိုင်တာ ဘယ်လောက်ပျော်စရာ ကောင်းလိုက်သလဲ၊ ဒါကြောင့် ဝမ်ဖေးက အရမ်းပျော်သွားပြီး သမီးကို တစ်ခုခု ချီးမြှင့်ချင်လို့ ဖြစ်ပါလိမ့်မယ်"
ငါ ဒီလိုအချိန်မှာ နန်းတော်ကို မဝင်ချင်သေးဘူး။
ယဲ့ကျန်း၏စိတ်ထဲတွင်မူ ပြင်းပြင်းထန်ထန်ငြင်းဆန်လိုနေသည်။ သူမက လုဝူရွှမ်းနှင့် မတွေ့ချင်ပေ။ အထူးသဖြင့် သူမတွင် မည်သည့်အကာအကွယ်မျှ မရှိသေးချိန်ဖြစ်သည်။
Part 145
Start from the beginning
