"Lanetlerimin ağzında bu denli dolanan çocuğu görmeye geldim."
*****
Ryomen Sukuna, lanetli enerjisi ve özel gücünden dolayı Amane'yi yanında tutup gücünden faydalanmak ister. Onu lanetlerine Kraliçe olarak tanıtsa bile Amane sadece Sukuna'dan kurtu...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Okunmaya oranla oy sayısı düşük olduğundan hiç istemesek de sınır koymaya karar verdik😫😫
Sınır: 75 oy + yorum
_________________________ ______________
"Kralım.." istemsizce mırıldanarak en başta unuttuğum ancak şaşkınlığımdan kurtularak reverans yapmak için eğilerek ellerimi üzerimdeki yırtık elbisenin eteklerine götürdüm.
Bu şekilde karşısına çıkmak utanç vericiydi eğer gelenin o olduğunu bilseydim o beş dakikada kıyafet dolabındaki en şık elbiseleri giyer ve en parlak takılarla süslenirdim.
"Bu şekilde karşınıza çıktığım için özürlerimi sunarım. Sukuna'nın misafiri olduğunuzu bilmiyordum."
Eli çenemi kavrayıp kafamı kaldırdığında şaşırarak onu izledim. Her zamanki yumuşak tavırlarına alışkındım ancak bunu Sukuna'nın karşısında göstermekten çekinmemişti.
Aylarca Sukuna'ya bu adamı övmüştüm. Her zaman keşke evlenme teklifini kabul etseydim diyip dururdum ve eminim ki şimdi öfkesinden yanıp tutuşuyordur.
Kafamı iki yana sallayıp bu saçma düşüncelerden uzaklaştım. O sadece lanetlerin bana bu denli yaklaşmasından rahatsızdı.
Yüzümde aylar sonra oluşan samimi gülümsemeyle birlikte hafif doğrulup Sukuna'ya kısa bir bakış attım.
Oturduğu yerden kudurmasını izlemek çok zevkliydi. Yüzü öfkeyle buruşmuş, çatık kaşları ve alnındaki damarlarla birikte korkunç görünüyordu. Bakışları beni bulmuyor avını izleyen bir yırtıcı gibi Akihito'yu izliyordu.
İkisinin arasında ne gibi bir alaka olduğunu bilmiyordum çünkü Akihito daima Sukuna'dan nefret ettiğini ve bana onu yenmemde yardım edeceğini, ondan korumak için her şeyi yapacağına, beni her ziyarete geldiğinde söylüyordu.
Gözlerimi utanmadan yüzünde gezdirdim. Neden bu kadar ilgimi çekiyordu bilmiyorum ancak Sukuna bu konuda haklıydı.
Akihito'ya sadece hayranlık duymuyordum. Evet, aramızda oldukça yaş farkı vardı ancak bana olan yumuşak halleri ve beni önemsemesi, sırf beni ve rahatımı sormak için sarayından kalkıp köyüme gelmesi kalbimi hızlandırmaya yetiyordu.
Onun parlak mücevherleri ve güzel elbiseler vermesi umrumda değildi. Tamamen bağlanıp, güvenebileceğim birilerini arıyordum.
Bu şekilde ölene kadar kendimi o kişiye adayabilirdim.
"Ah, Amane." Geçen onca zamanda naif sesini bile özlemiştim.
