Chapter 21 : Real Date
Hanna's POV
Andito kami ngayon sa kotse, ko. And siya na ang driver ko. XD. Na sa passenger's seat ako. Ang gwapo naman ng driver ko ano? Sa sobrang gwapo nagiging pila siya dahil sa init ng ulo -___-.
"Saan ba kasi tayo papunta?"
Saka kanina pa ko tanong ng tanong di naman sinasagot. O kaya naman sasagutin niya ako 'basta' o kaya naman 'Kung gusto mo sa langit.'
Yung totoo? Kailan ito mag titino? Pwede turuan niyo siya kasi wala ata sa vocabulary niya iyon eh.
"We're here." Vikings??
"Treat mo???"
"Oo." Wag ahahahaha yes! Tagal ko ng di kumain dito. Pumasok na kami and pinapasok agad kami. Eat all you can!!
Yes! Tagal ko ng di nakaka-kain dito dahil..... dahil iniwan ko sina mom and dad. u_u. Ugghh! Forget about that, myself.
Lumabas na kami ng kotse KO at pumasok na sa Vikings. Nag reserve pala si Mr. Hot Brained. How did he knew na makakarating kami hanggang dito?
"Di ako nag pa-reserve. Money." I get it =_____=###
[Author : Di ko alam kung may ganoon, ok? Trip ko lang. Yaman nila eh. Ingget ako. Chos! I eat here before, when my Birthday. Pero di ko alam kung kailan lang sila nag bubukas at nag sumasara. Hehe. ]
"How did you know I'm thinking about that 'thing'?" Ano siya? Mind reader? Hindi eh. Last time I check his a person that is hot brained and look like Monggoloid and shokoy.
Shhhh~ don't say to him. Baka di niya ako i-treat. Hahaha! Good mood ako ngayon kaya mabait. Mabait na ko dati. Di ba? 8D
"It's simple. You look like clue less. Di mo alam kung paano nangyari by your expression." Meron daw ganoon? Baka mang juju lam ito? Baka naging albularyo na ito? Ayos ah! Bagong pang asar. Mwahahahaha!!
Sasabihin ko sa kanya kaya ba siya naging Prince at nagwagwapuhan sa kanya ang mga babae dahil may gayuma lang siya. At dahil ako nga si Ganna Tricia Yū di tatalab sa akin yun gayuma niya. XD 8D BD hahaha bagong pauso.
"Aaaaaahhhhhhhhh ganoon ba? Pwede pa-turo??" Di niya ko sinagot dahil na sa upuan naming place na kami. I mean hanggang dito na lang yung waiter na nag hahatid. Umupo na kami.
"Ikaw unang kumuha ng mga kakainin mo. And I'll be the next one. Kunin mo na lahat ng kakainin mo. Yung kaya mong ubusin. Mamaya na yung DESSERT." Diniin pa ang dessert >3<. Iyon pa naman gusto ko.
Teka, nagugutom na ko soooobra!! Tumayo na ako at kumuha muna ng isang Plato.
Di ako kumuha ng Kanin. Kasi kapag na sa Eat all you can ka daw dapat di ka kumakain ng Kanin lalo na pag mayaman ka. Malulugi ka. Tipid na ko sa pera ko ngayon eh. XD. Pero dahil treat niya kakain ako marami para di kami lugi. Hahahaha.
Kumuha ako tig tatatlo ng mga pag Ian dito sa table na ito and isang malaking steak. At marami pang iba. Bumalik ako sa table na may dala dalang dalawang Plato ng mga pag kain.
O_O---reaction niya.
^u^ ^u^ ^o^ ^o^ *Q* *Q*--- me.
Why? What's wrong with my food?
"Ay saglit lang. Kulang pa drinks. Hehe." Bumalik ako at kumuha muna ako drinks. Hmmm.... Ito na nga lang. Bumalik na ko. "Oh, Ikaw naman kumuha ng pag kain ^_^ ^u^ ^o^ ^Q^."
"O_O. Kaya mo ba lahat iyan ubusin??" Tanong niya. And of course, I nod. Yummy, I'm so excited to eat this foods. "=___= Ok."
While eating I saw a happy family bonding together. Kung di lang nila ginawa agh decisiong iyon. Iyon nga lang, hanggang KUNG lang iyon.
They choose wrong decision. Kung di nila pinili ang decisiong iyon ay masaya pa rin kami hanggang ngayon.
If I only have Time Machine. If everything is just a fantasy. If I just handle the Time. Or the Time Handler. Ibabalik ko sa oras na iyon at papalitan ko. :(. But it will be unfair for others. I think I need to accept that....
Life is really unfair.
Sometimes it's fair, but it will disappear any time.
Sometimes you're happy, but then it will turn into sad or anger. That's the process of what you called 'life'.
Hahaha~ masyado ba kong ma-emo? Sorry naman. Hugot lang. Walang FOREVER.
(Author : May Forever. Tss. Bitter ka lang kasi. Di mo naman favorite ang AMPALAYA, bakit bitter ka? :P.
Me : Wag ka na nga summing it ate author, parang Ikaw mas nag mumukhang extra kesa kay Avah.
Author : Nuh pake me? You know ano? You make me so naiinitan sa you.)
"Oh, tulala ka diyan?" Sino nag salita? Ahy, si Ginno pala.. Haay, Buti pa siya kasama niya si Ninang. Kahit wala siyang pake, ay di ko alam back ground niya pala XD. "Sa gwapo kong mukha ka naman na tulala. Pinag papantyahan mo ako noh??? Hahahaha ang gwapo ko talaga. Hahahaha-----ARAY!! Uy ano ba?! Aray! Tigila---ARAY!!"
"Wag ka nga feeling Monggoloid ka. Assuming!!"
***
Natapos rin kaming kumain ng mokong at hinila niya ko kung saan. Eto na naman tayo. Haist. Mamaya sa balon niya ko dalhin at ipakita niyang mag papakamatay siya eh. Dejoke!
Hawak hawak niya ngayon wrist ko. Uy! Bawal kaya yung HHWW. Holding Hands While Walking. Hahahaha! PDA siya kun nag kataon. Este kami. Haha~.
Pero wag kayo mag lagay ng malice. Ako, kay Ginno? Huh! Stop your illusion habang maaga pa!
Di ako bitter, because I'm better than ok. It's just that we're enemies. Get that? I know na 'The more you hate, the more you love' but I don't believe in that thing.
Noon naniniwala ako.. Ngayon hindi na. Simula ng makilala ko si Ginno di na ko naniniwala doon.
Ako? At itong Monggoloid na kasama ko ngayon? No no no. You don't know how I hate him. No one knows how I hate him.
"Huy!" Napatalon ako sa sobrang gulat. Papatayin niya ba ko gamit ang sakit sa puso ko? Pero joke lang iyon. Wala akong sakit sa puso.
"Ay Monggoloid!!"
"Monggoloid pala huh?"
Someone's POV
Masakit. Masakit makita na masaya ang mahal mo sa piling ng iba. Kitang kita ko naman na kahit papaano ay napapasaya niya ang mahal ko.
Pero masakit dahil di ko man lang siya napapasaya. Why life is so unfair?
I love her. Since were kids I already loved her. But why destiny is so unfair?
People don't make things complicated. Destiny do.
I walk away. I don't wannna see it anymore. I feel my heart breaks. Parang may mga pakong tumutusok dito.
I wish.... I wish you'll love me in future. But.... It's just a wish. I look at them again. I see my love in her eyes she's happy. How I wish I'm that guy.
YOU ARE READING
The Campus Nerd <Editing>
Teen FictionLahat tayong tao, pantay pantay lamang, kasi tao tayo, may nararamdaman--- natutuwa, nalulungkot at higit sa lahat nasasaktan. Minsan physically, minsan mentally. Lahat tayo may tinatagong mga sekrteto na pwedeng malaki ang magiging epekto sayo oras...
