The Nerd

Βιβιαν

Το ξυπνητήρι χτυπάει για άλλη μια φορα. Ετοιμάστηκα και κατέβηκα κάτω για να φάω πρωινο.

Μαμα- Καλημέραα

Βίβιαν- Μέρα

Έφαγα πρωινο και ξεκίνησα για το σχολείο. Ο Μάριος δεν ήθελε να έρθει μαζι μου. Λογικό το βρίσκω αφου νομίζω θα τον ευχαριστουσε περισσότερο αν με είχε κλεισμένη σπίτι.

Έφτασα στο σχολείο και κάθησα στο παγκάκι που κάθομαι συνήθως στην άκρη της αυλής.

Γιώργος- Ωππ καλός το κεφτεδάκι

Βίβιαν- Καλημερα και σε εσένα

Νικ- Κάποια στιγμή δεν νομίζεις πως πρέπει να κάνεις μια δίαιτα?

Βίβιαν- Ναιπ

Στίβεν- Δεν ντρέπεσαι να βγαίνεις έτσι εξω?

Αουτς. Αυτό πόνεσε

Βίβιαν- Ναι..

Γιώργος- Που είναι ο αδερφός σου?

Βίβιαν- Δεν ξέρω

Μάριος- Καλημέρα παίδεςς. Οπ με την ντροπή της οικογένειας μιλάτε?

Βίβιαν- Ναι γιατί εσυ εισαι το καμάρι

Μάριος- Πρόσεχε πως θα μου μιλάς βουβαλακι αν δεν θες να σε χτυπήσω

Βίβιαν- Καλα συγνώμη

Μάριος- έτσι μπράβο

Σηκώθηκα για να φύγω όμως ο Μάριος με σταμάτησε

Μάριος- Δεν θα αγκαλιάσεις τον αδερφό σου?

Βίβιαν- Τι, θες να αγκαλιάσεις το βουβαλακι- την ντροπή της οικογένειας?

Μάριος- Ναι

Πήγα τον αγκάλιασα στα γρήγορα και έφυγα. Πολυ περίεργο... Αυτός στο σπίτι συνήθως με βρίζει ή μερικές φορές δεν ασχολείται καν μαζί μου και τώρα θέλει να με αγκαλιάζει? Κάτι έχει πάθει. Μήπως πήραν το σώμα του εξωγήινοι και έβαλαν μέσα κάποια άλλη ψυχή? Νομίζω πρέπει να σταματήσω να βλέπω τόσες ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Περίμενα μέχρι να χτυπήσει το κουδουνι για να μπουμε μέσα στις τάξεις

[.... ]

Οι ώρες πέρασαν γρήγορα. Μόλις χτυπησε το κουδουνι για σχολασα μάζεψα τα πράγματα μου γρήγορα, έβαλα τα ακουστικά και άρχισα να κατευθυνομαι προς το σπίτι.
Λίγο πριν ανοίξω την πορτα του σπιτιού άκουσα φωνές. Τις αναγνώρισα πολυ γρήγορα. Ήταν των γονιών μου

Μαμα- Δεν γίνεται να το κάνεις οπότε γουστάρεις!

Μπαμπάς- Χωρίζουμε!