Hinarap ko ang laptop ko at tinuon ang atensyon sa ginagawa ko. Naramdaman ko ang pagpasok ni Lucas sa kwarto at dumiretso sa bathroom. Naamoy ko ang mabangong amoy nito paglabas. Napalingon ako rito noong lumapit ito sa akin at sinarado ang laptop ko.

“Magpahinga kana.”, wika nito. Napapikit ako noong may tumulong patak ng tubig sa mukha ko galing sa basang buhok nito. Masama ko itong tinignan.

“May ginagawa pa ako.”, sagot ko rito at bubuksan kong sanang muli ang laptop ngunit hindi nito inalis ang kamay na nasa itaas nito.

“What?”, inis na tanong ko rito.

“You can do that tomorrow.”, mariin itong nakatitig sa akin, hindi natitinag.

“Ano ba'ng pakialam mo? pinapakilaman ba kita?”, deretsong sagot ko sa kaniya.

“You're not at work, so take a break...besides, weekend na.”, maayos ang pagkakasabi nito pero wala siyang karapatan na pakilaman ako sa kung anong gusto kong gawin.

“Wala akong pake kung weekend na. Gagawin ko kung ano ang gusto ko gawin kaya huwag mo akong pakilaman.... Bakit pinakelaman ba kita kung anong oras ka uuwi o saan ka pupunta?”, inis na tanong ko rito.

Napaawang ang labi nito na para bang hindi inasahan ang sinabi ko. Napakunot naman ang noo ko kung ano ang sinabi ko para mag-react siya nang ganoon. Napalunok ako noong mapagtanto na para pala akong nagtatampo or what sa sinabi ko. Shit...baka kung ano ang isipin nito.

The corner of his lips rose, and he stared at me intently.

“So that's the reason you're being like that.”, tumingin ito sa akin ng nakakaasar.

“Of course not.”, mariing tanggi ko. Bakit ko pa kasi sinabi 'yon.

Narinig ko ang mahinang pagtawa nito. Inirapan ko ito at padabog na inayos ang mga gamit ko sa ibabaw ng study table. Dumiretso ako sa kama at nahiga, hindi siya pinansin. Inis akong tumagilid at nagkulubong, yakap ang isang unan ko at pumikit.

Maya-maya ay naramdaman ko ang pagpatay nito sa ilaw at paghiga sa tabi ko. Bumigat ang paghinga ko noong dumikit ang katawan nito sa likod ko. I caught my breath when an arm wrapped around my waist.

“L-lucas.”, nangatal ang boses ko sa pagtawag sa pangalan niya. What the fuck is he doing to me?

“hmm...”, why does he sound so fucking sexy?

“Don't hug me.”, wika ko ngunit mas lalong humigpit ang pagkakayakap nito.

Dumilat ako at sinubukang kalasin ang braso nito sa beywang ko ngunit hindi ko nagawa dahil mas malakas ang pwersa nito.

“Hon, pleasee...”, mariin akong napapikit kasabay ng pagsitayuan ng mga balahibo ko noong tumama ang hininga nito sa batok ko.

He's making me crazy as hell.

“P-please...lucas..”, pakiusap ko noong halik-halikan nito ang batok ko. Nanghihina ako sa ginagawa ni Lucas. Sinubsob nito ang ulo sa leeg ko at niyakap akong mahigpit.

Kasama pa ba 'to sa pagpapanggap namin?!

“I'm sorry, hon..”, napadilat ako at tahimik na pinakinggan ang sinabi nito.

“I just stopped by the house to ask mom about your make-up and hair stylist for tomorrow's event.... I also said to send here to the condo what we would wear.”, he explained in a soft voice.

“I also talked to my dad about the company.”, he added.

Napahawak ako sa braso niya na nakayakap sa akin at hinimas-himas ito.

“You don't have to explain it to me.”, wika ko. Hindi naman talaga niya kailangan magpaliwanag dahil pekeng mag-asawa lang naman kami.

“I have too..”, sagot nito at marahan akong hinarap sa kaniya.

“I'll make it up to you.... and I promise that I'll update you every time... I'll tell you where I'm going and what time I'll be home...”, he smiled at me while looking intently into my eyes.

“I told you... you don't have to do that.”, saad ko.

“I will do it not because I have to, but because I want to.”, I closed my eyes when he kissed me on the forehead.

“I'm also sorry for what happened when Louise came here. Next time, I'll ask you first before doing it again.”, napairap ako noong ipaalala niya ang ginawa. Pero at least 'di ba ilang beses nag-sorry.

“Don't do it again. I'll be mad at you again.”, masama ko itong tinignan na ikinatawa naman nito ng mahina.

“Yeah, I won't do it again...promise... takot ko lang i-ignore mo ulit.”, natawa naman ako sa sinabi nito. Takot naman pala siyang hindi pansinin e.

“We're good now?”, he asked.

“I mean, bati na ba tayo?”, napatango naman ako sa kaniya na ikinangiti nito ng malapad.

“I can finally sleep well now.”, para itong nakahinga ng maayos. Natawa nalang ako.

“Always be happy, it suits you better.”, napahinto ako at pinakatitigan siya. I softly smiled at him. He smiled more sweetly, as if he admired me as I smiled.

“Let's sleep now, hon.”, he said as he kissed me on the top of my head.

“Goodnight, Lucas.”, I said as my eyes closed.

“Sleep tight, hon.”, I just let him hug me tightly until he fell asleep.

What time has it been, but I still can't sleep, wondering if this is just part of our pretense? If what he was doing was part of our deal. If he continues doing this, I don't know what will happen to me. I don't want to get to the point where I get used to having him by my side.

And I hate that.



___________________________________________________

Sorry for the late update.

AT MY LOWEST ( Ongoing )Donde viven las historias. Descúbrelo ahora