Arrange Marriage

Chapter 53

After we eat I decide na umakyat nalang muna para rin makapag pahinga, medyo sumasakit rin kasi ang tyan ko, excited na ata lumabas si baby

Habang nagpapahinga ako I recieved a call galing sa kasambahay namin ni bong sa manila

"He-hello ma'am sara" She said at parang nanginginig ang boses niya

"Oh hello, napatawag ka?" Sagot ko naman sa kanya, but the truth is kinakabahan ako

"Ma-maam si manang Imee po kasi" Pautal na sambit nito dahilan ng pagbilis ng tibok ng puso ko

"Ano, bakit, what happened to manang" Sago ko sa kanya at nanginginig narin ang kamay ko habang hinihintay ko siyang sumagot

"Ma'am, tinakbo po kase si manang sa ospital, na aksidente po kasi siya kagabi, baka po pwede kayong umuwi" She said dahilan ng pagkagulat ko

Hindi na ako nagsalita pa at pinatay ko na agad ang tawag, agad agad akong bumaba para sabihan si mans na kelangan kong umuwi ng pilipinas to see manang Imee

"Oh, oh teka sara dahan dahan lang" mans said
"Bakit ano bang nangyari at parang nagmamadali ka?" Pahabol na tanong nito

"Mans kelangan kong umuwi ng pilipinas, si manang Imee kasi nasa ospital naaksidente daw siya kagabi" Pagaalalang sagot ko kay mans

*Time Past*

"Sara sure kang kaya mo mag isa?" Mans asked me as we stood at the airport

Simula mask ng lumaki ang tyan ko ay halos nahihirapan na akong kumilos kaya importante talaga na palagi akong may kasama pero dahil mas important ang company ni mans, I answered

"Yes ok lang ako Manases, wag ka na mag alala at saglit lang naman ako sa pilipinas, I just wanted to make sure na magiging mabutk muna ang kalagayan ni manang bago ako bumalik dito" Sagot ko sa kanya

"Ok basta tawagan mo ako If you need anything ha. I'll be back in a week para sunduin ka, I'll just need to fix everything sa company" Mans said

"Ok that's perfect, sige alis na ako salamat sa pag hatid "I told him sabay beso sa pisngi niya

In a week's siguro lalabas na ang baby namin bong, at makakapag pahinga na rin ako

Mas pinili kong sa America manganak ay para makapag pahinga ako ng maayos

This pregnancy was such an emotional journey

Maraming nangyari but I'm just glad na malapit na akong manganak

I can't wait to see my baby ferdie

When I got to manila, my first stop is sa bahay namin ni bong

Hindi pa kasi kami divorce at may karapatan parin akong umuwi dito

Pagpasok na pagpasok ko, hindi ko mapigilang maluha, hindi ko kasi mapigilang maalala lahat ng pasakit na ibinigay sakin ni bong when we're together pa

I can't help but think, paano niya kaya nakayanang saktan ako, at lokohin ako sa loob ng bahay na ito

When I entered agad na akong sinalubong ng mga kasambahay namin

"Welcome back ma'am" bati nila sakin at tinulungan ako sa mga gamit ko

"Thank you" matipid na sagot ko sa kanila, medyo wala kasi ako sa mood ngayon dahil napagod ako sa byahe

Habang nagpapahinga ako sa guest room pumasok ang kasambahay namin

"Ah ma'am eto po oh kain ka na po muna baka kasi gutom na si baby" ani niya sabay lapag ng pagkain sa higaan ko

Aalis na sana niya ng bigla kong tinanong

"Ah, umuuwi ba dito ang sir bong mo?

i asked her

"Ah hindi na po maam, simula po nung umalis kayo ay umalis narin po sya sa bahay na ito, kami kami lang din po ang naiwan para mag take care sa bahay niyo" Ani niya sakin sabay buntong hininga

Ang totoo kasi ayokong makita si bong, baka ma stress lang ako pag nakita ko yung lalaking yon

Kaya mas pinili kong dito nalang sa guest room matulog ay dahil ayokong isipin yung mga naging masasamang ala ala namin ni bong sa kwartong yon

Bukas ko nalang din bibisitahin si manang dahil sobrang pagod na pagod narin ako

At sa sobrang pagod ko hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako

Habang mahimbing ang tulog ko

I can feel na parang may humahaplos sa bohok ko

Unti unti kong iminulat ang mga mata ko at laking gulat ko it was him

Bong