Bölüm 1 : DOĞRU YANLIŞ

286K 11.2K 14K
                                    

Merhaba, yeni bir kurgu ile karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. Kitabıma bir şans verdiğiniz için çok teşekkür ederim.

Buraya başlama tarihinizi bırakabilir misiniz lütfen?

Oy ve yorum yapmayı unutmayın, iyi okumalar...

"Seni bulmaktan önce aramak isterim,
Seni sevmekten önce anlamak isterim,
Seni bir yaşam boyu bitirmek değilde
Sana hep yeniden başlamak isterim"

Özdemir Asaf

                             ❄❄❄

BÖLÜM 1 : DOĞRU YANLIŞ

Derin bir nefes aldım ve kapıyı tıklattım. Bugün ilk iş günümdü ve ben ilk iş günümden geç kalmıştım. Öylesine bir yer değil, Türkiyenin en ünlü Holdingiydi burası. Üstelik bununla kalmamış, şirketin Ceo'sunun asistanı olarak kabul edilmiştim.

Heyecandan tüm vücudum tir tir titrerken kalbim boğazımda atıyordu sanki. Yutkunma istediği tüm dürtülerimi yakıyor ama sanki vücudum buna hayır der gibi yutkunmama bile izin vermiyordu.

Hayatım bir ay önce mahvolmuştu. Sevgilim kendi doğum günü gecesi  beni aldatmış, en nefret ettiğim insan ile yatmıştı. Aynı zamanda o gece hırs ile bilmeden gittiğim barda rastgele içip sarhoş olmuş, ilkimi tanımadığım birine vermiştim.

Tüm bunların üzerinden bir ay geçmişti ve ben artık yeni hayatıma bakmak, temiz bir sayfa açarak kendi kaderimi kendim yazmak istiyordum. İşimi gerektiği gibi yapacak, bunu hak ederek yüksek yerlere gelecektim.

Ilk iş gününün hem heyecanı hemde yarım saat geç kalma olayı yüzünden vücudum alev sıcağı yanarken sonunda elimi kaldırıp kapıyı tıklatabildim. Kapı ve elimden çıkan tok sesin kulaklarıma ulaşması ve içeriden "Gel!" komutunu almam ile derin bir nefes daha aldım ve çekingen bir şekilde kapıyı araladım. 

Bakışlarım yerde, aklım havada bir şekilde içeriye adım attığımda karşımdaki adamdan ses yoktu. Biraz korkuyordum çünkü geç kalmıştım ve disiplinli bir şirkete göre bu büyük bir sorumsuzluk sahibi olmaktı.

Karşı taraftan ses gelmeyince bakışlarımı yavaşça kaldırıp yeni patronuma baktım merakla.

Ve o an yerin dibine girmek istedim.

PATRONUM, O GECE İLKİMİ VERDİĞİM ADAMIN TA KENDİSİYDİ!!!

1 AY ÖNCE

Hayat bazen bize hiç ummadığımız bir anda, ummadığımız insanlar çıkarır karşımıza. Belki buna aranızda tesadüf diyenler de vardır ama bence değil, bunlara ben kader diyorum.

Yoldan yürürken yanınızdan geçen herhangi biri ile başka bir gün başka bir yerde tekrar karşılaşma ihtimalimiz vardır. Bunlar normal şeylerdir ama, ama bir de hiç karşılaşamayacağımız insanlar vardır. Durun, yanlış oldu. Bir de bir daha karşılaşmamanız gereken insanlar vardır. Ama Hayat değil midir bu? Yarın ne olacağını bilemeyiz.

Ben Kayra Kandemir. 23 yaşında üniversite son sınıf öğrencisiyim. Hayatımı genel olarak tamam'ı ile öğretim hayatıma adayan biriyim. İstanbul da bir üniversitede okuyorum. Annem, Babam ve Ablam memleketimiz olan Mersinde yaşıyorlar. Ben ise en yakın arkadaşım Eda ile ev arkadaşıyım. Eda, geçen yıl mezun oldu ve su an bir hastanede hemşirelik yapıyor. Ben ise sekreterlik okuyorum. Masa başı işler bana daha rahat geliyor.

MÜPTELA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin