Ayıp.

Annem arabayı çalıştırdı ve yola çıktık. "Ne zaman geleceksin?" diye sordu.

"Bilmem, birkaç saat durur gelirim." dedim çantamı kucağıma koyarken.

"Ayaklarının çok ağrıdığını söyledin, ağrısının geçmesini bekleyemedin mi?"

Hayır, çünkü sevgilimi görmek istedim. Aptal.

"Çok ısrar etti dayanamadım."

Homurdanır gibi yaptı ama homurdanmadı. Sakın sormayın, nasıl yaptı bende bilmiyorum. "Sen kaç gibi gelirsin?"

"İzin günüm olduğu için biraz vakit geçirmek istiyorum. O yüzden biraz uzun sürer, hem daha bizde düğün hakkında konuşacağız."

Yalnız, ablam evlendikten 1 gün sonra ikimizin de kendimizi dışarı atmamız şoku.

Neyse, eve gidince iki ağlarım.

"İyi," dedim cama dönüp dışarıyı izlerken. Yiğit'in evinden o kadar uzağa gidiyorduk ki, oturup ağlayabilirdim.

Sinirlerim bozuldu.

🍫🥛

"Geliyor mu?" diye sordu annem.

Arabadan inip başımı hafifçe eğip ona baktım. "Onun hazırlanması uzun sürüyor, çıkar birazdan."

"Tamam," dedi ve tek kaşını kaldırdı. "Gelirken alayım mı?"

Aman, hayır!

"Hayır, ben gelirim."

Başını salladı ve arkasındaki çantasına uzandı. "Paran var mı?"

Vardı, ama biraz daha olabilirdi. "Biraz var ama versen fena olmaz." dedim sırıtarak.

Gülerek çantasını açtı ve cüzdanını çıkarıp bana 200 lira uzattı.

İyi iyi.

Hemen elinden kaptım. "Teşekkür ederim, hadi görüşürüz." dedim kapıyı kapatırken.

"Görüşürüz." Kenara çekildiğimde arabayı çalıştırdı ve uzaklaştı.

Onun gidişini izlerken bir hayal kırıklığı üzerime oturdu.

Ee, ben ne yapacaktım?

Etrafıma bakıp otobüs durağının hangi tarafta olduğunu hatırlamaya çalıştım. Emin olmamakla birlikte bir yola doğru yürümeye başladım.

Ayaklarım yürüdükçe beynime doğru ilerliyordu.

Düğünde o kadar oynamamalıydım.

Parayı çantama koyarken telefonumu çıkarıp açtım. Yiğit'ten mesaj yoktu ama muhtemelen öğle yemeğini yiyordu.

Birkaç sokak yürüdüğümde etrafıma bakıp durağı aradım. Buraya daha önce bir-iki kere otobüsle gelmiştim ama şimdi tam olarak nerede olduğunu hatırlamıyordum.

Başka bir mahalleye girerken, ağlama isteğim daha da artıyordu.

Adet günüm de yaklaşıyordu, bu yüzden önüme gelen her şeye ağlayasım geliyordu.

ÇİKOLATALI SÜT / TEXTİNG Where stories live. Discover now