"Amına koduğumun çocuğu uyudu sonunda ha. Sinirden kendimi sikecektim yemin ederim. Yok 'Hyung seninle uyuyum' yok 'hyung bana sarıl' gerizekalı uyumuyorda. Ağlayıp duruyor. En son uyuku ilacı verecektim yemin ederim. Sanki 3 yaşında bebeye bakıyoruz ha. Jeongin bundan daha akıllıdır yemin ederim."
"Hyung bu nasıl sinirdir amına koyuyum. Sadece uyumamış reis sakin ol."
"Ne yapayım anasını satayım? Benim yerimde sen olsaydın böyle diyebilir miydin Jisungshi?"
"Beni karıştırma hyung."
Changbinde o sırada markettten dönmüştü. Jisungla taş kağıt makas oyununda kaybedenin cips almaya gideceği üzerine bir iddaya girmişlerdi. Tabikide yine Changbin kaybetmişti.
"Dışarısı sıcak gibide soğuk gibide ama bence gece ayazı var."
Dedi girer girmez. Changbin her zaman böyleydi içeri girer girmez hava durumunu arkadaşlarına belirtirdi.
"Uyudu mu bizim gerizekalı?"
"Uyudu aptal. Sinir krizi geçirdim içeride anasını satayım!"
Diye sitem edince güldü Changbin.
"Oturunda bir konuşalım."
"Ne diye konuşacağız ki jisung?"
"Nasıl ne diye Chan hyung bundan sonra ne yapacağımızı tabikide."
"Ne yapacağız ki? Felixin Wooyounga dediği eveti mi değiştireceğiz?"
"Salak mısın Changbin? Tabikide hayır. Hyunjini nasıl depresyondan çıkaracağımızı konuşacağız."
"İyide öyle bir şey olursa Hyunjini toparlayamayızki."
"Changbin doğru söylüyor. Ama belkide bir ihtimal unutur ha?"
"Chan hyung unutmak öyle kolay mı sanıyorsun? Üç buçuk yıldır platonik çocuk."
"Doğru ama platoniklik nereye kadar Jisung? Bir yerden sonra vaz geçecek-"
"ASLA!"
Diye bağırdı birisi arkadan. Üçlü arkasını döndüğünde Hyunjin ile karşılaştı.
"ASLA VAZ GEÇMEYECEĞİM!"
...
Okul bitmişti. Hyunjinde öyle. Felixin Wooyounga evet demesini izlemişti. Vazgeçmemişti. Enayiliğe devam edecekti. Ama Hyunjin cabbar olarak.
Üzgün olduğu belliydi. Nasıl mutlu olabilirdiki zaten? Bunu çocuklarda anlamıştı. Hyunjinde bu yüzden yürümek istemişti. Chan ne kadar gelmek için yalvarsada Hyunjin izin vermemişti.
Hyunjin okuldan çıktıktan sonra güneş batarken yürüyordu ayaklarının götürdüğü yere. Düşünerek, ali cabbar söyleyerek yürüyordu.
Herkesin deşarj olması için yapması gerekenler farklıdır. Kimisi uyuyarak deşarj olur. Kimisi yüzerek. Kimisi resim yaparak deşarj olur. Kimisi alkol, sigara, uyuşturucuyla.
Son yola başvurmamak gerekir. Ama kore gibi bir ülkedeyseniz malesef adım attığınız yerde rahatlıkla uyuşturucu bulabilirsiniz. Okullarda şeker niyetine satılır. İnsanı mahveder. Hyunjinlerin okulundada yaygındı uyuşturucu.
O sırada şarkının 'çalar ali cabbar' partı geldi.
"Çalacak Hyunjin cabbar."
Diye mırıldandı kendi kendine. O sırada karışısına Wooyoung ve tayfası çıktı.
"Aa bizim Hyunjinde buradaymış."
Hyunjin mental olarak yeterince yorgun olduğu için devam edecekti. Lakin önüne bir anda Wooyoung geçti.
"Ne istiyorsun Wooyoung?"
"Bela?"
"Ben bela mıyım amına koyuyum?"
"Evet."
"Uğraşamam seninle siktir git."
Hyunjin Wooyounga omuz atarak yanından geçti. O sırada wooyung arkasından bağırdı.
"Ben senden daha iyiyim Hwang Hyunjin!"
Hyunjinin aklına hemen 2NE1 grubunun I am the best şarkı sözleri geldi.
"Kim? Sen mi benden iyisin?"
"Sencede çok belli değil mi? Yoksa felix beni seçmezdi değil mi?"
"Sadece komiksin Wooyoung."
Hyunjin yoluna devam ederken tekrar bağırdı Wooyoung.
"Gerçi Felixi kullandıktan sonra sana verebilirim. Akıllı bir fahişe işini iyi yapmalı değil mi?"
Hyunjin arkasını döndü.
"Ne dedin sen?"
"Felixi sana verebilirim dedim."
"Ondan sonra ne dedin?"
"Ah~ fahişe mi? Evet felix tam bir fahiş-"
Hyunjin adımlarını yere vura vura Wooyoungun yanına gidip ona yumruk atmıştı. Wooyoung şiddetle yere eğilmişti.
"Bana fahişe diyebilirsin ama Felixe asla!"
O sırada yanındaki 5 kişide kelebek ve çakı tarzındaki bıçaklarını çıkarmışlardı.
Hyunjin resmen 1vs5 atacaktı.
O sırada arkadan bir alkış sesi duyuldu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
