Bölüm 13

92.2K 3.7K 909
                                    

Sınır 200 oy 300 yorum.

Hemen dibinde yere çöktüğümüz masanın üzerinde duran telefonun ekranından parmaklarını dolaştırarak sipariş oluşturuyor, ben ise onu izliyordum.

Keşke güzel parmakları telefon ekranında gezinmek yerine benim tenimde, kuytularımda gezinseydi.

Düşüncelerim içimi yakıp kavururken yutkundum. Parmaklarını istiyordum. Parmaklarının bedenimde gezinmesini, tenimin her bir detayını keşfetmesini istiyordum.

Beni parmaklarıyla boşaltmasını...

Ne diyorum lan ben?!

Yanımda masumca duran adama nazaran düşündüklerim bana sapık olduğumu düşündürken bacaklarımın arasındaki ıslaklığı hissettim.

Islanmıştım, onu istiyordum. Bu benim sorunumdu ama benim suçum değildi. O da bu kadar yakışıklı, seksi, çekici, iştah kabartıcı bir adam olmasaydı?

Karşımda bir Yunan Heykeli varken ben nasıl sapıklaşmadan, istemeden durabilirdim ki?

Ben de insandım. Kadındım. Bazı ihtiyaçlarım vardı ve aşık olduğum bir adam varken yanımdayken kendimi tatmin etmek yerine onu istemem ve rahatsızlık vermeden sapıklaşmamda bir sorun görmüyordum?

Sonuçta eline boşalmak istediğimi ona söylemiyordum.

Ya da...

Neyse.

Toparlamak adına doğrulup yutkundum ve siparişe odaklandım. Kendi için söylediği pizzayı sepete eklemişti. Sıra bendeydi.

Dudaklarımı aralayıp ne istediğimi söyleyecektim ki bilmiş bir tavırla zerre tereddüt etmeden parmaklarını ekranda gezdirmeye devam etti. Siparişi henüz bitmemiş olmalıydı. Sıra hala ondaydı.

Derin bir nefes alarak onu izlemeye, sıranın bana gelmesini beklemeye devam ettim. Taa ki her zaman sipariş ettiğim pizzaya dokunana dek.

En sevdiğim pizzayı o da mı seviyordu?

Aynı şeyi seviyor olmamız yüzümde yumuşak bir gülümseme oluşturdu. Savaş ve ben aynı pizzadan yiyor, aynı pizzayı seviyorduk.

Neydim ben? Platonik aşık liseli mi?

Ne gibi göründüğü umurumda değildi. Ortak bir şeyi sevmek, bu basit bir pizza olsa da, çok hoştu. Artık pizzanın da anısı vardı.

Pizzanın üzerine tıklamış, normal pakedi açmıştı. Malzeme listesine gelip ekrana baktı ve hemen ardından sosis ve salamın üzerine tıklayarak pizzadan çıkardı.

Bir saniye...

Ben bön bön ona bakarken başını bana çevirdi. "Sadece salam ve sosis sevmiyorsunuz diye hatırlıyorum. Çıkarmak istediğiniz başka bir şey var mı?"

Nasıl yani? Biz daha önce onunla pizza yememiş, pizza olan bir alanda ortak bulunmamıştık. Nereden biliyordu?

"Yok. Yok da..." Şaşkındım. "Siz nereden buluyorsunuz benim pizzayı nasıl yediğimi?"

Afalladı. Sanırım pizzayı nasıl sevdiğimi bildiğini benim bilmemi istemiyordu ve farkında olmadan pot kırmıştı.

"Şey..." Elini kafasına atıp hafifçe kaşıdı. "Size bunu söylememem pek hoş olmaz ama yanlış anlayın de istemiyorum."

YANLIŞ Kde žijí příběhy. Začni objevovat