KABANATA 54

728 25 30
                                    

"hindi ka pa ba napapagod?.."

"Anong klaseng tanong yan??" Nag tatakang tanong ko

"Darling... I'm dead..remember?.."

Flashback......

5 days ago..

*Pauwi na ako galing opisina ko, 8PM na at sobrang dilim ng daan  kaya binilisan ko ang takbo at hindi ko namalayan na may truck na dumaan sinubukan ko lang prumeno pero huli na..*

*I can only hear some people shouting..and siren of ambulance...and some police..and then..*

"SANDRO!!!!" I heard my mom's voice..

"no! NO! NO!! SANDRO!!" I then heard my wife's voice and he held my hand

*I open my eyes and saw her crying..*

"don't cry..take care of the kids hm.. remember I love you..I love the kids and all of my family......darling baby.....if you miss me just look at the sky.... I'll always keep watching..I love you very very much" I said and I forcedly smiled and spit out a blood and closed my eyes for the last time and I just heard Thea shouting for the last time either..

Althea POV'S

*Nasa ospital kami ngayon dahil nga sa nangyaring accidente kay Sandro hindi pwedeng mawala siya..minahal ko siya eh!....nasa ER ngayon siya inooperahan dahil tumama ang ulo niya ng sobrang lakas at may tumusok na bubog na malapit sa puso niya...umiyak lang ako ng umiyak at nag dadasal na sana maligtas nila si Sandro..sinabi ko din sa kanila na do their best....kinokomfort ako ngayon ni Tita at tito at mga kapatid ni Sandro... nakita kong lumabas ang isang doctor sa ER..*

"Doc! Kamusta po ang anak namin!!" Pag tatanong ni tita sa doctora

"Time of death 11:45PM..."

*Paulit ulit kong narinig ang sinabi ng isang doctor na parang hindi maprocess ng utak ko... humagulgol ako sa iyak*

"NO!! PLEASE DO ANYTHING PARA MALIGTAS SI SANDRO!!" pag mamakaawa ko at lumuhod sa doctor

"I'm sorry ma'am..ginawa na po namin ang lahat." Sabi ng doctor

"I just wanna say condolence." Sabi ng doctor at umalis sa harap ko

"HINDII!!!" Sigaw ko at mas humagulgol sa iyak

"Shh iha.." sabi niya at niyakap ako

*Pumasok agad akos a ER at nakita kong nakatakip ang katawa niya*

"Sandro..wake up....look papalakihin pa natin ang dalawang bata diba.." sabi ko at umiyak sa katawan niya

"Sandro.." sabi ko ulit at humagulgol

"Sorry po ma'am kailangan niyo na pong umalis.." sabi ng isang nurse at hinawakan ang braso ko

"HINDI DITO LANG AKO!!!" sabi ko at umiyak

"Ate we need to go na they're gonna move kuya so other room.." sabi ni Simon at hinawakan braso ko at hinila ako palabas sa ER

"SANDROO!!!" Sigaw ko habang umiiyak at napaupo sa sahig ng nilipat na nila ang katawan ni Sandro sa isang kwarto

Present Time...

"Sandro....bakit mo kami iniwan.." sabi ko at umiyak

"Darling..let me rest na.." sabi niya

*Yayakapin ko pa sana siya ng tumagos ito..*

"No no! Dito ka lang...." Sabi ko at umiyak

"Hey darling....if you love me them let me go.." sabi noya at ngumiti

"Ang daya mo naman...sabi mo mag papakasal tayo.." sabi ko at umiyak

"It's my time darling.... don't worry I'm safe.. I'm with Lolo.." sabi niya at nakita ko si lolo Ferdinand sa likod niya

"Sandro.. it's time.." sabi ng lolo niya

"Sandroo!! No! Wag mo kaming iwann!!" Sigaw ko habang umiiyak

"Shh..palakihin mo si baby dan sa tiyan mo" sabi niya

"SANDRO!!" Sigaw kong umiiyak ng sumama na siya sa lolo niya

"HINDII!!" sigaw ko pa ng nakita ko si Simon papalapit sa akin

"Ate! Please let kuya rest na..this past few days all you see is all your imagination!!" Sabi ni Vinny

"Hindii...hindi..hindi pwedeng mawala ang kuya mo!!" Sabi ko habang umiiyak

"Ate stop crying na let's go to the house first.." sabi ni Simon at inalalayan nila akong dalawa na pumasok sa loob ng bahay

"Iha.. don't cry.." sabi ni tita

"Bihis kana dahil ngayon ang burol ni Sandro" mahinang sabi ni Tita

"Titaa..hindi po...hindi po pwedeng mawala si Sandro sa amin...kailangan ko pa siyaa.." sabi ko habang humahagulgol

-------------------------------------------------
To be continued...

Huhu yan lang muna naiiyak ako sa sarili kong content 🥲

My Boss is a CongressmanWhere stories live. Discover now